Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Ο Ήλιος - Οι αστρολογικές του ιδιότητες



Με ένα μάλλον παράδοξο τρόπο (που γειτνιάζει του απόκρυφου) οι αστρολογικές ιδιότητες των πλανητών συνδέονται στενά με τις αστρονομικές τους εκείνες! Επομένως, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις αστρολογικές ιδιότητες του Ήλιου αν παραθέσουμε πρώτα τις αστρονομικές του εκείνες. Αστρονομικά ο Ήλιος είναι ένα κολοσσιαίο, πανίσχυρο, πύρινο ουράνιο σώμα. Αποτελεί το κέντρο του Ηλιακού μας συστήματος ενώ γύρω του περιφέρονται πειθήνια οι 8 πλανήτες και οι χιλιάδες πλανητοειδείς και αστεροειδείς. Ο Ήλιος «κρατάει» με τη βαρυτική του δύναμη τους πλανήτες στην επικράτεια του και τους στέλνει σαν στοργικός πατέρας φως και θερμότητα. Το ότι υπάρχει ζωή εδώ στη Γη το οφείλουμε πάνω απ’ όλα στον Ήλιο. Αν για κάποιον λόγο πάψει να υπάρχει ο Ήλιος τότε η Γη και οι άλλοι πλανήτες θα βγουν από τις τροχιές τους και θα διασκορπιστούν στα ερεβώδη σκοτάδια του διαστήματος. Άρα ο Ήλιος μας κρατάει σε τάξη, μας εστιάζει και "συγκεντρώνει" υπαρξιακά, μας μεταδίδει ασφάλεια.

Όπως τώρα ο Ήλιος αποτελεί στην αστρονομία τη συνδετική δύναμη του Ηλιακού μας συστήματος έτσι και στην αστρολογία αντιπροσωπεύει τη συνδετική δύναμη του εαυτού μας! Φανταστείτε για μια στιγμή τον Ήλιο να εκρήγνυται και τη Γη να ξεφεύγει από την τροχιά της και να στριφογυρίζει σαν τρελή στο διάστημα (που σημαίνει ότι ξαφνικά εμείς οι άνθρωποι θα αρχίσουμε να βλέπουμε τα άστρα στον ουρανό να γυρνούν σαν τρελά και θα βυθιστούμε στο φονικό παγετώνα του - χωρίς Ήλιο - διαστήματος). Είναι μία εικόνα εφιαλτική - ασύλληπτα πιο εφιαλτική από τις βιβλικές καταστροφές - αφού η εικόνα αυτή θα σήμαινε το τέλος του ηλιακού μας συστήματος, το τέλος του ανθρώπινου είδους.


Όσο πιο πολύ τη σκεφτόμαστε αυτή την εικόνα και τη θεωρούμε πιθανή να συμβεί τόσο πιο πολύ αναστατώνεται ο πυρήνας της ύπαρξης μας, τόσο πιο πολύ αρχίζουμε να «χάνουμε» τον Ήλιο μας. Παρ' όλη όμως την αρχική μας αναστάτωση ο Ήλιος μέσα μας μας δίνει τελικά τη βεβαιότητα ότι το εφιαλτικό αυτό σενάριο δεν θα επαληθευτεί και ο ανυπέρβλητος αυτός ζωοδότης θα συνεχίσει να μας χαμογελάει και να μας ζεσταίνει για εκατομμύρια χρόνια ακόμη! Αυτή η αίσθηση της σιγουριάς, της αυτοπεποίθησης και της ζεστασιάς που αναδύεται από μέσα μας πηγάζει αστρολογικά κατευθείαν από τον Ήλιο μας!

Στην πραγματικότητα ο άνθρωπος είναι ένα "ολόφυρμα", ένα συνονθύλευμα από ετερόκλητα στοιχεία (σάρκα, οστά, σπλάχνα, ψυχή, νου, συναισθήματα, σκέψεις, ιδέες, προσδοκίες κ.λ.π.). Το στοιχείο που μετατρέπει μαγικά αυτό το συνονθύλευμα σε μία ενσυνείδητη Ολότητα είναι ο Ήλιος! Ο Ήλιος είναι μία ισχυρή συνεκτική ενέργεια που συγκεντρώνει "μαγνητικά" τα ετερόκλητα στοιχεία μας, τα ενοποιεί και τα μεταλλάσσει σε κάτι το ανώτερο! Πρόκειται για μία μαγική οντότητα, αφού μετατρέπει τα άτακτα και άψυχα επί μέρους στοιχεία σε μία μονολιθική, συγκροτημένη και ενσυνείδητη Ολότητα! Επιπλέον ο Ήλιος μας παρέχει τη δύναμη που συγκρατεί αυτή την Ολότητα, που δεν την αφήνει να διαλυθεί στα «εξ ων συνετέθη». Χάρη στις ενέργειες του Ήλιου εμείς οι άνθρωποι νιώθουμε ακέραιοι, συμπαγείς και ολοκληρωμένοι, αισθανόμαστε ζωντάνια, έχουμε «Εγώ» και θέληση, ακτινοβολούμε και λειτουργούμε κυριολεκτικά σα μικροί Θεοί!

Ο κάθε άνθρωπος όμως μέσα στην πολύβουη κοινωνία μας έρχεται συνέχεια αντιμέτωπος  με αντίξοες συνθήκες, πιέζεται από διάφορα εξωτερικά αιτήματα (της κοινωνίας, του επαγγελματικού του περιβάλλοντος, του/της συντρόφου του, των γνωστών του κ.λ.π.). Βάλλεται συνέχεια από παντού. Πρέπει όμως να αντέχει, να μη συνθλίβεται και να μένει όσο το δυνατόν πιο ακέραιος και συγκροτημένος. Επιπλέον, για να διεκδικεί το μερίδιο του από τη ζωή θα πρέπει να επιβάλλεται στα πρόσωπα και στις καταστάσεις γύρω του, να διεκδικεί και να κατακτά όσο το δυνατόν περισσότερο "ζωτικό χώρο". Και για να τα πετύχει όλα  αυτά θα πρέπει να έχει μεγάλη συνεκτική δύναμη μέσα του αλλά και μια κάποια "ακτινοβολία" σαν προσωπικότητα. Τη ζωτική και απαραίτητη αυτή ισχύ, τη συνοχή και την ακτινοβολία την παρέχει στους ανθρώπους ο Ήλιος τους.

Ουσιαστικά, ένας άνθρωπος γίνεται αδύναμος όταν συνθλίβεται και κατακερματίζεται στα επί μέρους στοιχεία του, στις λεγόμενες "υπο-προσωπικότητες" του. Χάνει τότε την ακεραιότητα του και τη δύναμη συνοχής του, γίνεται λιγότερος από αυτό που πραγματικά είναι και κατακλύζεται ορμητικά από τις πιέσεις των άλλων. Βλέπετε εμείς οι άνθρωποι δυσκολευόμαστε να είμαστε ο αληθινός, ο ακέραιος εαυτός μας. Οι δύσκολες συνθήκες και οι καταστάσεις γύρω μας μας "συμπιέζουν" και τότε εκπίπτουμε σε μία κατάσταση όπου νοιώθουμε "λιγότεροι" από ότι πραγματικά είμαστε. Υπάρχει όμως μία κατάσταση στην οποία όλοι οι άνθρωποι «βρίσκουμε» τον Ήλιο μας και γινόμαστε ο "αληθινός" ακέραιος εαυτός μας: όταν διασκεδάζουμε και γενικά όταν χαιρόμαστε με την καρδιά μας! Σε μια πετυχημένη γιορτινή εκδήλωση το άτομο απελευθερώνεται, συζητάει ανέμελα, φλερτάρει, χορεύει, νιώθει χαρά και ευφορία! Εκείνες τις στιγμές μπορεί να κάνει τη σύγκριση μέσα του και να σκεφτεί «μα πόσο ζωντανός/ή και γεμάτος/η είμαι τώρα! Πως γίνεται να περνάω τόσο άχαρα και αγχοτικά στο γραφείο μου/ στο σπίτι μου; Γιατί δεν είμαι και τότε τόσο γεμάτος/η, τόσο ασφαλής και σίγουρος/η για τον εαυτό μου;».

Ο Ήλιος «κλέβει ζωτικό χώρο». Όταν βρίσκονται πολλοί άνθρωποι μαζί δεν γίνεται να εκφράζονται όλοι ταυτόχρονα. Όταν εκφράζεται ο ένας αναγκαστικά παραμερίζονται και «συνθλίβονται» οι άλλοι. Άρα κάθε φορά που εκφράζεται ένας άνθρωπος σε μία παρέα κλέβει «ζωτικό χώρο» από τους υπόλοιπους! Αυτοί που έχουν ισχυρότερο Ήλιο πρωταγωνιστούν ή και μονοπωλούν τη συζήτηση, συνθλίβοντας τον συγκριτικά πιο αδύναμο Ήλιο των άλλων. Για όλους τους ανθρώπους όμως είναι σημαντικό να εκφράζονται εξωτερικά (ιδιαίτερα αν ανήκουν σε αρσενικό ζώδιο), γιατί βιώνουν πληρέστερα έτσι την υπόσταση τους, το «Είναι» τους. Ο Ήλιος μας οφείλει λοιπόν να καταλαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερο ζωτικό χώρο, χωρίς να προβληματίζεται ο ίδιος για το αν θα ενοχληθούν οι άλλοι που τους συνέθλιψε το ζωτικό τους χώρο! Κάθε ζώδιο τώρα κλέβει πιο εύκολα ζωτικό χώρο στο δικό του τομέα. Ο Αιγόκερος π.χ. κλέβει εύκολα ζωτικό χώρο στο επαγγελματικό του περιβάλλον, ο Σκορπιός στις στενές του σχέσεις κ.ο.κ.

Μία άλλη σημαντική ιδιότητα του Ήλιου είναι εκείνη της «σύνθεσης». Ο Ήλιος δίνει τη δυνατότητα στο άτομο να διακρίνει την ουσία μιας κατάστασης, το βασικό της περίγραμμα - αφαιρώντας από το σκηνικό τα τυχόν δευτερεύοντα στοιχεία που αποπροσανατολίζουν. Ειδικά στην ηλεκτρονική εποχή μας βομβαρδιζόμαστε συνέχεια από πληροφορίες - οι οποίες συχνά είναι αντιφατικές - και δυσκολευόμαστε έτσι να ξεχωρίσουμε το βασικό μήνυμα, να μπούμε στο «μεδούλι» των πραγμάτων και των καταστάσεων που συμβαίνουν γύρω μας. Όσο πιο ισχυρός είναι όμως ο Ήλιος κάποιου τόσο πιο ικανός είναι αυτός να ξεχωρίζει το ουσιαστικό από το περιττό, να συνθέτει και να ομογενοποιεί τις καταστάσεις γύρω του, να φτάνει στο "ζουμί" τους! Αυτό είναι ένα σημαντικό εφόδιο για τον άνθρωπο, ειδικά σε κρίσιμες περιστάσεις.

Ο Ήλιος δίνει στο άτομο μία ισχυρή αίσθηση αυτεπίγνωσης (το κάνει να αισθάνεται σαν ένα συμπαγές, ενσυνείδητο, ανεξάρτητο και αυτάρκες ον). Αν παρομοιάσουμε τη μυστηριώδη ανθρώπινη Συνείδηση σα μiα "θάλασσα" μέσα στην οποία βουτάμε όλοι οι άνθρωποι, τότε ο Ήλιος μας δείχνει το βαθμό και την έκταση της "βουτιάς" που κάνουμε εμείς προσωπικά μέσα στον ωκεανό αυτό της Συνείδησης, το βαθμό στον οποίο διαπερνάμε και "πληρώνουμε" αυτή την "σταλμένη από ψηλά" ανθρώπινη Συνειδητότητα (ή αντίθετα το βαθμό στον οποίο απουσιάζουμε από αυτή)...

Θωμάς Γαζής

Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής 

(Σημείωση: το άρθρο αυτό είναι μία σύνθεση αποσπασμάτων από το βιβλίο του Θωμά Γαζή "Η Αστρολογία στην Τρίτη Χιλιετία" - εκδόσεις "Πύρινος Κόσμος" - και από το άρθρο του ίδιου στα Αγγλικά "The Sun: Agent of Wholeness")

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Το "Ζωδιακό Δείπνο" (Ο Ζωδιακός σαν ένα "συμπαντικό λογισμικό"!)


Δεν είναι παράξενο το ότι ο κάθε άνθρωπος ανήκει σε κάποιο ζώδιο; Σε τι εξυπηρετεί αυτό; Γιατί είναι άραγε τόσο απαραίτητο να έχουν τα πάντα ζώδιο (εκτός από τους ανθρώπους ζώδιο έχουν και τα ζώα, τα πράγματα, τα μαγαζιά, οι επιχειρήσεις, οι καταστάσεις κλπ.); Και τι είναι τελικά ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ (ο μαγικός αυτός κύκλος μέσα στον οποίο παρατάσσονται ιεραρχικά τα ζώδια); Στην πραγματικότητα ο Ζωδιακός αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια!

Από ότι έχουμε καταλάβει, ο Ζωδιακός εκφράζει μία "αρχετυπική εξελικτική διαδικασία", σύμφωνα με την οποία αναπτύσσονται όλα τα φαινόμενα μέσα στο Σύμπαν. Όπως είναι γνωστό, κάθε ζωντανός οργανισμός, μηχανή ή κατάσταση έρχεται στην ύπαρξη, αναπτύσσεται σταδιακά, ακμάζει και μετά διαλύεται. Αυτό που δεν γνωρίζουμε ίσως είναι ότι για να εξελιχθούν οι οντότητες και οι καταστάσεις ακολουθούν πιστά τα «βήματα» του Ζωδιακού - ακολουθούν δηλαδή κατά σειρά τα βήματα των δώδεκα ζωδίων! Ξεκινούν υποχρεωτικά από το "βήμα" του Κριού (του πρώτου - πρώτου ζωδίου του Ζωδιακού), περνούν μετά στο "βήμα" του Ταύρου, των Διδύμων κλπ. και  τέλος ολοκληρώνουν τη  διαδικασία με το "βήμα" των Ιχθύων (το τελευταίο ζώδιο του ζωδιακού).



Βλέπετε, η σειρά των ζωδίων δεν είναι τυχαία αλλά έχει ένα δικό της ιδιαίτερο ("τελεολογικό" θα λέγαμε) νόημα. Στην πραγματικότητα ο Ζωδιακός είναι μία «διαδρομή» με 12 ξεχωριστούς σταθμούς, τους οποίους όλες οι οντότητες και οι καταστάσεις, όλες οι "διαδικασίες" θα πρέπει να ακολουθήσουν ολοκληρωμένα, διαδοχικά και κατά σειρά. Διαφορετικά οι διαδικασίες παραμένουν μετέωρες, δεν εξελίσσονται και τελικά παρακμάζουν και εκφυλίζονται.

Και αφού ζούμε στην εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών, θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε το Ζωδιακό με ένα συμπαντικό "λογισμικό"! Με ένα λογισμικό το οποίο θα πρέπει να "τρέξει" κάθε ον, κάθε κατάσταση (ή και μηχάνημα) για να ξεπεταχτεί και να κρατηθεί αυτόνομα στην ύπαρξη, για να αναπτυχθεί, να εξελιχθεί φυσιολογικά και να ακμάσει. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε το πώς ακόμη και οι πιο συνηθισμένες, καθημερινές καταστάσεις ακολουθούν πιστά αυτή τη ζωδιακή «διαδρομή». Ας πάρουμε μια κατάσταση οικεία σε όλους μας: το να κάνουμε ένα εορταστικό δείπνο για κάτι σπουδαίο που μας συνέβη ή προς τιμή κάποιων φίλων μας, συναδέλφων μας, συγγενών μας κ.λ.π. Το δείπνο αυτό θα πρέπει να ακολουθήσει πιστά τα βήματα του Ζωδιακού και να ανταποκριθεί διαδοχικά στα αιτήματα του καθένα από τα δώδεκα ζώδια για να αναπτυχθεί σωστά και πετύχει! Δείτε παρακάτω ένα - ένα τα δώδεκα αυτά "βήματα":


ΚΡΙΟΣ (βήμα πρώτο) Το πρώτο-πρώτο που πρέπει να γίνει για να ξεκινήσουμε μια διαδικασία είναι να ξεπηδήσει από μέσα μας η απαραίτητη εκείνη "ενεργειακή ορμή" που θα μας ξεσηκώσει από την αδράνεια μας - ή θα μας στρέψει από άλλες λιγότερο ενδιαφέρουσες διαδικασίες - και θα μας ωθήσει να ξεκινήσουμε δυναμικά τον κύκλο της καινούργιας αυτής διαδικασίας. Στο παράδειγμα μας, να πεταχτούμε ορμητικά από τον καναπέ μας και να πούμε με ενθουσιασμό "Πάει, το αποφάσισα!!! Θα κάνω ένα δείπνο για να γιορτάσω την τάδε επιτυχία/επέτειο μου - ή θα κάνω ένα δείπνο για τους φίλους/συγγενείς/συναδέλφους μου"!

Αφού πάρουμε ορμητικά την απόφαση στη συνέχεια θα πρέπει να σκεφτούμε τι φαγητά θα παρουσιάσουμε σε αυτό το δείπνο, τι κυρίως πιάτο π.χ. θα σερβίρουμε στους καλεσμένους μας (τη λίστα των οποίων τη διαμορφώνουμε στην πορεία). Η ιδέα αυτή για το τι θα μαγειρέψουμε δεν μας κατεβαίνει αυτόματα αλλά κυοφορείται σταδιακά μέσα στο μυαλό μας. Και η συγκεκριμένη φάση - όπου πρέπει να επιλέξουμε στο μυαλό μας ένα φαγητό - αντιστοιχεί στο ζώδιο του Κριού. Από μία μακρυά, «αδιαφοροποίητη», νοητή λίστα με πιθανά φαγητά εμείς θα πρέπει να ξεχωρίσουμε και να προετοιμάσουμε ένα συγκεκριμένο (ή κάποια συγκεκριμένα). Αυτή είναι μία διαδικασία «εξατομίκευσης» που αντιστοιχεί στο ζώδιο του Κριού. Ξεπετάχτηκε ορμητικά μία κατάσταση, πήραμε μία απόφαση, ξεκινήσαμε δυναμικά μία διαδικασία!


ΤΑΥΡΟΣ (βήμα δεύτερο) Στο στάδιο αυτό θα πρέπει να φέρουμε στα μέτρα της γήινης πραγματικότητας και να "υλοποιήσουμε" την ορμή μας. Να προμηθευτούμε δηλαδή τα υλικά του φαγητού που έχουμε σκοπό να φτιάξουμε. Θα πρέπει εδώ είτε να έχουμε στη διάθεση μας όλα τα υλικά πού είναι απαραίτητα για να γίνει το φαγητό είτε να διαθέτουμε το αντίστοιχο χρήμα για να αγοράσουμε τα υλικά αυτά. Κάποιος/α αποφασίζει π.χ. να κάνει μουσακά. Θα πρέπει να έχει στη διάθεση του/της (ή να πάει να αγοράσει) κιμά, μελιτζάνες, πατάτες, λάδι, αλάτι κ.λ.π. Αν δεν τα έχει αυτά τα υλικά ή δεν έχει τα χρήματα για να τα αγοράσει τότε η παρόρμηση που κυριάρχησε μέσα του να φτιάξει μουσακά δεν θα υλοποιηθεί (τουλάχιστον όχι μέχρι να βρει τα υλικά ή τα χρήματα που απαιτούνται). Σε αυτό ακριβώς το στάδιο του Ταύρου εξασφαλίζονται οι συνθήκες και τα υλικά και δημιουργείται στο άτομο η βεβαιότητα ότι μπορεί τελικά να υλοποιήσει την παρόρμηση του - να μαγειρέψει το φαγητό που θέλει.


ΔΙΔΥΜΟΙ (βήμα τρίτο)   Η νοητική προετοιμασία του φαγητού και η κατάλληλη διασύνδεση των υλικών του. Λίγο πριν ξεκινήσουμε το μαγείρεμα είναι απαραίτητο να καθίσουμε να σκεφτούμε για λίγο τη σχετική διαδικασία σε όλες της τις λεπτομέρειες. Πως θα φτιάξουμε το φαγητό, τι ποσότητα από το κάθε συστατικό θα βάλουμε μέσα, πόση ώρα χρειάζεται το βράσιμο ή το ψήσιμο του κ.λ.π. Το ζώδιο των Διδύμων είναι το ζώδιο της λογικής αλλά και του διαβάσματος (συνταγών μαγειρικής π.χ.). Αντιστοιχεί στην αρχική φάση προετοιμασίας του δείπνου, όπου ανοίγουμε κάποιο βιβλίο μαγειρικής για να διαβάσουμε αναλυτικά τη συνταγή, όπου αρχίζουμε να υπολογίζουμε τις δόσεις των υλικών με δοσομετρητές, ζυγαριές κ.λ.π. Στο στάδιο αυτό πρέπει επίσης να βρούμε τα κατάλληλα εργαλεία κουζίνας και να αναμείξουμε σωστά τα διαφορετικά μεταξύ τους υλικά. Είναι μία νοητική και "διασυνδετική" φάση.


ΚΑΡΚΙΝΟΣ (βήμα τέταρτο) Το στάδιο εκείνο στο οποίο το φαγητό παίρνει "την πρώτη του γεύση"! Αφού ρίξουμε τα διάφορα υλικά στην κατσαρόλα ή στο ταψί αρχίζει μετά από λίγη ώρα να αναδύεται στο χώρο η πρώτη χαρακτηριστική μυρωδιά του φαγητού που μαγειρεύουμε. Αυτό συμβαίνει όταν τα διάφορα ασύνδετα υλικά που ρίξαμε στο ταψί έχουν αρχίσει να «δένουν» μεταξύ τους με το μαγείρεμα. Σε αυτή τη φάση η μυρωδιά του φαγητού γίνεται χαρακτηριστική κι εμείς αρχίζουμε να το δοκιμάζουμε για πρώτη φορά, για να δούμε αν έχει αρχίσει να παίρνει τη γεύση που θέλουμε και αν του λείπει κάτι βασικό. Αυτή η φάση όπου το φαγητό παίρνει την πρώτη του γεύση αντιστοιχεί στο ζώδιο του Καρκίνου (Καρκίνος = το ζώδιο της «εξατομικευμένης» ψυχής, όπως θα δούμε σε άλλο άρθρο). Από τη στιγμή που το φαγητό μας θα πάρει την πρώτη του γεύση είναι σα να αποκτά «ψυχή». Μέχρι όμως να εκδηλώσει αυτή την "ψυχή" νιώθουμε άγχος και ανασφάλεια για το αν θα μας πετύχει...


ΛΕΩΝ (βήμα πέμπτο)  Το στάδιο όπου το φαγητό παίρνει οριστικά τη γεύση που θέλουμε! Αφού δοκιμάσαμε αρκετές φορές το φαγητό και του προσθέσαμε ότι ενδεχομένως του έλειπε αρχίζουμε να βεβαιωνόμαστε ότι παίρνει οριστικά τη γεύση που επιθυμούμε. Από αυτό το σημείο και έπειτα τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα (μας νοιάζει πια μόνο το ψήσιμο του φαγητού). Φεύγει από πάνω μας η ένταση και το άγχος και αρχίζουμε να νιώθουμε πιο ανάλαφροι και κεφάτοι. Το σπίτι πλημμυρίζει από τη μυρουδιά του φαγητού, η διάθεση μας ανεβαίνει και αρχίζουμε ενδεχομένως να τραγουδάμε ή να αυτοσχεδιάζουμε χορευτικές φιγούρες... Ο Λέων είναι το ζώδιο που συμβολίζει τη χαρά, τη δημιουργία, τη βεβαιότητα. Αντιστοιχεί σε αυτό ακριβώς το γεμάτο συγκίνηση, χαρά και βεβαιότητα στάδιο!


ΠΑΡΘΕΝΟΣ (βήμα έκτο)  Η προετοιμασία του σερβιρίσματος. Η Παρθένος είναι ένα ευφυές, πρακτικό και εξυπηρετικό ζώδιο. Αντιστοιχεί στη φάση της προετοιμασίας του τραπεζιού, λίγο πριν έρθει ο κόσμος και ξεκινήσει το δείπνο. Σε αυτή τη φάση κάποιος/α/οι αναλαμβάνουν το στρώσιμο του τραπεζιού, τη σωστή τοποθέτηση των πιάτων και των κουταλομαχαιροπήρουνων, των πετσετών κ.λ.π. Όλη την «υλικοτεχνική» δηλαδή προετοιμασία του σερβιρίσματος. Παράλληλα, σε αυτή τη φάση καταφθάνουν (κάπως άκαιρα) στο σπίτι  οι πρώτοι καλεσμένοι, γι’ αυτό και επικρατεί εδώ μία φάση έντονου άγχους, για το αν θα προλάβουμε να στρώσουμε έγκαιρα το τραπέζι, να ρυθμίσουμε όλες τις λεπτομέρειες  κ.λ.π. Στην Παρθένο αντιστοιχεί επίσης η εξυπηρέτηση της κάθε θεμιτής ανάγκης των καλεσμένων σε όλη τη διάρκεια του δείπνου.


ΖΥΓΟΣ  (βήμα έβδομο)  Η στιγμή που οι καλεσμένοι κάθονται στο τραπέζι (Ζυγός = η αρμονική και πολιτισμένη συνύπαρξη των ανθρώπων). Στο στάδιο του Ζυγού έχουμε την αρμονική (εξωτερικά) και ειρηνική συνύπαρξη των ατόμων. Εδώ ξεκινάει η συλλογική φάση του δείπνου (μέχρι τώρα η νοικοκυρά μαγείρευε μόνη της ή με κάποιους συγγενείς της ενώ τώρα βρίσκεται με πολλή κόσμο). Η πιο χαρακτηριστική «Ζυγίσια» στιγμή είναι εκείνη που συγκεντρωνόμαστε όλοι στο τραπέζι για να φάμε. Αυτή η στιγμή έχει τα θέλγητρα της. Τραβάμε τις καρέκλες για να καθίσουμε και "φοράμε" την πιο ευχάριστη μας διάθεση επειδή θα έρθουμε κοντά με τους υπόλοιπους άγνωστους εν πολλοίς  καλεσμένους - που μέχρι τότε μπορεί να βρίσκονταν σε άλλα σημεία του σπιτιού. Συνήθως στη φάση αυτή νοιώθουμε χαρά και για έναν επιπρόσθετο λόγο: για το ότι καθίσαμε κοντά σε κάποιο πρόσωπο του αντίθετου φύλου που είχαμε ήδη ξεχωρίσει από πριν. Παράλληλα και την ίδια τη στιγμή που καθόμαστε στο τραπέζι μπορεί να βρεθούμε τυχαία κοντά σε κάποιο πρόσωπο που δεν είχαμε προσέξει ιδιαίτερα πριν και που λόγω γειτνίασης μπορεί να ανακαλύψουμε ότι έχουμε "χημεία" μαζί του - νοιώθοντας απροσδόκητα ισχυρή έλξη γι' αυτό το πρόσωπο!


ΣΚΟΡΠΙΟΣ (βήμα όγδοο) Η ψυχική ένωση των συνδαιτυμόνων. Οι άνθρωποι που ήρθαν τόσο κοντά "εξωτερικά" στο προηγούμενο στάδιο του Ζυγού - αφού κάθισαν ο ένας δίπλα στον άλλο στο τραπέζι - θα πρέπει να έρθουν τώρα κοντά και εσωτερικά, να συνδεθούν δηλαδή στις ψυχές τους. Αυτό όμως δεν γίνεται αυτόματα και κυρίως δεν μπορεί να γίνει με όλους. Ανάλογα με τις "Συναστρίες" που θα δημιουργηθούν - αλλά και με τα βιώματα του καθενός - στο τραπέζι αυτό ενδέχεται να γεννηθούν από μεγάλες συμπάθειες μέχρι και ισχυρές αντιπάθειες. Έτσι, μετά από το πρώτο στάδιο της αβρότητας του Ζυγού θα αρχίσουν να εκδηλώνονται οι ωμές ενέργειες που δημιουργήθηκαν στην ψυχή του καθενός, από τη συνύπαρξη του και την αλληλεπίδραση του με τους άλλους καλεσμένους. Αυτό είναι το στάδιο της "σπλαχνικής τριβής" που αντιπροσωπεύει ο Σκορπιός - ένα στάδιο που μπορεί να διακυμανθεί από την καλυμμένη ειρωνεία και επιθετικότητα, τις διάχυτες «κακιούλες» μέχρι και την απροκάλυπτη εχθρότητα!

Στη φάση του Σκορπιού διαλύεται η κάπως επιφανειακή «Ζυγίσια» αρμονία που υπήρχε αρχικά στο τραπέζι και βγαίνουν στην επιφάνεια εντάσεις και αντιπάθειες. Από την άλλη βέβαια όσοι/ες ταιριάζουν μεταξύ τους αρχίζουν  σε αυτήν ακριβώς τη φάση να συνδέονται βαθύτερα και ουσιαστικότερα! Εδώ είναι που κορυφώνονται οι κρυφές συμπάθειες και αντιπάθειες, εδώ δημιουργούνται οι «στιγμιαίες» συμμαχίες (όπου ο ένας παίρνει μεθοδευμένα το μέρος του άλλου, κινούμενος από καθαρά προσωπικά κίνητρα - ερωτικά, οικονομικά κ.λ.π.). Εδώ ανταλλάσσονται οι απροκάλυπτες πλέον ματιές πόθου ανάμεσα στα άτομα που έλκονται, εδώ γίνονται τα κρυφά αγγίγματα των ποδιών τους κάτω από το τραπέζι!


ΤΟΞΟΤΗΣ (βήμα ένατο)  Σε αυτή τη φάση λαμβάνει χώρα ένα γενικότερο «ενεργειακό άνοιγμα» των συνδαιτυμόνων και αρχίζει να επικρατεί στο τραπέζι μια πιο καλοπροαίρετη και ευχάριστη διάθεση . Έχουν γίνει πλέον τα απαραίτητα συναισθηματικά ξεκαθαρίσματα, έχουν δοθεί εξηγήσεις και ζητηθεί συγγνώμες, έχουν εξομαλυνθεί οι αρχικές αιχμηρές διαθέσεις των συνδαιτυμόνων και εκτονωθεί οι όποιες εντάσεις. Συνήθως εδώ κάποιος/α φέρνει τη συζήτηση σε πιο ευχάριστα θέματα ή αρχίζει να λέει ανέκδοτα. Το ανέκδοτο - αν και μοιάζει ασήμαντο - επιτελεί στην πραγματικότητα σημαντικό κοινωνικό έργο. Βοηθάει να «σπάσει ο πάγος» σε μία συγκέντρωση, να λυθούν οι εντάσεις, να γελάσουν οι συνδαιτυμόνες. Το αυθόρμητο, κελαρυστό γέλιο είναι μία υγιής εκδήλωση του ατόμου που φανερώνει καλόκαρδο και καλοπροαίρετο πνεύμα, συντροφική διάθεση, άνοιγμα και εμπιστοσύνη στο διπλανό του. Το γέλιο που βγαίνει από όλα τα μέλη μιας παρέας αποδεικνύει ότι η παρέα αυτή «έχει «δέσει», ότι επικρατεί ένα καλοπροαίρετο πνεύμα εκεί, ότι κανείς μέσα της δεν είναι αποκομμένος. Στη φάση του Τοξότη ξεπερνιούνται σε μεγάλο βαθμό τα όποια αρνητικά συναισθήματα επικράτησαν στην προηγούμενη «σκορπίσια» φάση και επικρατεί ένα πιο ήρεμο, ανέμελο και εξυψωτικό κλίμα στην παρέα. Οι άνθρωποι «ανοίγονται» ενεργειακά ο ένας απέναντι στον άλλο και αρχίζουν έτσι να συζητούν για πιο εμβριθή και εξελιγμένα θέματα, φιλοσοφώντας γενικά πάνω στη ζωή.


ΑΙΓΟΚΕΡΟΣ (βήμα δέκατο)  Εδώ συντελούνται οι ωφελιμιστικού χαρακτήρα ανταλλαγές ανάμεσα στους συνδαιτυμόνες. Η φάση του Αιγόκερου ξεκινάει συνήθως με το σερβίρισμα του καφέ. Το πνεύμα της συζήτησης σοβαρεύει κάπως και τα άτομα που αισθάνονται ότι έχουν κοινούς επαγγελματικούς ή κοινωνικούς προβληματισμούς αρχίζουν και συζητούν εκτενέστερα για τις δουλειές τους ή για τα ζητήματα που απασχολούν την τοπική τους κοινωνία (πώς να καταφέρουν π.χ. να βάλουν φώτα στο κακόφημο πάρκο της γειτονιάς τους). Γενικά, σε αυτή τη φάση γίνονται οι πιο ώριμες, ρεαλιστικές και ωφελιμιστικές συζητήσεις της βραδιάς. Οι συνδαιτυμόνες διερευνούν τις όποιες δυνατότητες κοινωνικής συνδιαλλαγής και επαγγελματικής συνεργασίας ανοίγονται ανάμεσα τους (ένας δικηγόρος π.χ. παρέχει κάποιες συμβουλές στους γύρω του, αποσκοπώντας στο να τους κάνει στη συνέχεια πελάτες του), ανταλλάσσουν επαγγελματικές κάρτες κ.λ.π.


ΥΔΡΟΧΟΟΣ (βήμα ενδέκατο)  Η απελευθέρωση των συνδαιτυμόνων! Η «ένωση των ομοϊδεατών» και η ενδεχόμενη εγκαθίδρυση φιλίας ανάμεσα τους. Στη φάση του Υδροχόου τα άτομα έχουν εξοικειωθεί αρκετά και αισθάνονται πιο άνετα και φιλικά μεταξύ τους. Ξεσφίγγουν π.χ. τις γραβάτες τους, σηκώνονται από το τραπέζι, απελευθερώνονται γενικά (κάθονται π.χ. οκλαδόν στο πάτωμα ). Εδώ αναπτύσσονται τα πιο ασυνήθιστα και συναρπαστικά θέματα συζήτησης, που έχουν συχνά να κάνουν με την πολιτική αφύπνιση των ατόμων, με τη μεταφυσική, το σύμπαν, την αστρολογία κλπ. Γίνεται φανερό το ποιοι άνθρωποι έχουν κοινές ιδέες, αντιλήψεις και ενδιαφέροντα. Δημιουργούνται οι πρώτες ομάδες ομοϊδεατών και γενικά μπαίνουν οι βάσεις για τη δημιουργία φιλίας ανάμεσα σε κάποιους ιδεολογικά "συντονισμένους" μεταξύ τους συνδαιτυμόνες.


ΙΧΘΥΕΣ  (βήμα δωδέκατο) Το κλείσιμο και η «ανασκόπηση» του δείπνου. Στη φάση των Ιχθύων αρχίζει ουσιαστικά η περάτωση, η «διάλυση» του δείπνου. Αποχωρούν οι συνδαιτυμόνες - αφού έχουν μιλήσει και συνδιαλλαχτεί πριν με τόσους ανθρώπους και κατακλυστεί από πρόσωπα, ιδέες και συναισθήματα. Μαζί τους όμως «παίρνουν» μία πληθώρα παραστάσεων (ματιές, σκόρπιες λέξεις, καταστάσεις) τις οποίες στο δρόμο της επιστροφής για το σπίτι - και λίγο πριν κοιμηθούν - ανασκοπούν νοερά. Αναβιώνουν έτσι κάποιες φορτισμένες για τους ίδιους (θετικές ή αρνητικές) στιγμές, τις αναλύουν και επιχειρούν να τις κατανοήσουν πληρέστερα. Στη φάση των Ιχθύων τα άτομα «επανασκηνοθετούν» τη βραδιά με έναν δικό τους τρόπο («αν δεν το είχα πει αυτό τι θα γινόταν;». «Αν είχα μιλήσει ανοιχτά στο πρόσωπο που με ενδιέφερε ερωτικά πως θα αντιδρούσε;» κ.λ.π.). Έτσι, ξεκαθαρίζουν μέσα τους κάποια πράγματα (που ήταν δύσκολο να τα συλλάβουν όσο ήταν παρόντες/ούσες και βίωναν τις εμπειρίες «εν θερμώ»).

Οι Ιχθείς εκπροσωπούν το κλείσιμο ενός κύκλου. Είναι σημαντικό όταν κλείνει ένας κύκλος να κάνεις την ανασκόπηση του, να αναλύσεις τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που πρωταγωνίστησαν σε αυτόν και να βγάλεις το «απόσταγμα» του, το βαθύτερο νόημα του συγκεκριμένου κύκλου, του τι σου συνέβη πραγματικά εκεί και του ποια ήταν ακριβώς η ποιότητα της συγκεκριμένης εμπειρίας στην οποία έλαβες μέρος. Με λίγα λόγια, οι Ιχθύες εκπροσωπούν τον "επίλογο" των καταστάσεων...


Και φυσικά δεν είναι μόνο σε αυτή τη διαδικασία του δείπνου που πρέπει να ακολουθηθούν πιστά τα δώδεκα ζωδιακά «βήματα» για να εξελιχθεί σωστά η σχετική διαδικασία. Το ίδιο συμβαίνει με κάθε πράγμα, όν, κατάσταση ή διαδικασία μέσα στο Σύμπαν (από τη γέννηση ενός ανθρώπου, από την ανάπτυξη μίας ερωτικής ιστορίας ως και την παραγωγή ενός αυτοκινήτου!). Κάθε κατάσταση πρώτα «διαφοροποιείται» και έρχεται στην ύπαρξη, μετά αναπτύσσεται, ακμάζει και τελικά διαλύεται. Και όλα αυτά τα κάνει ακολουθώντας διαδοχικά και πιστά τα 12 «βήματα» του Ζωδιακού. Πίσω από όλες τις διαδικασίες που λαμβάνουν ασταμάτητα χώρα μέσα στο Σύμπαν - από την πιο μικρή ως και την πιο μεγάλη - κρύβεται ο «Ουροβόρος Όφις»…

 Θωμάς Γαζής

Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής

(Το άρθρο αυτό είναι ένα επιμελημένο απόσπασμα από το βιβλίο του Θωμά Γαζή : «Η Αστρολογία στην Τρίτη Χιλιετία», εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος». Έχει δημοσιευτεί στα αγγλικά στο κορυφαίο Αμερικάνικο Αστρολογικό περιοδικό: "Horoscope Guide" με τίτλο «The Zodiacal Banquet», στο τεύχος Απριλίου 2004.)



Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Ο Ωροσκόπος - σημείο μη συνειδητότητας!

(του German Pastorini)

Για να κατανοήσουμε τη φύση του Ωροσκόπου θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτός συνδέεται στενά με το ζώδιο του Κριού, με τον Πρώτο Οίκο (ο Ωροσκόπος είναι ουσιαστικά η "ακμή" του Πρώτου Οίκου) καθώς και με τον πλανήτη Άρη! Πάνω απ' όλα ο Ωροσκόπος εκφράζει μία παρορμητική αρχή, έναν αυθορμητισμό. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι πριν ή κατά τη διάρκεια των καταστάσεων που εκφράζει το σημαντικό αυτό αστρολογικό "σημείο" δεν επεμβαίνει η λογική, το συναίσθημα κ.λ.π. Απλά, ο Ωροσκόπος εκπροσωπεί μια "έμφυτη δύναμη". Είναι σαν ένας μυς που κινείται αλλά που το μυαλό μας δε γνωρίζει τι ακριβώς πρέπει να κάνει για να τον κινήσει. Δεν σκεπτόμαστε συνειδητά ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσουμε για να κινήσουμε κάποιον μυ του σώματος μας, απλά τον «κινούμε»!

Από την άλλη, σε κάθε άνθρωπο υπάρχει η έννοια της άμυνας και της διατήρησης όσων είναι δικών του. Γι' αυτό και χρησιμοποιεί τον «πόλεμο», την επίθεση, τη βία, τη διεκδίκηση, σαν τρόπους για να χαράζει μία αμυντική γραμμή απέναντι σε κάθε τι ικανό να απειλήσει ότι ο ίδιος θεωρεί ότι του ανήκει.

Και οι δύο παραπάνω έννοιες συνδέονται και σχετίζονται με τον Ωροσκόπο - όπως φυσικά και με τον Πρώτο Οίκο, αλλά με τον Κριό και με τον πλανήτη Άρη. Όλοι αυτοί είναι τομείς που εκπροσωπούν την ατομικότητα, την επιθετικότητα, την ταχύτητα, τα αθλήματα, τους μύες, την κίνηση γενικά, την ορμή, την ανυπομονησία, το σίδερο, το αίμα κ.λ.π.

Τι κοινό έχουν όλα αυτά; Μας φέρνουν στο μυαλό την αρχέγονη δύναμη, μία δύναμη πρωτογενή στην ουσία που κατά κάποιον τρόπο εκφράζεται πριν καλά - καλά συνειδητοποιήσει τον εαυτό της!

Ο Ωροσκόπος θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την όψη συνόδου - που σημαίνει ότι σε αυτόν δεν υπάρχει «καθρέπτης», δεν υπάρχει «παρατήρηση», δεν υπάρχει ο αριθμός δύο. Ο Ωροσκόπος δεν μπορεί να μιλήσει, αφού είναι καθαρή «υπόσταση».

Ο Κριός απλά υπάρχει, δε σκέφτεται πάνω σ' αυτό. Αν σκεφτόταν πάνω στην ύπαρξη του θα ήταν Ζυγός! Ο Κριός είναι το υποκείμενο εκείνο που δε σκέφτεται πάνω στον εαυτό του και που δεν έχει συνείδηση - με τον τρόπο που οι περισσότεροι άνθρωποι εννοούμε τη συνείδηση: τη συνείδηση του ανθρώπου που συλλογίζεται, που στοχάζεται.

Επομένως, όλα αυτά τα σύμβολα σχετίζονται με το ζώδιο του Κριού. Ας σκεφτούμε μία συγκεκριμένη κατάσταση κινδύνου - όπως μπορεί να τη βιώνει π.χ. ένας οδηγός αυτοκινήτων ταχύτητας σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο και επικίνδυνο αγώνα. Ο οδηγός αυτός θα είναι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνει, με όλη του την ύπαρξη δοσμένη εκεί - με έναν τρόπο όμως μηχανιστικό. Θα χειρίζεται το αυτοκίνητο του χωρίς να σκέφτεται μεθοδικά το τι πρέπει να κάνει, το ποιες πρέπει να είναι οι επόμενες κινήσεις του. Δε θα συλλογίζεται τι θα κάνει παρακάτω αλλά θα είναι ολότελα συγκεντρωμένος στη διαδρομή και στις σχεδόν "σπαστικά αυτοματοποιημένες" κινήσεις της εκάστοτε στιγμής.

Συχνά ακούμε τους ποδοσφαιριστές να λένε: «χάσαμε την αυτοσυγκέντρωση μας και μας βάλανε γκολ». Που σημαίνει ότι ο αθλητισμός από μόνος του, σα μία αρειανή δραστηριότητα, είναι μία δραστηριότητα αυτοτροφοδοτούμενη. Το ρίσκο, η ταχύτητα και όλα αυτά είναι καταστάσεις στις οποίες το άτομο συμμετέχει με όλο του το είναι, αφού αυτό είναι συγκεντρωμένο (σχεδόν "αυτιστικά") σε ένα μόνο μέτωπο δράσης. Δεν παρεκκλίνει από αυτό το μέτωπο αλλά και δε στοχάζεται πάνω σε αυτό - ούτε σκέφτεται θεωρητικά πως να κάνει κάποια ενέργεια, γιατί αυτή κατά κάποιον τρόπο εκτελείται από μόνη της, βάζει την ίδια του την υπόσταση σε αυτήν - και αυτό είναι χαρακτηριστικό στοιχείο του Κριού, του Άρη και του Ωροσκόπου.

Επομένως, αν το σκεφτούμε πιο αφαιρετικά μπορούμε να πούμε ότι ο Ωροσκόπος είναι αυτό που είμαστε στις στιγμές εκείνες που ΔΕΝ έχουμε συνείδηση ότι «είμαστε»!

Η "υπόσταση" ενός ανθρώπου συνίσταται τελικά σε αυτό: στο να μην έχει συνειδητοποιημένη υπόσταση από την αρχή της ζωής του και μόνο μετά από κάποια ηλικία να αρχίζει να σκέφτεται πάνω στην υπόσταση του, να τη ζει, να τη μαθαίνει από τη ζωή και από τους άλλους ανθρώπους. Βέβαια, από τη στιγμή που ένας άνθρωπος είναι η «υπόσταση» του δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο παρά να την εκφράζει αυτή. Κάποιες φορές την εκφράζουμε μέσα από το ίδιο μας το σώμα, άλλες φορές μέσα από το χαρακτήρα μας, την ιδιοσυγκρασία μας κ.λ.π.

Τη διαπίστωση αυτή θα μπορούσαμε να την ανακεφαλαιώσουμε λέγοντας ότι ο καθένας είναι ο Ωροσκόπος του. Ο Ωροσκόπος «είναι». Όσο πιο πολύ τον βλέπουν οι άλλοι άνθρωποι και συνδιαλέγονται μαζί του τόσο πιο πολύ Ο Ωροσκόπος μας "υπάρχει"! Αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι, γιατί υπάρχει και μία άλλη πλευρά αυτού του συμβόλου, που είναι πολύ σημαντική και που εκφράζει την ανάγκη του «αγώνα». Αν κάποιος για παράδειγμα έχει Ωροσκόπο Κριό θα ανταγωνίζεται τους άλλους εντελώς φυσικά και καμία σκέψη ή συλλογισμός δεν θα τον εμποδίζει να το κάνει αυτό. Ένας άλλος όμως πιο ήρεμος Ωροσκόπος (π.χ. σε ζώδιο του νερού ή του αέρα) θα χαρακτηρίζεται από ένα μεγάλο βαθμό διστακτικότητας ή συναισθηματισμού. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα άτομο με Ωροσκόπο Ιχθείς και πολλούς πλανήτες σε ζώδια της φωτιάς και του αέρα. Η αυθόρμητη πλευρά αυτού του ανθρώπου θα τον οδηγεί στο να προβάλει τα συναισθήματα του και στο να μπαίνει σε κάθε είδους «ψαρίστικες» δραστηριότητες, αλλά οι υπόλοιποι πλανήτες του θα το ωθούν στο να συμπεριφέρεται πιο λογικά και χωρίς μεγάλη συναισθηματική εμπλοκή.

Ο Ήλιος είναι ένα πολύ σημαντικό σύμβολο, γιατί έχει μεγάλη δύναμη επιβολής και μία έντονη συνείδηση του εαυτού του. Σε αυτόν τον τομέα ο Ωροσκόπος μοιάζει να υστερεί λιγάκι, αφού μπορεί να δυσκολεύεται κάποιες φορές να λειτουργήσει σαν «πόλος αυθόρμητης έκφρασης» που οφείλει να είναι - έτσι ώστε να καθίσταται τελικά το άτομο μοναδικό και να αποτελεί μία θετική δύναμη έκφρασης στον κόσμο. Μόνο όμως όταν λειτουργεί ο Ωροσκόπος σαν ένας τέτοιο «πόλος» συμβάλει ουσιαστικά - από κοινού με τα τρία άλλα γωνιακά σημεία του ωροσκοπίου - στην εξέλιξη του ατόμου.

Το άτομο του παραδείγματος μας λοιπόν που έχει Ωροσκόπο Ιχθείς με το πέρασμα του χρόνου θα μάθει το ποιες εμπειρίες ακριβώς το «συνθέτουν» καλύτερα, το ποιες εμπειρίες το κάνουν να νοιώθει πιο ολοκληρωμένο. Θα ανακαλύπτει λοιπόν ότι ολοένα και περισσότερο οι εμπειρίες αυτές έχουν «ψαρίστικο» χαρακτήρα, ότι ο δρόμος της ζωής του αρχίζει να το κατευθύνει ολοένα προς τα κει.

Επομένως υπάρχει κάτι στον Ωροσκόπο που πρέπει να «δουλευτεί», όχι όμως νοητικά - γιατί όπως είπαμε τον Ωροσκόπο δε μπορείς να τον «σκεφτείς», να τον συλλογιστείς (είναι σαν ένας «μυς» που πρέπει απλά να τον κινήσεις, να τον ασκήσεις). Μόνο η εμπειρία - και όχι οποιαδήποτε είδους εμπειρία, παρά μόνο εκείνη που είναι σχετική με τον Ωροσκόπο - «συνθέτει» ουσιαστικά το άτομο.

Κάποιος π.χ. που έχει Ωροσκόπο Κριό είναι πολύ πιθανό να ασκείται και να αθλείται, να διοχετεύει δηλαδή την υπερενεργητικότητα και την ανταγωνιστικότητα του σε κάτι θετικό. Οι άλλοι άνθρωποι θα θεωρούν αυτό το άτομο σαν ιδιαίτερα «αρειανό».

Το άτομο που έχει Ωροσκόπο Ταύρο θα «συνθέτει» τον εαυτό του κυρίως όταν αισθάνεται ευχαριστημένο και άνετο, όταν λειτουργεί με σταθερότητα και επιμονή, όταν ανοίγονται μπροστά του δυνατότητες υλικού κέρδους. Γενικά, θα πραγματώνεται και θα αισθάνεται εναρμονισμένο όταν ενεργεί σύμφωνα με τα δικά του γούστα. Και κάθε φορά θα «εκφράζει» όλο και περισσότερο αυτή του την «ταυρίσια» ποιότητα.

Με αυτή την έννοια ο Ωροσκόπος είναι κάτι ανάλογο με τον Ήλιο, όμως ο Ήλιος είναι πολύ πιο συνειδητός, είναι απόλυτα συνειδητός. Ο Ωροσκόπος δε χρειάζεται να είναι συνειδητός αφού ζει τη «στιγμή», το "εδώ και τώρα". Η έννοια αυτή κάπου ενυπάρχει και στον Ήλιο, αφού και αυτός είναι ένα «πύρινο» στοιχείο που σχετίζεται με το «πνεύμα», με την ουσία των πραγμάτων.

Μία άλλη πλευρά του Ωροσκόπου σχετίζεται με τις ερωτικές μας σχέσεις. Για να μπορεί κάποιος να κάνει μία ερωτική σχέση πρέπει πρώτα να έχει μία θετική και «δηλωτική» στάση, του τύπου «εγώ είμαι αυτός και θέλω αυτό» έτσι ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να παίξει το παιχνίδι του «καθρεπτίσματος» με τους διάφορους υποψήφιους συντρόφους του.

Για παράδειγμα, ο Ωροσκόπος Ζυγός - που είναι το διαμετρικά αντίθετο ζώδιο του Κριού - είναι κατά κάποιον τρόπο παράδοξος. Λειτουργεί καλύτερα με το να «προτείνει» παρά με το να δίνει οριστικές λύσεις. Οπότε το άτομο με αυτόν τον Ωροσκόπο θα προτιμά να ζει τις σχέσεις στο αρχικό τους στάδιο, όπου τα πράγματα είναι πιο φυσικά και αυθόρμητα (όχι πάντοτε όμως). Γενικά θα είναι ικανό να προσφέρει στους ανθρώπους γύρω του αρμονία, ομορφιά, ειρήνη, κατανόηση, συλλογική εργασία. Και αυτό επειδή ο Ωροσκόπος συνδέεται και με μία άλλη - λιγάκι αφαιρετική - λειτουργία: αποτελεί και ένα είδος «σύνθεσης», ένα σημείο εκκίνησης, διοχέτευσης ενέργειας στο ωροσκόπιο.

Για να ζούμε τον Ωροσκόπο μας θα πρέπει να είμαστε αρκετά αυθόρμητοι και να ζούμε με πληρότητα στο παρόν. Και από τη στιγμή που ο αυθορμητισμός μας πηγάζει από τον Πρώτο Οίκο μας η σημαντική ερώτηση είναι: τι είναι τελικά ο Ωροσκόπος μας;

Όταν ένας άνθρωπος δεν συμπεριφέρεται επιτηδευμένα, με υπολογισμό, ψυχρότητα και λογική, αλλά κάνει αυτό που του αρέσει, έχοντας την προσοχή του στραμμένη σε αυτό που του αρέσει και όχι στον εαυτό του - ούτε στο πως θα πετύχει αυτό που θέλει - τότε ο άνθρωπος αυτός λειτουργεί έντονα με τον Ωροσκόπο του! Και οι άλλοι πιθανώς θα το αντιλαμβάνονται αυτό περισσότερο από ότι το ίδιο το άτομο - αν και δεν θα είναι ικανοί να δουν τα πιο εσωτερικά, συστατικά στοιχεία της προσωπικότητας αυτού του ανθρώπου.

Πολλές φορές όμως ο Ωροσκόπος μας μας επιβάλλεται χωρίς να το καταλαβαίνουμε και αυτή η «άγνοια» μπορεί να μας προκαλέσει προβλήματα. Τα προβλήματα αυτά είναι συνέπειες της ιδιαιτερότητας του καθενός από μας. Για παράδειγμα, αν κάποιος έχει Ωροσκόπο σε ζώδιο της Φωτιάς και οι αντιδράσεις του δεν είναι αρκετά δυναμικές τότε μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και αναστάτωση γύρω του. Το άτομο αυτό βέβαια δεν θα πρέπει να κάνει κάτι συγκεκριμένο για να το αποφύγει αυτό, απλά αρκεί να «είναι», μια και ο Ωροσκόπος μας είναι τελικά ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο «είμαστε» στα μάτια των άλλων.

Οι όψεις που σχηματίζουν οι πλανήτες με τον Ωροσκόπο δίνουν - αν είναι ακριβείς - ιδιαίτερα ορατά και σημαντικά αποτελέσματα. Όλες οι όψεις των πλανητών με τον Ωροσκόπο έχουν - κατά κάποιον τρόπο - την ποιότητα της συνόδου. Για παράδειγμα, σε μία όψη τετραγώνου της Αφροδίτης με τον Ωροσκόπο ή σε ένα τρίγωνο της Αφροδίτης με τον Ωροσκόπο το άτομο θα πρέπει να εκφράζει την ενέργεια της Αφροδίτης με έναν μη συνειδητό τρόπο, με έναν τρόπο που έχει πάντα να κάνει με το σε ποιο ζώδιο βρίσκεται η Αφροδίτη, με το σε ποιο ζώδιο βρίσκεται ο Ωροσκόπος και σε ποιον Οίκο βρίσκεται η Αφροδίτη (συνεκτιμώντας τα δηλαδή όλα αυτά). Σε κάθε περίπτωση, η Αφροδίτη θα είναι σα να σχηματίζει κατά κάποιον τρόπο σύνοδο με τον Ωροσκόπο.

Ένα τρίγωνο του Ποσειδώνα με τον Ωροσκόπο π.χ. περιγράφει έναν άνθρωπο η προβολή του οποίου στον κόσμο περιέχει ένα στοιχείο γοητείας, μία ονειρική απόχρωση, μία αινιγματική έλξη την οποία οι άλλοι δε μπορούν να τη συγκεκριμενοποιήσουν - και η οποία στην πραγματικότητα αποτελεί ένα απατηλό «καθρέπτη», μέσα στον οποίο ο καθένας θα βλέπει αυτό που θέλει να δει, αυτό που θέλει να «καταθέσει». Επομένως αυτό το άτομο θα ενεργεί με έναν τρόπο λιγάκι «ποσειδώνιο» και σε κάποιον βαθμό θα νοιώθει «ποσειδώνιο». Ακόμη πιο ισχυρό βέβαια θα ήταν το να βρίσκεται ο Ποσειδώνας του σε σύνοδο με τον Ωροσκόπο του, που θα σήμαινε ότι στο άτομο αυτό προκύπτουν ζητήματα ταυτότητας του τύπου «ποιος είμαι εγώ»; «Τι πραγματικά θέλω»; «Είναι δικό μου αυτό ή του διπλανού μου»; Αν πάλι ο Ποσειδώνας σχημάτιζε όψη τετραγώνου με τον Ωροσκόπο του τότε το άτομο θα βίωνε συχνά στη ζωή του απατηλές εμπειρίες που θα σχετίζονταν με τη σκοτεινή πλευρά του Ωροσκόπο του.

Επειδή ο Ωροσκόπος είναι ένα σημείο άμεσης έκφρασης και όχι συνειδητοποίησης, αυτό που διοχετεύεται μέσω του Ωροσκόπου δεν διοχετεύεται συνειδητά αλλά με έναν παρορμητικό τρόπο, χωρίς συλλογισμό, με έναν άμεσο και όχι ιδιαίτερα λογικό τρόπο - τουλάχιστον στην αρχική του φάση. Στην πορεία όμως το άτομο - βλέποντας εκ των υστέρων το αποτέλεσμα των πράξεων του - αρχίζει να σχηματίζει μία ιδέα του Ωροσκόπου του. Όμως μένει σε αυτή την αρχική ιδέα, γιατί όσο και να προχωρεί το συλλογισμό του δε θα καταφέρει ποτέ να γίνει «αυτούσιος» μάρτυρας του Ωροσκόπου του, γιατί πάντα ο Ωροσκόπος μας προηγείται του συλλογισμού μας! Που σημαίνει ότι όταν κάποιος πιστεύει ότι κατάφερε να κατανοήσει τον Ωροσκόπο του τότε στην πραγματικότητα έχει κατανοήσει αυτό που ήδη έγινε και πέρασε, όχι όμως αυτό που θα συμβεί στο μέλλον ή που συμβαίνει "τώρα"...

Το στοιχείο όμως αυτό δεν πρέπει να μας οδηγήσει στο να θεωρούμε τις όψεις των πλανητών απέναντι στον Ωροσκόπο με έναν ολότελα «σχηματικό» τρόπο - όπως στο να θεωρούμε π.χ. απόλυτα ισοδύναμες τις όψεις του τριγώνου με αυτές του τετραγώνου.

Σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να μελετάμε ξεχωριστά τον πλανήτη που εκφράζεται μέσω του Ωροσκόπου, εξετάζοντας συνολικά το ωροσκόπιο έτσι ώστε να καταλάβουμε τι ακριβώς "δέχεται" το άτομο από το συγκεκριμένο πλανήτη. Από αυτή την άποψη, πρέπει να τονίσουμε ότι όσοι έχουν τον ίδιο πλανήτη στην ίδια όψη με τον Ωροσκόπο τους δεν έρχονται απαραίτητα αντιμέτωποι με τον ίδιο τύπο εμπειριών. Για παράδειγμα, δεν θα υποφέρουν στον έρωτα όλοι εκείνοι που έχουν την Αφροδίτη τους σε τετράγωνο με τον Ωροσκόπο τους. Αν το άτομο που έχει μια τέτοια όψη είναι πολύ συναισθηματικό και έχει στο ωροσκόπιο του πολύ νερό και γη και γενικά δέχεται αρμονικές όψεις και έχει την Αφροδίτη του σε ζώδιο του νερού τότε μπορεί τελικά να συμβεί το αντίθετο: το άτομο με το τετράγωνο Αφροδίτης - Ωροσκόπου μπορεί να ξεχωρίσει για την ιδιαίτερη ικανότητα του στο να εκφράζει φυσικά τα συναισθήματα του!

Ας πάρουμε σαν άλλο παράδειγμα τη Σελήνη σε τετράγωνο με τον Ωροσκόπο. Το πιο πιθανό είναι ότι ο Ωροσκόπος και η Σελήνη βρίσκονται σε αυτή την περίπτωση σε ζώδια που σχηματίζουν «φυσικό» τετράγωνο μεταξύ τους (εκτός και αν η Σελήνη και ο Ωροσκόπος σχηματίζουν «ασύμβατο» τετράγωνο μεταξύ τους). Τότε υπάρχει πρόβλημα, γιατί η Σελήνη βρίσκεται σε ένα ζώδιο δυσαρμονικό απέναντι στον Ωροσκόπο, συμμετέχει δηλαδή σε μία «κακή» σχέση με την παραδοσιακή έννοια. Στο συγκεκριμένο σχήμα έχουμε από τη μια μία πολύ αρχέγονη παρόρμηση και από την άλλη ένα μεγάλο αυθορμητισμό. Η Σελήνη και ο Ωροσκόπος σε όψη μεταξύ τους αποτελούν δύο πολύ βασικές, αρχέγονες δυνάμεις, τις οποίες δεν συνειδητοποιούν εύκολα οι άνθρωποι.

Όλες οι σωματικές αλλαγές που γίνονται και που σε μεγάλο βαθμό έχουν να κάνουν με την κατάσταση της ψυχής και με το πνεύμα του ατόμου (σύμφωνα με τη "φάση" στην οποία βρίσκεται αυτό, αν είναι ή δεν είναι ισορροπημένο κ.λ.π.) έχουν να κάνουν τελικά με τον Ωροσκόπο.

Για παράδειγμα, ένα άτομο με Ωροσκόπο Σκορπιό που περνάει μία δύσκολη φάση στη ζωή του θα έχει ένα μάλλον σκοτεινό βλέμμα, διαθέτοντας μία εσωτερική δύναμη την οποία όμως οι άλλοι δεν θα τη βλέπουν να ακτινοβολεί. Αν όμως το ίδιο αυτό άτομο περνάει μια θετική φάση στη ζωή του, αν νιώθει ισορροπημένο μέσα του, ερωτευμένο ενδεχομένως και ευχαριστημένο από τη ζωή του, θα έχει και τότε έντονο βλέμμα αλλά αυτή τη φορά πολύ πιο λαμπερό. Και πάλι δηλαδή το βλέμμα του θα είναι «σκορπίνικο», πλην όμως αυτή τη φορά θα εκπέμπει σε μια άλλη θετικότερη συχνότητα δόνησης. Και όλο αυτό θα "βγαίνει" στο πρόσωπο του!

Όταν το άτομο αισθάνεται ισορροπημένο μέσα του και αρχίζει να συμπεριφέρεται αυθόρμητα το πρόσωπο του και το σώμα του είναι τα πρώτα που φανερώνουν αυτή του τη διάθεση. Όταν μας συμβαίνει αυτό οι άνθρωποι τριγύρω μας το αντιλαμβάνονται εύκολα!

Ο Ωροσκόπος λοιπόν είναι ο τρόπος που έχει η «ζωτική ενέργεια» για να εκφράζεται, είναι ένα σημείο έκφρασης της ζωτικής ενέργειας του καθενός από εμάς. Γι' αυτό και ο Ωροσκόπος καθρεπτίζεται σε μεγάλο βαθμό σε όλο μας το σώμα, δεδομένου του στοιχείου του αυθορμητισμού που τον χαρακτηρίζει και του μη «συλλογίσιμου» του. Ο Ωροσκόπος σημαίνει να πράττεις, είναι η πράξη στην πιο ουσιαστική της μορφή. Είναι σα να υπάρχει μία αφαιρετική δύναμη που ενσαρκώνεται στον καθένα από μας. Ο τρόπος που ενεργεί ένα άτομο είναι συγκεκριμένος και πάντοτε σύμφωνος με τον Ωροσκόπο του. Η εξωτερική όψη ενός ατόμου είναι η συγκεκριμένη επειδή είναι η έκφραση της πρωτογενούς του ενέργειας - την οποία ακριβώς συμβολίζει ο Ωροσκόπος του!

Μέσα σε ένα ωροσκόπιο αναπτύσσονται πολλές και σύνθετες αλληλεπιδράσεις τις οποίες είναι χρέος μας να εντοπίζουμε και να αναλύουμε. Η Αστρολογία, σαν ένας επιστημονικός κλάδος που είναι, δημιουργεί συνέχεια υποθέσεις εργασίας και συχνά το ζητούμενο είναι να βρούμε το στοιχείο εκείνο που είναι κοινό σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα, το στοιχείο που βρίσκεται στο υπόβαθρο όλων. Με τη σειρά του, το θεμελιώδες αυτό στοιχείο δημιουργεί άλλες έννοιες και σύμβολα, πιο πολύπλοκα. Τα σύμβολα αυτά ανοίγουν τελικά σα μία βεντάλια, η οποία αποτελείται από πολλά υποσύμβολα - πτυχές της βεντάλιας, τις οποίες συνδέει όλες ένας βασικός πυρήνας (σαν τον πλαστικό ή μεταλλικό πυρήνα της βεντάλιας, που στη συγκεκριμένη "μεταφορά" μας θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε με ένα μεγάλο ενεργειακό κέντρο). Πρόκειται για το «υπέρτατο» σύμβολο που αδυνατούμε να το μορφοποιήσουμε (δεδομένης της αφαιρετικότητας του) και όλα τα σύμβολα θα αναφέρονταν τελικά σε αυτό το βασικό και θεμελιώδες. Και το "κέντρο" αυτό θα ήταν μία πραγματικότητα την οποία δε μπορούμε να επηρεάσουμε και να μορφοποιήσουμε με άμεσο και απτό τρόπο. Αυτό είναι ουσιαστικά ο Ωροσκόπος!

German Pastorini

(Ελεύθερη μετάφραση - επιμέλεια κειμένου: Θωμάς Γαζής)

Ο German Pastorini είναι ένας ιδιαίτερα δραστήριος αστρολόγος από την Ουρουγουάη, που γράφει αυθεντικά και πρωτότυπα άρθρα, των οποίων το δικαίωμα προς δημοσίευση για την Ελλάδα έχει παραχωρήσει στο Θωμά Γαζή.

Ο "Αναπνέων" Ζωδιακός (τα έξι "μυστικά ζευγάρια" του ζωδιακού)!


Ζούμε σε έναν «πολωμένο» κόσμο! Όπου και αν κοιτάξουμε γύρω μας τα πράγματα, τα πρόσωπα, οι καταστάσεις, τα ζώα, το κάθε τι ανήκει σε μία συγκεκριμένη πολικότητα, θετική (αρσενική) ή αρνητική (θηλυκή). Όποια κατάσταση και αν σκεφτούμε είναι βέβαιο ότι κάπου υπάρχει και η διαμετρικά αντίθετη της. Όλοι οι άνθρωποι για παράδειγμα ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο φύλο, σε μία συγκεκριμένη πολικότητα. Είναι είτε αρσενικοί (άντρες) είτε θηλυκοί (γυναίκες). Τα ζευγάρια του ίδιου φύλου  δεν ξεφεύγουν από αυτό τον κανόνα, αφού και σε αυτά το ένα μέλος έχει πιο ισχυρή την αρσενική και το άλλο τη θηλυκή πολικότητα. Αν δυο άνθρωποι δεν είναι «πολωμένοι» μεταξύ τους δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθεί ερωτική/σεξουαλική ενέργεια ανάμεσα τους!

Πουθενά στον ορατό μας κόσμο δεν υπάρχουν «άπολες» και «άφυλες» καταστάσεις. Ο μόνος τρόπος για να εκδηλωθεί μία κατάσταση στις γήινες διαστάσεις είναι εκείνος της πόλωσης. Γιατί όμως να είναι όλα πολωμένα; Ίσως επειδή η πόλωση δημιουργεί ορμητική κίνηση που ωθεί τα πράγματα / τις καταστάσεις στο να εξελιχθούν! Η εκάστοτε ελκτική ή απωστική δύναμη ανάμεσα στους πόλους των  διαφόρων "ζευγών" που υπάρχουν γύρω μας φαίνεται να δημιουργεί τελικά, να κινεί και να εξελίσσει το ίδιο το φαινόμενο της ζωής!

Πάρτε για παράδειγμα ένα αυτοκίνητο. Κινείται χάρη στις καύσεις που δημιουργούνται στον κινητήρα του, οι οποίες στρέφουν τον άξονα του, που με τη σειρά του περιστρέφει τις ρόδες του αυτοκινήτου. Στον κινητήρα του αυτοκινήτου γίνονται διαρκώς μικρές εκρήξεις (της βενζίνης) και εκτονώσεις (τα αέρια της καμένης βενζίνης - τα καυσαέρια, δηλαδή - οδηγούνται στην εξάτμιση του αυτοκινήτου για να απομακρυνθούν και να μπορέσει στη συνέχεια να δημιουργηθεί μία καινούργια έκρηξη). Αυτές οι διαρκείς «εκρήξεις - εκτονώσεις» κινούν τελικά το αυτοκίνητο.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τη «μηχανή» που λέγεται ανθρώπινο σώμα: ο άνθρωπος εισπνέει οξυγόνο και εκπνέει διοξείδιο του άνθρακα (καυσαέρια). Χωρίς αυτή τη σταθερά επαναλαμβανόμενη διαδικασία εισπνοής - εκπνοής το ανθρώπινο σώμα θα έμενε από ενέργεια και ο άνθρωπος θα πέθαινε! Βλέπουμε δηλαδή στη συγκεκριμένη περίπτωση ότι η «πόλωση» έχει να κάνει με τον ίδιο το μηχανισμό της ζωής! Η Αστρολογία, σα μία γλώσσα αρχετύπων που είναι, εκφράζει καθαρά αυτή την «πολωτική» αναγκαιότητα. Η "πολωμένη" φύση των πραγμάτων συνεπάγεται και την ανάγκη του «ζευγαρώματος» τους, της συνεργασίας ανάμεσα στους αντίθετους πόλους. Όλα αυτά δηλώνονται ξεκάθαρα - όπως θα δούμε στη συνέχεια - στο Ζωδιακό Κύκλο.

Γνωρίζουμε ότι τα δώδεκα ζώδια χωρίζονται εναλλάξ σε αρσενικά και σε θηλυκά. Αυτή όμως δεν είναι η μόνη «πόλωση» που υπάρχει μέσα στο ζωδιακό. Υπάρχουν πολλές ακόμη. Μία από αυτές ήταν γνωστή από την αρχαιότητα: την αναφέρει ο Πτολεμαίος, ο οποίος διαχωρίζει τα ζώδια σε «κυρίαρχα» και σε «υποτακτικά». Τα έξι πρώτα ζώδια, από τον Κριό μέχρι την Παρθένο, είναι «κυρίαρχα» (θετικής πολικότητας) ενώ τα έξι τελευταία, από το Ζυγό μέχρι τους Ιχθείς, είναι «υποτακτικά» (αρνητικής πολικότητας). Ο αρχαίος αυτός διαχωρισμός ισχύει και σήμερα, αλλά ο λόγος αυτού του διαχωρισμού μας είναι πιο σαφής (όπως θα δούμε). Τα έξι πρώτα ζώδια καλούνται ζώδια «ατομικιστικής» συνείδησης, ενώ τα έξι τελευταία «συλλογικής» συνείδησης.

Η «πόλωση» όμως των ζωδίων δεν εξαντλείται εδώ. Με έναν ανάλογο συλλογισμό, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το ανατολικό ημικύκλιο του ζωδιακού (από τον Αιγόκερο ως τους Δίδυμους) αρσενικό και το δυτικό ημικύκλιο (από τον Καρκίνο ως τον Τοξότη) θηλυκό. Αν το σκεφτούμε καλά, θα δούμε ότι στο μεν ανατολικό ημικύκλιο βρίσκονται τα ζώδια που είναι περισσότερο αυτάρκη (αρσενικό στοιχείο), ενώ στο δυτικό ημικύκλιο βρίσκονται τα ζώδια που προσδιορίζουν τον εαυτό τους κυρίως μέσα από τη σχέση τους με τους άλλους (θηλυκό στοιχείο). Έχουμε και εδώ δηλαδή το διπολικό σχήμα «εισπνοής - εκπνοής», την πόλωση που αναφέραμε ότι υπάρχει με πολλούς τρόπους και μορφές - συχνά απροσδόκητες - μέσα στον ζωδιακό.

Ένα σχήμα τόσο υψηλού συμβολισμού όπως είναι ο Ζωδιακός οφείλει να εμπεριέχει αυτό τον "πολωτικό" μηχανισμό, έτσι ώστε να παράγει και να παρέχει τα απαραίτητα επίπεδα ενέργειας για να μπαίνουν σε κίνηση και να λειτουργούν τα ζώδια, τα μεγάλα αυτά αρχέτυπα της ζωής. Αν και ο ζωδιακός κύκλος μοιάζει σε μια πρώτη ματιά να είναι κύκλος, σε ένα υψηλότερο επίπεδο είναι μια σπείρα (δεν τελειώνει κάπου συγκεκριμένα άλλά αναπτύσσεται ελικοειδώς προς τα πάνω). Στον "σπειροειδή" ζωδιακό δεν υπάρχουν "πρώτα" και "τελευταία" ζώδια. Ο Κριός π.χ. που ανοίγει το Ζωδιακό κύκλο θεωρείται σαν ένα "ακατέργαστο" ζώδιο που δεν διαθέτει ιδιαίτερα εξυψωμένη συνειδητότητα. Αν το σκεφτούμε καλύτερα όμως θα συνειδητοποιήσουμε ότι ο Κριός έπεται στη ζωδιακή σπείρα των "συμπαντικά σοφών" Ιχθύων (ενός ζωδίου που θεωρείται ότι έχει μία εξαιρετικά ανεπτυγμένη και εξυψωμένη συνειδητότητα). Αλλάζει τότε η προοπτική μας και αρχίζουμε να θεωρούμε και τον Κριό σαν ένα ζώδιο εξαιρετικά υψηλής συνειδητότητας!



ΟΙ ΕΞΙ ΖΩΔΙΑΚΕΣ «ΑΝΑΣΕΣ»

Γνωρίζουμε ήδη τις τρεις βασικές ζωδιακές “συγγένειες” μέσα στο Ζωδιακό: τις “Πολικότητες” (έξι “αρσενικά” και έξι “θηλυκά” ζώδια), τα “Στοιχεία” (τα ζώδια της “Φωτιάς, της “Γης”, του “Αέρα” και του “Νερού”) και τις “Ποιότητες” (τα τρία “Παρορμητικά” ζώδια, τα τρία “Σταθερά” και τα 3 “Μεταβλητά”).  Πέρα όμως από αυτές τις συγγένειες, τα ζώδια σχηματίζουν μεταξύ τους και κάποια «μυστικά Ζεύγη»!Συγκεκριμένα σχηματίζουν κατά σειρά τα επόμενα έξι Ζεύγη:  “Κριός – Ταύρος”, “Δίδυμοι – Καρκίνος”, “Λέων – Παρθένος”, “Ζυγός – Σκορπιός”, “Τοξότης – Αιγόκερος”, “Υδροχόος – Ιχθείς”).

Για να εκδηλωθεί ολοκληρωμένα μία κατάσταση στη ζωή θα πρέπει να εκδηλωθεί διπολικά, πρώτα στην αρσενική και μετά στη θηλυκή της φάση! Χωρίς αυτόν τον μηχανισμό δεν υπάρχει "εκδήλωση", δεν υπάρχει κίνηση. Το πιστοποιούν αυτό οι πρίζες του σπιτιού μας, οι μπαταρίες στα ηλεκτρονικά μας μηχανήματα και στο αυτοκίνητο μας, που όλες τους έχουν δύο αντίθετους πόλους. Τη συμπαντική αρχή των πολικοτήτων την υπηρετούν πιστά τα ζώδια, που ανά δύο συνθέτουν έξι μικρές ολότητες, σχηματίζοντας διαδοχικά έξι «ζευγάρια» (Κριός - Ταύρος, Δίδυμοι - Καρκίνος, Λέων - Παρθένος, Ζυγός - Σκορπιός, Τοξότης - Αιγόκερος, Υδροχόος - Ιχθείς). Τα ζευγάρια αυτά αποτελούν τις έξι μεγάλες «ανάσες» του ζωδιακού, τις έξι θεμελιώδεις "αρχετυπικές παλινδρομικές διαδικασίες" που λαμβάνουν χώρα ΠΑΝΤΟΥ στο Σύμπαν!



                                                
                        1)  ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΤΗΣ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ "ΕΓΩ"

Ο Κριός και ο Ταύρος σχηματίζουν το λεγόμενο Ζεύγος της εξατομίκευσης, του "Εγώ". Ο Κριός αναλαμβάνει να ολοκληρώσει την "αρσενική φάση" του "Εγώ" (το "βουναλάκι" του "Εγώ" σύμφωνα με το παραπάνω σχήμα) και ο Ταύρος τη "θηλυκή φάση" του (τη "χαράδρα" του "Εγώ" δηλαδή).

Για κάθε άνθρωπο και κατάσταση στο Σύμπαν είναι σημαντικό το να είναι ξεχωριστός, μοναδικός, εξατομικευμένος, αυτάρκης, αδρανής και ασφαλής, να έχει δύναμη και παρορμητισμό, να επιβάλει τα συμφέροντα του και να κυριαρχεί στα πρόσωπα και στις καταστάσεις γύρω του. Αν δεν είχε ο κάθε άνθρωποςένα στοιχειωδώς ισχυρό «Εγώ»  τότε θα διαλυόταν από τις ισχυρές εξωτερικές πιέσεις που δέχεται ακατάπαυτα. Τη διαδικασία της ισχυροποίησης του «Εγώ», της εξατομίκευσης και της διαφοροποίησης του την έχουν αναλάβει τα ζώδια του Κριού και του Ταύρου. Ο Κριός έχει αναλάβει την αρσενική φάση αυτής της διαδικασίας και ο Ταύρος τη θηλυκή. Ας δούμε πώς...

Ουσιαστικά ο Κριός και ο Ταύρος αποτελούν ένα «πολικό Ζεύγος», μία μικρή ολότητα. Και ο μεν Κριός καταλαβαίνουμε εύκολα γιατί θεωρείται ζώδιο του «Εγώ», της εξατομίκευσης: είναι ένα αρσενικό ζώδιο, που κυβερνιέται από τον πολεμικό πλανήτη Άρη. Ο Ταύρος όμως; Πως είναι δυνατόν ένα θηλυκό ζώδιο "χαμηλών τόνων", που κυβερνιέται από τον πλανήτη Αφροδίτη, να είναι τόσο εγωιστικό; Και πρώτα απ' όλα, υπάρχει θηλυκός εγωισμός; Η αστρολογία μας λέει πως υπάρχει και πως είναι ισχυρός και ισοδύναμος με τον αρσενικό!

Αν ο αρσενικός εγωισμός εκδηλώνεται επιθετικά και διεισδυτικά τότε ο θηλυκός εγωισμός εκδηλώνεται με αδράνεια, με κρυφές και παρασκηνιακές ενέργειες και με μη ουσιαστική συμμετοχή στα δρώμενα - αν αυτά δεν είναι προς όφελος του ατόμου! Με το να παραμένει δηλαδή το άτομο αμέτοχο σε καταστάσεις ζωτικής σημασίας για τους άλλους, επειδή οι καταστάσεις αυτές δεν εξυπηρετούν τα δικά του συμφέροντα. Επομένως, επιθετικός και εγωιστής άνθρωπος δεν είναι μόνο όποιος συμπεριφέρεται φανερά βίαια και επιθετικά στους άλλους αλλά και όποιος είναι σκόπιμα "απών" - ή γενικά δεν παίρνει θέση - όταν οι άνθρωποι γύρω του αντιμετωπίζουν δυσκολίες (στις οποίες θα μπορούσε να βοηθήσει), προκειμένου να προστατευτεί απόλυτα ο ίδιος και να μη θιχτούν στο ελάχιστο τα ατομικά του συμφέροντα!

Κάθε φορά π.χ. που κάποιος παραμένει σιωπηλός και αμέτοχος μπροστά σε μία εμφανέστατη αδικία που συντελείται μπροστά στα μάτια του συμπεριφέρεται "θηλυκά επιθετικά"! Επίσης, κάθε φορά που κάποιος/α που έχει οικονομική άνεση δεν προσφέρει χρήματα, τρόφιμα κ.λ.π. σε μια γνωστή του φτωχή οικογένεια (π.χ. πρώην εργαζόμενων που έχουν χάσει τη δουλειά τους και έχουν μείνει επί μακρόν άνεργοι) και αυτός/ή συμπεριφέρεται "θηλυκά επιθετικά"! Η θηλυκή επιθετικότητα δεν διακρίνεται εύκολα στα μάτια τρίτων προσώπων ενώ μετέρχεται έντονα υποκριτικών και "χειριστικών" συμπεριφορών - σε τέτοιο βαθμό που σε κάποιες περιπτώσεις σε κάνει να "βγαίνεις από τα ρούχα σου"!

Πόσες φορές π.χ. έχετε βρεθεί αντιμέτωποι με ένα πρόσωπο που άμεσα ή έμμεσα σας αδίκησε (ή γενικά συμπεριφέρθηκε "παρτάκικα"), εσείς προσπαθείτε να βρείτε το δίκιο σας, όμως αυτό το πρόσωπο (που γνωρίζει πολύ καλά ότι σας αδίκησε) όχι μόνο αρνείται εγωιστικά να σας αποδώσει το δίκιο σας αλλά έντεχνα σας "γλυστράει" συνέχεια "αδειάζοντας" σας...Κάποια στιγμή μπορεί να εκνευριστείτε και να αρχίσετε να χειρονομείτε και να φωνάζετε και τότε θα φανείτε εσείς οι επιθετικοί στα μάτια των άλλων ενώ το συγκεκριμένο πρόσωπο - χάρη στις "χειριστικές" του ικανότητες, στην κρυψίνοια του και στη μεθοδικότητα του - θα μοιάζει ειρηνικό και "καλούλικο" στους άλλους (πράγμα που θα σας κάνει ακόμη πιο έξαλλους!) Περιττό να πούμε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο εξεδήλωσε σε υπερθετικό βαθμό θηλυκή επιθετικότητα απέναντι σας! Το είδος εκείνο δηλαδή της επιθετικότητας που Αστρολογικά συνδέεται άμεσα με το θηλυκό ζώδιο του Ταύρου (χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι κάθε Ταύρος γύρω σας είναι έτσι) και με τα θηλυκά ζώδια γενικότερα!



                          2)  ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΤΗΣ "ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ"

Αφού σχηματιστεί τώρα μια ισχυρή ατομικότητα, ένα «Εγώ», θα πρέπει μετά να διασυνδεθεί, αλλιώς δεν έχει νόημα να βρίσκεται απομονωμένο. Θα πρέπει να δράσει στα πλαίσια μίας ευρύτερης κοινότητας. Οι Δίδυμοι και ο Καρκίνος σχηματίζουν το Ζεύγος της Διασύνδεσης με τους ανθρώπους και τις καταστάσεις, το Ζεύγος της νοητικής και συναισθηματικής επικοινωνίας. Ας σκεφτούμε δύο ξένους ανθρώπους που συνταξιδεύουν δίπλα - δίπλα στο λεωφορείο. Μετά από λίγη ώρα, ίσως να αισθάνονται άβολα, αν δεν έχουν ανταλλάξει κάποιες λέξεις. Το αρσενικό κομμάτι της διασύνδεσης το εκφράζουν οι Δίδυμοι. Ένας εκπρόσωπος αυτού του ζωδίου που θα βρεθεί σε μία τέτοια κατάσταση θα ανοίξει - πιθανώς - πρώτος διάλογο με το διπλανό του. Είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτόν το να καταφέρει να ανταλλάξει έστω και λίγες λέξεις μαζί του. Ο Καρκίνος εκπροσωπεί το θηλυκό κομμάτι της διασύνδεσης.

Αν οι Δίδυμοι είναι το ζώδιο της λογικής και της επικοινωνίας, ο Καρκίνος είναι το ζώδιο της ψυχής, της ζεστής συναισθηματικής διασύνδεσης με τους άλλους. Έτσι, αν τύχει να βρεθούν ένας Δίδυμος και ένας Καρκίνος δίπλα - δίπλα στο λεωφορείο, το πιθανότερο είναι ότι τη συζήτηση θα την ξεκινήσουν οι Δίδυμοι. Ο Καρκίνος είναι αρκετά συνεσταλμένος και επιφυλακτικός για να κάνει το πρώτο βήμα. Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει όμως ένας Καρκίνος μια συζήτηση αυτή θα είναι "ζεστή", θα έχει κάποιο συναισθηματικό χαρακτήρα - παρ' όλο που σε νοητικό επίπεδο μπορεί να φαντάζει ρηχή. Οι Δίδυμοι ενδιαφέρονται κυρίως για τη γνωριμία και τη νοητική συναλλαγή με το διπλανό τους. Δεν επιθυμούν ιδιαίτερα να ανταλλάξουν συναισθηματική και ψυχική ενέργεια μαζί του. Αν όμως ξεκινήσουν τη συζήτηση τότε ο Καρκίνος δίπλα τους θα ανταποκριθεί και θα εντάξει πολύ πιο ζεστά και συναισθηματικά στοιχεία στον διάλογο.

Με λίγα λόγια, ο συνεπιβάτης Καρκίνος δεν θα μείνει μόνο στον επιφανειακό διάλογο («η τάδε στάση είναι μακριά;», «μένετε εδώ κοντά;» κ.λ.π.). Θα αδράξει την ευκαιρία για να ανταλλάξει με τον διπλανό του συναίσθημα και ψυχική ενέργεια, για να «ζεσταθεί» ψυχικά ο ίδιος αλλά και ο συνεπιβάτης του, με το μοναδικό εκείνο τρόπο που η ανθρώπινη επαφή μπορεί να ζεστάνει δύο ανθρώπους. Ακόμη και αν δεν αλλάξουν κουβέντα σε ολόκληρη τη διαδρομή  και ο Καρκίνος λίγο πριν σηκωθεί για να κατέβει γυρίσει και κοιτάξει ζεστά στα μάτια το συνεπιβάτη του πάλι θα έχει επιτευχθεί τότε ανάμεσα τους κάποιο είδος ψυχικής διασύνδεσης - θηλυκού χαρακτήρα.


                     3) ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ

Ο Λέων και η Παρθένος σχηματίζουν το ζευγάρι της Ολοκλήρωσης του ατόμου. Ο Λέων εκπροσωπεί τη φάση εκείνη όπου ο άνθρωπος αρχίζει να φτάνει στην απόλυτη ολοκλήρωση σαν άτομο, που αρχίζει να νιώθει σαν ένας μικρός θεός. Ο Λέων διαθέτει ισχυρή προσωπικότητα, μεγάλη αυτοπεποίθηση, δεν έχει πολλές ανασφάλειες, είναι εξαιρετικά δημιουργικός και «πλάστης» πραγμάτων, προσώπων, καταστάσεων. Πραγματικά, πλησιάζει κατά κάποιον τρόπο στη «θέωση» και γι’ αυτό έχει την τάση να βγάζει έπαρση. Είναι «γεμάτος» με τον εαυτό του και πιστεύει ότι είναι ένας μικρός θεός, ένας βασιλιάς που οι άλλοι πρέπει να θαυμάζουν και να υποκλίνονται μπροστά του. Όπου και να βρεθεί, ο Λέων θα είναι ο εαυτός του και δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να του πάρει τον αέρα, να τον μειώσει κ.λ.π. Παραμένει ο εαυτός του, όσο δύσκολες και αντίξοες και αν είναι οι συνθήκες γύρω του.

Ο Λέων αρχίζει τη διαδικασία της ολοκλήρωσης, της τελειοποίησης της «θέωσης» του ατόμου. Στη φάση αυτή, το άτομο αρχίζει και αισθάνεται σαν ένας μικρός θεός. Δεν είναι, όμως Θεός και αυτό αναλαμβάνει να του το υπενθυμίσει το αμέσως επόμενο ζώδιο, η Παρθένος. Η Παρθένος συνεχίζει (και ολοκληρώνει) τη φάση της τελειοποίησης του ατόμου, στη θηλυκή της μορφή αυτή τη φορά. Η Παρθένος εντοπίζει το πόσο πολύ απέχει το άτομο από την τελειότητα, από τη «θέωση». Και επειδή όλοι μας, λίγο πολύ, προσπαθούμε να κρύβουμε την αλήθεια από τον εαυτό μας και να το θεωρούμε τέλειο, η Παρθένος υπάρχει για να μας υπενθυμίζει το πόσο γεμάτοι με ατέλειες και ελλείψεις είμαστε, το πόσο πολύ απέχουμε από την τελειότητα!

Αν καταφέρουμε, κάποια στιγμή, να κοιτάξουμε αντικειμενικά τον εαυτό μας στον καθρέπτη θα ανακαλύψουμε πάνω μας ένα σωρό ελαττώματα και ατέλειες: στην εμφάνιση μας, στο παρουσιαστικό μας, στο πρόσωπο μας, στα ρούχα που φοράμε. Παντού πάνω μας (αλλά και μέσα μας) υπάρχουν ατελή στοιχεία. Ο ίδιος ο χαρακτήρας μας μπορεί να περιέχει ακόμη μεγαλύτερες ελλείψεις (με τις τόσες μικρές και μεγάλες αμαρτίες στις οποίες υποπίπτουμε καθημερινά π.χ. έχουμε το δικαίωμα να θεωρούμε τον εαυτό μας μικρό θεό;). Η δουλειά της Παρθένου είναι να τα εντοπίζει όλα αυτά και να μας τα «καθρεπτίζει» πάνω μας. Είναι μία διαδικασία λιγάκι οδυνηρή για το άτομο που την υφίσταται, αλλά απαραίτητη για να μπορέσει αυτό να συνειδητοποιήσει τις ελλείψεις του και να δουλέψει με τον εαυτό του. Η δουλειά της Παρθένου, λοιπόν, είναι να κρατά μία «μεζούρα» στα χέρια της και να μετράει την απόσταση που μας χωρίζει από την τελειότητα, από το ιδεατό, το ιδανικό. Σε τελική ανάλυση, μόνο ο Θεός είναι τέλειος. Επιπλέον, η Παρθένος εκφράζει τον εαυτό μας στην πιο αγνή του, ανόθευτη (από ξένες ουσίες) και λειτουργική (με υγιές σώμα) κατάσταση του.


                                       4)  ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΤΟΥ "ΕΜΕΙΣ"

Το «Εγώ», αφού διασυνδεθεί και ολοκληρωθεί, μπαίνει στην αμέσως επόμενη φάση, εκείνη της "Ένωσης με μία άλλη μονάδα". Ο Ζυγός εκφράζει την αρσενική φάση αυτής της ένωσης και ο Σκορπιός τη θηλυκή. Η αρσενική φάση είναι η εξωτερική, η εμφανής: ένα αγόρι και ένα κορίτσι που προχωρούν στην παραλία πιασμένοι χέρι - χέρι, ένας άντρας και μια γυναίκα που παντρεύονται και γενικά δύο άνθρωποι που βρίσκονται κοντά και εκπέμπουν μία αρμονική εικόνα (δεν λογομαχούν, δεν εκφράζουν δυσαρέσκεια κ.ο.κ.). Αυτή η αρμονική εικόνα, όμως, δεν αρκεί για να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι οι δύο συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι ενωμένοι και εσωτερικά, στην ψυχή τους. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι κρυφά ενωμένοι (π.χ. εξωσυζυγικοί δεσμοί) και που εξωτερικά δεν φανερώνουν το δέσιμο τους (κάθονται π.χ. στο τραπέζι συσκέψεων μιας μεγάλης εταιρείας, έχοντας κάνει κρυφά, λίγο πριν, έρωτα)!

Ο Σκορπιός εκπροσωπεί αυτό το δεύτερο (και βαθύτερο) είδος ένωσης. Η φάση του Σκορπιού προϋποθέτει την απόλυτη αφοσίωση του ατόμου στο σύντροφο του. Εδώ, το άτομο αντλεί συναισθηματική και ψυχική ενέργεια κυρίως από το σύντροφο του, ελαχιστοποιώντας τους συναισθηματικούς και ψυχικούς του δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους (γονείς, συγγενείς, φίλους κ.λ.π.). Αυτό έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει στη φάση του Ζυγού, όπου το άτομο αποκολλάται από τους συγγενείς του και προσκολλάται σε παρέες και σε πρόσωπα εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος. Κορυφώνεται, όμως, στη φάση του Σκορπιού. Η πραγματική, απόλυτη ένωση προϋποθέτει τη διάλυση του «Εγώ» του ατόμου και τη μετάλλαξη του στο ζευγαρωτικό «Εμείς». Για να κάνεις μία αληθινή σχέση θα πρέπει, πρώτα, να είσαι ικανός να διαλύσεις το εγώ σου και να το επανασυναρμολογήσεις από την αρχή, με βάση τα καινούργια δεδομένα που θα σου «βάλει» η σχέση στην οποία μπαίνεις. Προφανώς, λοιπόν, ο Σκορπιός αντιπροσωπεύει τη βαθύτερη φάση της ένωσης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ένωση που εκπροσωπεί ο Ζυγός είναι ήσσονος σημασίας. Είναι πολύ σημαντικό δύο άνθρωποι - όσο μεγάλες διαφορές και να έχουν, όσο αταίριαστοι και αν είναι - να συνυπάρχουν ήρεμα και πολιτισμένα. Ο ίδιος ο ανθρώπινος πολιτισμός βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αρσενική φάση της ένωσης, στο Ζυγό δηλαδή!


                           5)  ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ 

Το επόμενο στάδιο της ένωσης είναι εκείνο της Κοινωνικοποίησης. Το στάδιο αυτό το εκφράζουν ο Τοξότης και ο Αιγόκερος. Ο Τοξότης εκφράζει την αρσενική φάση της κοινωνικοποίησης. Διαδέχεται τη φάση του Σκορπιού (της απόλυτης ένωσης), την οποία προσπαθεί να εξελίξει. Λέει στο άτομο: μην πολυκλείνεσαι στη στενή σου σχέση! Αν το κάνεις μπορεί να λιμνάσεις και να αρχίσεις να βιώνεις τοξικές ενέργειες. Πάρε τον/την σύντροφο σου και βγείτε για να ξεσκάσετε, για να ανταλλάξετε ενέργειες με τους άλλους ανθρώπους. Ο Τοξότης φέρνει μία καινούργια, ακόμη πιο προχωρημένη, συνείδηση σε σχέση με εκείνη του Σκορπιού. Τη συνείδηση ότι αν εγκλωβιστείς πολύ στην προσωπική σου ζωή θα αποκοπείς από τις σημαντικές ζωτικές ενέργειες που μπορεί να σου προσφέρει η κοινωνία, ενέργειες που θα σε"αναβαπτίσουν" και θα σε αναζωογονήσουν σαν άτομο αλλά και σαν ζευγάρι.

Αυτό που ξεκινάει αρσενικά ο Τοξότης, το συνεχίζει και το ολοκληρώνει θηλυκά ο Αιγόκερος. Ο Αιγόκερος συμφωνεί, μεν, ότι είναι σημαντικό να κοινωνικοποιούνται οι άνθρωποι αλλά θεωρεί ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να εργάζονται μαζί, να παράγουν κάποιο έργο για την κοινωνία. Να μην κοινωνικοποιούνται, δηλαδή, «ανάλαφρα» αλλά για συγκεκριμένους, ωφελιμιστικούς σκοπούς! Για τον Αιγόκερο, ο κάθε άνθρωπος θεωρείται σαν ένα χρήσιμο γρανάζι του μηχανισμού που λέγεται κοινωνία, ένα γρανάζι που για να ολοκληρώσει την αποστολή του θα πρέπει να εργαστεί σκληρά, για να δώσει όσα περισσότερα μπορεί - μέσα από τη δουλειά του - στην κοινωνία. Για τον Αιγόκερο, λοιπόν, είναι σημαντικό να κοινωνικοποιούμαστε σε επαγγελματικό επίπεδο και να παράγουμε ένα απτό έργο, που να βελτιώνει την προσωπική μας ζωή και την κοινότητα στην οποία ζούμε.


                            6) ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΤΗΣ "ΣΥΜΠΑΝΤΟΠΟΙΗΣΗΣ"

Ο Υδροχόος και οι Ιχθείς αποτελούν το Ζεύγος της Συμπαντοποίησης. Ο Υδροχόος, η αρσενική φάση αυτού του ζεύγους, «παίρνει» τη συνείδηση του Αιγόκερου και την προχωράει ακόμη περισσότερο. Θεωρεί, μεν, ότι είναι σημαντικό να βρει το άτομο τη θέση του μέσα στην κοινωνία, το κατάλληλο επάγγελμα που θα το καταξιώσει, που θα του φέρει χρήμα, αναγνώριση κ.λ.π. Ρωτάει, όμως: είναι αρκετά όλα αυτά; Μήπως πρέπει να ψάξουμε βαθύτερα το νόημα της ζωής, να καταλάβουμε ποιοι είμαστε, γιατί έχουμε έρθει εδώ κάτω; Ο Υδροχόος φέρνει έναν υψηλό βαθμό συνειδητοποίησης στο άτομο, τόσο υψηλό που το κάνει - σε μερικές περιπτώσεις - να αρνιέται να εκτελέσει ακόμη και το «καθήκον» του (ένας χειριστής αεροπλάνου π.χ. που σε πείσμα των εντολών των ανωτέρων του αρνείται να βομβαρδίσει ένα χωριό με αμάχους).

Ο Υδροχόος βλέπει μακριά στο μέλλον. Αν είχε μπροστά του ένα διευθυντικό στέλεχος μιας μεγάλης βιομηχανίας θα του έλεγε: «κοίτα πόσο μολύνει ή βιομηχανία σου το περιβάλλον. Τι να τα κάνεις τα λεφτά, τις τιμές και τα αξιώματα αφού αύριο ίσως να μην έχεις ούτε εσύ την απαραίτητη υγεία για να τα απολαύσεις, αφού τα παιδιά σου θα ζουν σε ένα μολυσμένο κόσμο και θα αρρωστήσουν, όσο εύπορα και αν είναι!». Ο Υδροχόος βλέπει πέρα από την καθημερινότητα και αντιμετωπίζει τη ζωή σαν ένα μεγάλο και πλατύ φαινόμενο μέσα στο Σύμπαν. Πάνω απ’ όλα, αγαπά τον άνθρωπο, δίχως να δίνει σημασία στους κοινωνικούς, φυλετικούς και άλλους διαχωρισμούς. Συναναστρέφεται όλους τους ανθρώπους, αρκεί αυτοί να είναι «συνειδητοποιημένοι».

Οι Ιχθείς, η θηλυκή φάση της συμπαντοποίησης, δεν κάνουν ούτε καν αυτόν τον τελευταίο διαχωρισμό. Για τους Ιχθείς όλοι οι άνθρωποι είναι το ίδιο, σε οποιαδήποτε κοινωνική τάξη και αν ανήκουν και ότι βαθμό συνειδητότητας και αν έχουν (υψηλό ή χαμηλό). Το ζώδιο αυτό γνωρίζει ότι ο κάθε άνθρωπος έχει έρθει στη Γη για να κουβαλήσει το δικό του «σταυρό μαρτυρίου». Ο πόνος, η οδύνη, η αγωνία, είναι κοινές σε όλους τους ανθρώπους. Γι’ αυτό, ανάμεσα μας πρέπει να βασιλεύει η συλλογικότητα και η αδελφοσύνη! Το προηγούμενο ζώδιο, ο Υδροχόος, θεωρούσε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια του, αρκεί να είναι σκεπτόμενοι. Για τους Ιχθείς, όμως, δεν είναι απαραίτητη ούτε καν αυτή η προϋπόθεση. Όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια τους, ανεξάρτητα από το πόσο σκεπτόμενοι και «συνειδητοποιημένοι» είναι. Οι Ιχθείς, σαν το τελευταίο ζώδιο του ζωδιακού, πολύ μακριά από την ατομική και βαθιά μέσα στη συμπαντική συνείδηση, διαισθάνονται ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο. Όλοι μας είμαστε κομμάτια βγαλμένα από τη μεγάλη και αδιαφοροποίητη μήτρα του σύμπαντος, κομμάτια που κάποτε είμαστε ενωμένα και προορισμένα να ξαναενωθούν!

Θωμάς Γαζής

Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής


(Το άρθρο αυτό είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Θωμά Γαζή : «Η Αστρολογία στην Τρίτη Χιλιετία», εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος». Έχει παρουσιαστεί στα αγγλικά με τον τίτλο «The Living Zodiac» στο ιστορικό, κορυφαίο παγκόσμια   αμερικάνικο αστρολογικό περιοδικό «American Astrology», τεύχος Ιουλίου 2003).



Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Ο Ερμής αστρολογικά - αποκαθιστώντας τη χαμένη Ενότητα!


Είμαι ένας άντρας Δίδυμοι που ζει στην Αθήνα. Το ηλιακό μου ζώδιο το κυβερνάει ο πλανήτης Ερμής. Έτσι, καταλαβαίνετε γιατί μου αρέσει να βγαίνω από το σπίτι και να πηγαίνω για ψώνια . Η «αποστολή» του να αγοράσω τα καθημερινά ψώνια μου δίνει την ευκαιρία να βγω έξω από το σπίτι «με σκοπό», να αλλάξω παραστάσεις και να βιώσω από πρώτο χέρι τι συμβαίνει έξω στον κόσμο, να περπατήσω προς την αγορά και να αλληλεπιδράσω με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους.

Ο δρόμος όπου κάνω τα περισσότερα καθημερινά μου ψώνια - και πίνω και ένα φλιτζάνι καφέ - ονομάζεται οδός Ερμού. Θεωρώ εύστοχο το γεγονός ότι ο κεντρικός δρόμος της γειτονιάς μου, αυτός με την πιο έντονη εμπορική δραστηριότητα και κοινωνική αλληλεπίδραση φέρει το όνομά του αρχαίου θεού του εμπορίου και των επικοινωνιών. Ακόμη και το περιεχόμενο αυτού του άρθρου το συνέλαβα ανάμεσα στις καθημερινές μου αγορές και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στην οδό «Ερμού»...

Σε αυτό το καθημερινό δρομολόγιο μου (και στο ανάλογο δικό σας φυσικά) προς στην αγορά κυριαρχούν κάποιες βασικές λειτουργίες του Ερμαϊκού αρχέτυπου: το να βγούμε έξω από το σπίτι και να περπατήσουμε με τα πόδια ή να μετακινηθούμε με το αυτοκίνητο, το να βιώσουμε τις εικόνες και τους ήχους της γειτονιάς μας, το να γνωρίσουμε νέα πράγματα ή πρόσωπα , το να ξεκινήσουμε μια (κάπως επιφανειακή) συζήτηση με τους γείτονές μας ή με όποιους γνωστούς (ή μη) συναντήσουμε στη σύντομη διαδρομή μας προς την αγορά ή στην ίδια την αγορά, το να κάνουμε συναλλαγές. Υπάρχει πολλής Ερμής σε όλες αυτές τις δραστηριότητες, καθώς αυτός είναι ο θεός των αλλαγών και της κινητικότητας, της επικοινωνίας, της λογικής, των διασταυρώσεων, των αλληλεπιδράσεων και του εμπορίου.

Τα ονόματα λένε πολλά ... Έτσι, μπορούμε να συμπεράνουμε πολλά πράγματα για τη φύση του Ερμή από το αγγλικό και ελληνικό όνομά του. Το αγγλικό όνομα π.χ. του Ερμή “Mercury” έχει να κάνει με το στοιχείο mercury (με τον υδράργυρο), με ένα περίεργο μέταλλο δηλαδή που είναι ρευστό και αλλάζει συνεχώς μορφή. Υπάρχει ακόμη και η λέξη "Mercurial" στην αγγλική γλώσσα που σημαίνει «ευμετάβλητος, πτητικός, ασταθής, εύστροφος"! Και φυσικά το όνομα Mercury έχει να κάνει με τη λέξη “market” (αγορά - και οι δύο μοιράζονται τη λατινική ρίζα "merx")! Μια «αγορά» είναι ένα μέρος όπου μαζεύονται πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι, όπου κάποιος μπορεί να συναλλαχθεί και να εμπορευθεί κάτι, να πουλήσει ή να αγοράσει αγαθά και υπηρεσίες.

Υπάρχει και μία άλλη αγγλική λέξη που συνδέεται έμμεσα με το όνομα «Ερμής». Είναι η λέξη “sermon” (κήρυγμα). Επομένως, ο Ερμής έχει να κάνει με μια ομιλία που έχει δεόντως μεθοδευτεί και δομηθεί, μια ομιλία που περιέχει αδιάσειστα επιχειρήματα, έτσι ώστε να κατευθύνει το κοινό σε κάποιο συγκεκριμένο, επιθυμητό συμπέρασμα. Από αυτή την άποψη, όλοι δίνουμε καθημερινά μικρά «κηρύγματα» στους ανθρώπους γύρω μας, έτσι ώστε να τους πείσουμε για κάτι, έτσι ώστε να πετύχουμε κάτι από αυτούς ...

Βλέπετε το Ερμαϊκό αρχέτυπο είναι άκρως ατομικιστικό. Φροντίζει κυρίως τα προσωπικά μας συμφέροντα. Αλλά ο ατομικισμός του περιέχει και μια πιο ευγενική πλευρά, αφού ο Ερμής προσπαθεί συνεχώς να αποκαταστήσει κάποια ενότητα ανάμεσα σε μας και στους άλλους, να διατηρήσει μια επαφή ανάμεσα σε εμάς και στην Ολότητα.

Το ελληνικό ρήμα "ερμηνεύω" είναι στενά συνδεδεμένο με το όνομα «Ερμής». Η «ερμηνεία» μιας κατάστασης (φράσης, περιβάλλοντος, συμπεριφοράς κ.λ.π.), η "αποκρυπτογράφηση" της και η απόδοση της με ένα σαφή, διαυγή και κατανοητό τρόπο είναι η πεμπτουσία του Ερμή - και παράλληλα μία λειτουργία εντελώς απαραίτητη για να βρίσκεται ένας άνθρωπος σε καλή νοητική και ψυχική κατάσταση (και όχι σε σύγχυση και αποπροσανατολισμό).

Για να σας εξηγήσω τι εννοώ επιτρέψτε μου να σας γράψω μια φράση στα γερμανικά:

«Rationales denken, Mobilität, Veränderung und Verbindungen sind einige wesentliche Merkmale von Merkur». 

Αν δεν γνωρίζετε γερμανικά η έκφραση αυτή θα σας φανεί λιγάκι «κινέζικη»…Τη βλέπετε αλλά ούτε να τη διαβάσετε μπορείτε ούτε να βγάλετε κάποιο νόημα από αυτή. Ίσως αισθάνεστε κιόλας σύγχυση και αποπροσανατολισμό και χρειάζεστε επειγόντως κάποια "ερμηνεία". Έτσι, πιθανότατα θα ανοίξετε μία σελίδα "Google translate" και θα αντιγράψετε-επικολλήσετε εκεί την παραπάνω φράση από τα γερμανικά στα ελληνικά. Θα πάρετε τότε μία περίπου τέτοια ερμηνεία  :

« Η Ορθολογική σκέψη, την κινητικότητα, την αλλαγή και οι συνδέσεις είναι μερικά βασικά χαρακτηριστικά του Ερμή "

Αυτή η φράση σίγουρα βγάζει κάποιο νόημα για σας τώρα. Βέβαια, η έκφραση «και οι συνδέσεις» δεν είναι πολύ σαφής. Ο «Ερμής μέσα σας» σας ειδοποιεί αμέσως ότι κάτι στραβό υπάρχει σε αυτή την έκφραση. Στην πραγματικότητα, η μετάφραση του Google δεν ήταν πολύ καλή σε αυτή την περίπτωση  (το καταλαβαίνω αυτό χάρη στο δικό μου Ερμή). Αυτό που έγραψα στα γερμανικά είναι:

"Η λογική, η κινητικότητα, η αλλαγή, οι διασυνδέσεις είναι μερικές από τις βασικές ιδιότητες του Ερμή".

Αυτό που μόλις βιώσατε με τη γερμανική φράση στην πραγματικότητα το βιώνετε  συνεχώς, κάθε μέρα, σχεδόν σε κάθε στιγμή της ζωής σας: προσπαθείτε συνεχώς να αποκρυπτογραφήσετε τα πράγματα και τις καταστάσεις γύρω σας (και μέσα σας), να τις κατανοήσετε, να βγάλετε λογικά συμπεράσματα μέσα από τις πολλές και ποικίλες εμπειρίες που βιώνετε ακατάπαυστα στη ζωή σας.

Τον Ερμή σας τον θέτετε σε λειτουργία από τη στιγμή που θα ξυπνήσετε το πρωί και θα προσπαθήσετε να καταλάβετε το πού βρίσκεστε και το τι ώρα είναι (για να μην πω ότι είναι ενεργός και στον ύπνο σας). Ο γοργοπόδαρος αυτός πλανήτηςσας διασυνδέει με το περιβάλλον σας. Τον ενεργοποιείτε τη στιγμή που θα πάτε στο περίπτερο για να αγοράσετε μια εφημερίδα και για να συνομιλήσετε λίγο με τον περιπτερά. Tη στιγμή που καθώς οδηγείτε εντοπίζετε ένα στενάκι και κατανοείτε ότι "κόβοντας" από αυτό θα φτάσετε πιο γρήγορα στον προορισμό σας κ.λ.π. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ενεργοποιείτε έντονα τον Ερμή σας, προσπαθώντας να ερμηνεύσετε το εκάστοτε περιβάλλον σας και τις συνθήκες μέσα σε αυτό, προσπαθώντας να διασυνδεθείτε όσο το δυνατόν καλύτερα με τα πράγματα, τα πρόσωπα, και τις καταστάσεις γύρω σας, έτσι ώστε να πετύχετε πιο εύκολα και άμεσα τις εκάστοτε προσωπικές σας επιδιώξεις.

Είναι σημαντικό για τον Ερμή το να αναλύει λογικά τα πράγματα και τις καταστάσεις, να τα φέρνει στη συνείδηση και να τα ξεκαθαρίζει. Όταν «σκεφτόμαστε» πάνω σε μία κατάσταση τότε προσπαθούμε να την κατανοήσουμε καλύτερα, αναλύοντας την στα επί μέρους στοιχεία της και ανατρέχοντας σε παγιωμένες κρίσεις και συμπεράσματα που γεννήθηκαν μέσα μας από ανάλογες εμπειρίες και καταστάσεις που βιώσαμε στο παρελθόν. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος που έχει ισχυρό Ερμή στο ωροσκόπιο του είναι αρκετά περίεργος και παρατηρητικός, ένα οξυδερκές άτομο που συλλέγει και συσσωρεύει δεδομένα αλλά και κρίσεις πάνω σε ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων και γεγονότων. Και αυτό συνεπάγεται ότι έχει αναπτύξει στο μυαλό του μια πληθώρα «εικονικών πληροφοριακών συρταριών» γεμάτων με πάσης φύσεως πληροφορίες. Μέσα σε αυτά τα «συρτάρια» θα πρέπει να έχει εισαγάγει και ταξινομήσει τις διάφορες κρίσεις και συμπεράσματα που έβγαλε σε προηγούμενες εμπειρίες του. Επιπλέον δε, ο άνθρωπος με ισχυρό Ερμή είναι σε θέση να ανακτά και να συνδυάζει γρήγορα κάθε φορά τις κατάλληλες πληροφορίες και κρίσεις έτσι ώστε να "ερμηνεύει" κατάλληλα το τρέχον περιβάλλον του και να  πετυχαίνει μία ομαλή διασύνδεση μαζί του - δίνοντας έτσι άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις στις όποιες τρέχουσες καταστάσεις αντιμετωπίζει!

Από πού όμως προέρχονται όλες αυτές οι έννοιες που "ξεπετάγονται" ορμητικά έξω στο συνειδητό μας πεδίο; Ουσιαστικά, από το ασυνείδητο μας! Από τον "κάτω κόσμο" δηλαδή, συμβολικά! Και ο Ερμής έχει να κάνει με τον κάτω κόσμο (και κατά συνέπεια με το ασυνείδητο μας). Βλέπετε, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Ερμής είναι ο θεός που συνοδεύει τις ψυχές των νεκρών στον κάτω κόσμο! Έτσι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Ερμής κινείται στα σύνορα μεταξύ της συνείδησης και του ασυνείδητου. Μετέχει κατά κάποιο τρόπο και των δύο. Κατοικοεδρεύει ψηλά στον Όλυμπο αλλά κατεβαίνει συχνά εδώ στη Γη - ενώ επισκέπτεται τακτικά και τον κάτω κόσμο! Η κινητικότητα και η ευελιξία του, η πολύπλευρη φύση του και η οξύνοια του καθιστούν τον Ερμή τον καταλληλότερο θεό για να φέρνει τα πράγματα στη συνείδηση μας (από το ασυνείδητο μας), για να τα βγάζει στο φως, για να "αποκρυπτογραφεί" τα πράγματα (τις καταστάσεις κ.λ.π.) και να τις κάνει σαφείς και κατανοητές.

Ο Ερμής είναι όπως γνωρίζουμε ένας Θεός του Ολύμπου, αλλά κάπως ιδιαίτερος θα λέγαμε. Δεν έχει μόνιμη κατοικία στον Όλυμπο (στον ουρανό), όπως έχουν οι άλλοι έντεκα θεοί - αλλά και στον Άδη παραμένει ελάχιστα. Βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση. Στην πραγματικότητα διαπερνά και τα τρία επίπεδα της ύπαρξης: τον ουρανό, το γήινο κόσμο και τον κάτω κόσμο (όπως προαναφέραμε πηγαίνει συχνά «εκεί κάτω» σαν «ψυχοπομπός», σα μεταφορέας των ψυχών των νεκρών).

Ο "Δόλιος" Ερμής δεν απολαμβάνει ιδιαίτερης εκτίμησης ανάμεσα στους άλλους θεούς του Ολύμπου, μια και ο ίδιος έχει αναλάβει τη μάλλον αναξιοπρεπή δουλειά του να μεταφέρει τα μηνύματα τους, να είναι ο αγγελιαφόρος τους δηλαδή. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι ο Ερμής είναι ο θεός που έρχεται πιο συχνά σε επαφή με τους θνητούς. Αλλά ακριβώς για αυτό το λόγο ο Ερμής λατρεύτηκε πολύ από τον απλό κόσμο στην αρχαιότητα. Οι άνθρωποι ένοιωθαν ότι ο Ερμής τους υποστήριζε και ότι προωθούσε καλύτερα τα προσωπικά τους συμφέροντα! Ήταν κατά κάποιον τρόπο ένας κατεργάρης θεός (έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα) και γι’ αυτό το λόγο ευνοούσε τους «κατεργάρηδες» (όπως π.χ. τους εμπόρους, οι οποίοι εξακολουθούν να μας ξεγελάνε με τον ένα ή άλλο τρόπο - τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς...).

Ο Ερμής είναι ο νεότερος των θεών του Ολύμπου και έχει γι' αυτό να κάνει με τη νεολαία - και πιο συγκεκριμένα με την εφηβεία. Η εφηβεία είναι ένα μεταβατικό στάδιο μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης. Και ο Ερμής (σαν ένα άλλο ταοικό σύμβολο) εκφράζει αστρολογικά το δισυπόστατο και την αμφισημία, τα σταυροδρόμια, τις μεταβάσεις. Ο Ερμής εργάζεται αέναα για να μας επανασυνδέσει στο βαθμό του δυνατού με την Ολότητα, για να μας αποκαταστήσει κατά κάποιον τρόπο την αίσθηση της απόλυτης Ένωσης! Στη διάρκεια των πρώτων μηνών της ζωής μας κουβαλάμε μέσα μας εγγενώς αυτή την αίσθηση της «Ενότητας με τα πάντα», ειδικά στη φάση που κατερχόμαστε και ενσαρκωνόμαστε στο ανθρώπινο σώμα μας (το νήπιο αισθάνεται ότι είναι «Ένα» με τα πάντα γύρω του, με το σώμα της μάνας του κ.λ.π.). Αργότερα όμως στην παιδική μας ηλικία χάνουμε αυτή την ενωτική αίσθηση και τότε βιώνουμε την επώδυνη αίσθηση του «κατακερματισμού» (η οποία στην πραγματικότητα είναι το πρώτο βήμα στη διαδικασία του να γίνουμε συνειδητά και ανεξάρτητα άτομα). Το μόνο "αντίδοτο" για να αποκαταστήσει το παιδί κάποια αίσθηση ενότητας με τους γονείς του και το περιβάλλον του είναι το να αρχίσει να επικοινωνεί μαζί τους! Με την ανάπτυξη των επικοινωνιακών του δεξιοτήτων - ακόμη και μέσα από τις στοιχειώδεις λεξούλες που ανταλλάσσει με τους γονείς του - το παιδί αναπτύσσει ένα είδος «νοητικών πλοκάμων» που το διασυνδέουν με τον αχανή κόσμο γύρω του - έτσι ώστε να εξυπηρετείται αυτό και παράλληλα να αποκαθίσταται στοιχειωδώς μέσα του η χαμένη του αίσθηση της «Ενότητας με τα πάντα»...

Όσο παράξενο και αν ακούγεται, η αστρονομική ιεραρχία του ηλιακού μας συστήματός λέει πολλά για τις ιδιότητες του κάθε πλανήτη. Ο Ερμής είναι ο πρώτος πλανήτης σε αυτή την ιεραρχική σειρά και βρίσκεται μόλις λίγο έξω από τον Ήλιο. Γι’ αυτό και είναι πλημμυρισμένος από τις καταρρακτώδεις ενέργειες «συνειδητότητας» του άστρου μας. Βέβαια, αφού βρίσκεται λίγο έξω από τον ήλιο δεν τυφλώνεται απόλυτα από αυτόν! Το γεγονός αυτό έχει κάποιες σημαντικές αστρολογικές επιπτώσεις: ο πλανήτης Ερμής είναι ικανός να παίρνει κάποιες κλεφτές ματιές μέσα από την εκτυφλωτική «ηλιακή κουρτίνα», αντικρύζοντας έτσι το υπόλοιπο του ηλιακού μας συστήματος και το σκοτεινό, αχανές διάστημα που βρίσκεται πέρα από αυτό! Και ενώ ο κατά κάποιον τρόπο «αυτιστικός» Ήλιος είναι εντελώς απορροφημένος με τον εαυτό του ο Ερμής αντιλαμβάνεται (χάρη στο συνδυασμό της ισχυρής ενέργειας «συνειδητότητας» που προσλαμβάνει από το κοντινό άστρο του και της δικής του διαλεκτικής ικανότητας) ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος πέρα από τον Ήλιο, ένας κόσμος αντίστοιχα ισχυρός και σημαντικός! Έτσι, ο Ερμής προσπαθεί να κατανοήσει αυτόν τον κόσμο που βρίσκεται «πέρα από τον Ήλιο», να καταλάβει τη φύση του και να δημιουργήσει κάποιου είδους διασύνδεση μαζί του!

Αυτό το στάδιο - όπου ο Ερμής λαμβάνει γνώση της ύπαρξης μη ηλιακών κόσμων - αντιστοιχεί στο στάδιο του παιδιού που χάνει την αρχέγονη αίσθηση της «ενότητας με τα πάντα». Και τα δυο είναι κατά κάποιον τρόπο οδυνηρά στάδια κατακερματισμού. Έτσι, αυτό που κάνει αμέσως ο Ερμής, προκειμένου να "επανορθώσει" την κατακερματιστική αυτή εμπειρία, είναι το να επιχειρήσει να αποκαταστήσει κάποια αίσθηση ενότητας με αυτούς τους ξένους προς το ηλιακό βασίλειο κόσμους. Ουσιαστικά, ο Ερμής βρίσκεται στα σύνορα ανάμεσα στους δύο αυτούς διαφορετικούς κόσμους, τους οποίους κατά κάποιο τρόπο πρέπει να φέρει σε επαφή, να δημιουργήσει μεταξύ τους κάποιο διάλογο και μια στοιχειώδη διασύνδεση. Και για να το πετύχει αυτό θα πρέπει πρώτα να κατανοήσει τη φύση αυτών των «νεο-ανακαλυφθέντων" μη ηλιακών κόσμων έτσι ώστε στη συνέχεια να προσδιορίσει πιθανά σημεία διαλόγου ανάμεσα σε αυτούς και στο μεγάλο ηλιακό αρχέτυπο που υπηρετεί. Αυτός είναι ο λόγος που οι ιδιότητες όπως η σκέψη, η διασύνδεση, η διαλεκτική είναι τόσο σημαντικές για τον Ερμή! Αποσκοπούν στο να επαναδημιουργήσουν ενοποίηση ανάμεσα στο "επί μέρους" και στο Όλο, ανάμεσα σε εμάς και στον τεράστιο "κόσμο εκεί έξω".

Κατά κάποιον τρόπο, ο Ερμής φαίνεται να είναι ένα πρώιμο στάδιο της Αφροδίτης. Η Αφροδίτη έχει σα στόχο της να φέρει σε επαφή παρόμοια (ή συμπληρωματικά) πράγματα και να τα ενοποιήσει. Ο Ερμής από την άλλη πλευρά προσπαθεί να πετύχει κάποιο στοιχειώδη διάλογο ανάμεσα σε κάθε είδους ξεχωριστά μέρη...

Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής