Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα το χρήμα σαν ενέργεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα το χρήμα σαν ενέργεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Τα χαρτονομίσματα δεν είναι αληθινά λεφτά (μια αστρολογική ερμηνεία της κρίσης - Β΄ μέρος)!


(Αυτό είναι το β' μέρος του άρθρου. Το α' μέρος θα το βρείτε εδώ)

Ακούμε συνέχεια τελευταία ότι η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει και ότι δεν υπάρχουν λεφτά στη χώρα μας. Δεν είναι αλήθεια αυτό! Καμία χώρα στον κόσμο που διαθέτει στοιχειωδώς εύρυθμες και λειτουργικές κοινωνικές δομές και που οι πολίτες της είναι στοιχειωδώς υγιείς και παραγωγικοί δεν είναι δυνατόν να χρεοκοπήσει! Γιατί τα «λεφτά» - όπως εξηγήσαμε στο Α΄μέρος - δεν είναι αυτό που νομίζουν οι περισσότεροι ότι είναι (τα χαρτονομίσματα δηλαδή ή τα κέρματα) αλλά η «χρηματική ενέργεια» που παράγεται και απορρέει από την ίδια την κοινωνία (θα δούμε στη συνέχεια τι σημαίνει αυτό)! Η «χρηματική ενέργεια» λοιπόν - το αληθινό χρήμα -  ΔΕΝ ΣΤΕΡΕΥΕΙ ΠΟΤΕ!!!

Στην πραγματικότητα το "χρήμα / χρηματική ενέργεια" είναι ένα εγγενές παράγωγο κάθε κοινωνίας, ακόμη και εκείνων που δεν είναι ιδιαίτερα πολιτισμένες! Το χρήμα είναι «κοινωνικό αγαθό» και σαν τέτοιο ανήκει κατά κάποιον τρόπο σε όλους/ες μας! Επιπλέον, «χρηματική ενέργεια» απορρέει ακόμη και από τα μεμονωμένα άτομα - εφόσον αυτά κινούνται μέσα σε κάποιο κοινωνικό πλαίσιο. Επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω τι εννοώ με ένα παράδειγμα.

Πάρτε μία σχετικά πρωτόγονη κοινωνία, ας πούμε μία κοινωνία ιθαγενών που ζει σε μια απομακρυσμένη περιοχή του Αμαζονίου. Προφανώς η δική τους κοινωνία δεν θα διαθέτει «χρήματα» και στα μάτια αυτών των ιθαγενών τα δικά μας "τραπεζογραμμάτια / χαρτονομίσματα" δεν θα έχουν καμία αξία. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να αποκτήσουν από τον «έξω κόσμο» χρήσιμα για τους ίδιους αντικείμενα (και υπηρεσίες) απλά και μόνο επειδή δεν διαθέτουν «τραπεζικά γραμμάτια». Δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν εφευρεθούν τα νομίσματα και τα χαρτονομίσματα οι άνθρωποι μπορούσαν να αποκτήσουν χρήσιμα και πολύτιμα αντικείμενα ή υπηρεσίες εφαρμόζοντας απλά τις αρχές της «ανταλλακτικής οικονομίας»! Τα τραπεζογραμμάτια - όπως είδαμε - δεν είναι το πραγματικό ΧΡΗΜΑ.

Μπορεί λοιπόν οι ιθαγενείς του παραδείγματος μας να μη διαθέτουν «τραπεζικά γραμμάτια» αλλά διαθέτουν αγαθά (τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν «ανταλλακτικά», σα να ήταν χαρτονομίσματα!). Επιπλέον διαθέτουν - από τη στιγμή που οι ίδιοι είναι στοιχειωδώς υγιείς και παραγωγικοί - άφθονη «χρηματική ενέργεια», την οποία αν την προσφέρουν σε κάποια τρίτα πρόσωπα που τη χρειάζονται, η «ενέργεια» τους αυτή θα τους επιτρέψει να αποκτήσουν χρήσιμα και πολύτιμα αντικείμενα ή υπηρεσίες. Αυτή λοιπόν η «χρηματική τους ενέργεια» λειτουργεί για τους ίδιους σα χρήμα! ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΧΡΗΜΑ!

Ας υποθέσουμε ότι ένας δυτικός επιχειρηματίας αγοράζει μια έκταση κοντά στον καταυλισμό αυτών των ιθαγενών για να χτίσει μια μεγάλη φάρμα. Έχοντας ανάγκη από εργατικά χέρια ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας ίσως καταφύγει σε αυτούς τους ιθαγενείς για να τον βοηθήσουν στην αποψίλωση του δάσους και στην κατασκευή της φάρμας του. Αυτή όμως η διαδικασία μπορεί να πάρει μήνες ή και χρόνια για να ολοκληρωθεί. Για να παραμείνουν οι ιθαγενείς στη δούλεψη αυτού του δυτικού επιχειρηματία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα θα πρέπει να λαμβάνουν από αυτόν κάποιου είδους αποζημίωση (τρόφιμα, ρούχα, χρήσιμα εργαλεία κ.λ.π.). Έτσι, αν και οι άνθρωποι αυτοί είναι μάλλον πρωτόγονοι και ζουν μακριά από κάθε οργανωμένη κοινωνία, θα καταφέρουν τελικά να συναλλαχθούν με τον δυτικό επιχειρηματία χωρίς τη μεσολάβηση ούτε ενός τραπεζογραμματίου – χαρτονομίσματος (ή κέρματος). Απλά, θα ανταλλάσσουν το δικό τους εργασιακό τους δυναμικό με τα αγαθά που θα τους προσφέρει ανταποδοτικά ο δυτικός επιχειρηματίας. Και αυτή η συναλλαγή θα είναι τελικά το αποτέλεσμα της «χρηματικής ενέργειας» που οι ίδιοι διαθέτουν «εγγενώς» (από τη φύση τους δηλαδή - όπως διαθέτει άλλωστε και κάθε στοιχειωδώς υγιής και παραγωγικός άνθρωπος)!

Κάποια άλλα είδη συναλλαγών που θα μπορούσαν να λάβουν χώρα  ανάμεσα στους ιθαγενείς και τον επιχειρηματία του παραδείγματος μας θα μπορούσαν να είναι τα εξής: να του δώσουν δικά τους τρόφιμα (κρέας, φρούτα κλπ.). Να του παρέχουν «ιατρική» βοήθεια – μέσω του μάγου της φυλής – όταν αυτός αρρωστήσει ή ακόμη και κάποιες σεξουαλικές υπηρεσίες! Όλα αυτά τα αγαθά και οι υπηρεσίες που θα του παρείχαν θα απέφεραν και πάλι στους ιθαγενείς ρούχα, φάρμακα, εργαλεία κ.λ.π. , τα οποία δεν θα τα είχαν αγοράσει από τον δυτικό επιχειρηματία με χαρτονομίσματα/ τραπεζογραμμάτια  αλλά με την – κατά τα άλλα αόρατη –  «χρηματική ενέργεια» που οι ίδιοι διαθέτουν! Γιατί αυτό είναι το ΧΡΗΜΑ σε τελική ανάλυση! Ένα είδος «συμπυκνωμένης», «παγωμένης» ενέργειας – όπως το περιγράφει ο μεγάλος μυθολόγος/φιλόσοφος Joseph Campbell. Το χάρτινο «χρήμα» είναι μια μάλλον ατελής προσπάθεια να φέρουμε στις φυσικές μας διαστάσεις και να μορφοποιήσουμε την παντοδύναμη, αόρατη και φευγαλέα «χρηματική ενέργεια», η οποία περιβάλλει, διαπερνά και διαποτίζει ασταμάτητα τις κοινωνίες μας και τον/την καθένα/καθεμιά από μας!

Ίσως έχετε σχηματίσει τώρα μία καλύτερη εικόνα για το τι είναι η "χρηματική ενέργεια". Και αφού οι πρωτόγονοι ιθαγενείς διαθέτουν εγγενώς τόση "χρηματική ενέργεια" σκεφτείτε το πόση διαθέτει ένα μέλος μιας προηγμένης κοινωνίας! Για να μην πούμε το πόση "χρηματική ενέργεια" διαθέτει ΕΓΓΕΝΩΣ (από τη φύση της δηλαδή - χωρίς να μπορεί να της την αφαιρέσει κανείς) η ίδια η κοινωνία μας!

Για να σας δώσω μια εικόνα, σκεφτείτε ότι βρίσκεστε στις πλαγιές ενός βουνού και κοιτάτε μια πόλη που απλώνεται μπροστά σας. Φανταστείτε την ΕΓΓΕΝΗ «χρηματική ενέργεια» αυτής της πόλης σαν μια τεράστια αόρατη «φούσκα» που την διαπερνά και την περιβάλλει (σαν ένα «νέφος» καυσαερίων)! Αυτή η «χρηματική ενέργεια» είναι τώρα το κατ’ εξοχήν  «σκορπίστικο» είδος «χρήματος» (γι’ αυτό και όσοι έχουν έντονα στοιχεία Σκορπιού στο ωροσκόπιο τους «οσμίζονται» εύκολα την παρουσία του χρήματος ολόγυρα τους και γνωρίζουν ενστικτωδώς ότι αυτό δεν έρχεται αποκλειστικά μόνο μέσα από την εργασία αλλά και μέσα από άλλα – αόρατα στους πολλούς – «κανάλια»).

Το σημαντικό λοιπόν είναι να καταλάβουμε ότι ακόμη και αν κάποια μέρα τα «τραπεζογραμμάτια» εξαφανιστούν τελείως από τις κοινωνίες μας η «χρηματική ενέργεια» (που σε τελική ανάλυση είναι το πραγματικό «χρήμα») δεν εξαφανίζεται ποτέ! Επομένως δεν αληθεύει αυτό που λένε κάποιοι, ότι δεν υπάρχουν χρήματα στη σημερινή Ελλάδα! Από τη στιγμή που υπάρχουν εκατομμύρια στοιχειωδώς υγιών Ελλήνων που εργάζονται και παράγουν, από τη στιγμή που υπάρχει μεγάλη δημόσια και ιδιωτική περιουσία και άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές στη χώρα μας (χρυσός, νικέλιο, βωξίτης, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ.) τότε η Ελλάδα παράγει πάρα πολύ χρήμα! Αν δεν το βλέπετε γύρω σας αυτό το χρήμα τότε υπάρχει μία μόνο λογική εξήγηση: ξένα στοιχεία το «υφαρπάζουν» βάζοντας το στις δικές τους «τσέπες»!

Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει μόνο τώρα αλλά από τότε που ιδρύθηκε το σύγχρονο Ελληνικό κράτος. Επιπλέον, οι ίδιοι οι Έλληνες αισθάνονται εξαιρετικά ανασφαλείς και είτε έχουν στείλει μεγάλο μέρος των χρημάτων τους στο εξωτερικό (είμαστε αναλογικά πρώτοι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία) είτε κρύβουν τα χρήματα τους στο πατάρι, τα έχουν μετατρέψει σε χρυσές λίρες που κάθονται σε θυρίδες κλπ. Με τούτα και με κείνα όμως το χρήμα (που ουσιαστικά αποτελεί το «αίμα» της κάθε κοινωνίας) ρέει άτονα και αναιμικά πλέον στη χώρα μας, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αργοπεθαίνει βασανιστικά!    
  


Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΞ

Θα λέγαμε ότι η «χρηματική ενέργεια» είναι εγγενής στις κοινωνίες μας με τον ίδιο τρόπο που είναι και το σεξ (αστρολογικά η «χρηματική ενέργεια» και το σεξ κυβερνώνται και τα δύο από το ζώδιο του Σκορπιού). Όταν περπατάμε π.χ. στο πεζοδρόμιο ενός κεντρικού δρόμου βλέπουμε γύρω μας αξιοπρεπείς ανθρώπους που έχουν βγει για δουλειά, βόλτα ή ψώνια. Μέσα σε αυτό το τυπικό και  «καθώς πρέπει» σκηνικό μοιάζει κάπως ανάρμοστο το να φανταστούμε αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν σεξ σαν ασθμαίνοντα θηρία. Και όμως, αυτό κάνουν - συχνότερα ή αραιότερα - οι πιο πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους όταν βρίσκονται στο ιδιωτικό τους περιβάλλον. Και φυσικά δεν υπάρχει τίποτε κακό σε αυτό! Το σεξ είναι μια φυσιολογική λειτουργία των ανθρώπων, είναι ΕΓΓΕΝΕΣ μέσα στις κοινωνίες μας - όσο εγγενής είναι και η «χρηματική ενέργεια»!   

Το θέμα είναι ότι το σεξ είναι μεν εγγενές στις κοινωνίες μας αλλά με έναν μάλλον «σιωπηλό», συνωμοτικό τρόπο. Δεν θα ήταν π.χ. ιδιαίτερα κομψή η κίνηση του να σταματήσουμε σε κάποιον κεντρικό δρόμο έναν/μία ελκυστικό/ή περαστικό και να τον/τη ρωτήσουμε μπροστά σε όλους: «Καλημέρα με λένε Γιώργο! Θέλεις να κάνουμε σεξ;» Το πιθανότερο είναι ότι το ελκυστικό αυτό άτομο θα απομακρυνθεί από κοντά μας ενοχλημένο.

Βλέπετε το σεξ είναι απολύτως φυσικό ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά προϋποθέτει μία «συνωμοτικότητα» και κάποιο είδος «διαπροσωπικής αλληλεπίδρασης» πρώτα. Χωρίς αυτή την έστω στοιχειώδη προκαταρκτική «αλληλεπίδραση» οι άνθρωποι συνήθως δεν προχωρούν σε σεξουαλική δραστηριότητα με κάποιον παντελώς άγνωστο τους. Από τη στιγμή όμως που έχετε τη δυνατότητα και είσαστε διατεθειμένοι να αλληλεπιδράσετε στενά με μέλη του φύλου που επιθυμείτε, τότε μπορεί να εμπλακείτε σε αναρίθμητες σεξουαλικές συνευρέσεις  – ακόμη και αν βρίσκεστε μακριά από το μέρος που ζείτε και έχετε π.χ. μόλις φτάσει σε μια παντελώς ξένη για σας πόλη, στην οποία δεν γνωρίζετε κανέναν! Πώς γίνεται αυτό;

Όπως υπάρχει ένα «νέφος χρηματικής ενέργειας» που διαπερνά και περιβάλλει κάθε πόλη έτσι υπάρχει αντίστοιχα και ένα «νέφος σεξουαλικής ενέργειας», του οποίου «μέτοχοι» είναι όλοι οι σεξουαλικά ενεργείς κάτοικοι που βρίσκονται μέσα σε αυτή την πόλη – ακόμη και ένας ξένος που μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο ή στο σιδηροδρομικό σταθμό αυτής της πόλης!  Που σημαίνει ότι ακόμη και αν βρεθείς σε μια απομονωμένη πόλη της Αλάσκας μπορείς κάλλιστα  να τελειώσεις τη μέρα σου – από τη στιγμή που δικαιούσαι και συ μερίδιο από το «σεξουαλικό νέφος» αυτής της πόλης – στο σπίτι κάποιου/ας ντόπιου/ας, κάνοντας παθιασμένο σεξ μαζί του/της!

Ένας άλλος τομέας του Σκορπιού είναι ο θάνατος. Ο θάνατος είναι κάτι το παντελώς ολέθριο και ακατάληπτο στην ανθρώπινη λογική. Μοιάζει τελείως παράλογος και αταίριαστος σε σχέση με το υπόλοιπο κομμάτι της ζωής μας. Παρ’ όλα αυτά όμως, ο θάνατος είναι επίσης ένα απόλυτα φυσιολογικό φαινόμενο στη ζωή μας και συμβαίνει διαρκώς γύρω μας – αν και συνήθως δεν κάνει αισθητή την παρουσία του στις κεντρικές λεωφόρους μας ή στα εμπορικά μας κέντρα…

Θέλω να καταλήξω στο εξής: παρ’ όλο που η «χρηματική ενέργεια» είναι πανταχού παρούσα, είναι το ίδιο «σιωπηλή» και «φευγαλέα» όπως το σεξ και ο θάνατος! Δεν θα τη δείτε ποτέ να επικρέμεται πάνω από τους ανθρώπους που περπατούν δίπλα σας. Ούτε μπορείτε εσείς οι ίδιοι να βάλετε τα χέρια σας στο «χρηματικό νέφος» που σας περιβάλλει, να «χουφτώσετε» το μερίδιο του χρήματος που σας αναλογεί και να το φέρετε στις απτές μας διαστάσεις  (να το «εισπράξετε» δηλαδή), όποτε και όταν εσείς το επιθυμείτε. Όπως και στην περίπτωση του σεξ, η «χρηματική ενέργεια» φέρει μια «αντίσταση» μέσα της και διστάζει να εκδηλωθεί φανερά στην κοινωνία μας – να μετατραπεί δηλαδή σε χαρτονομίσματα/τραπεζογραμμάτια που θα πάρουν τον δρόμο για την τσέπη μας.

Όπως δεν μπορεί κάποιος/α να έχει σεξουαλική συνεύρεση όποτε αυτός/ή το επιθυμεί - θα πρέπει πρώτα να αλληλεπιδράσει στενά με ένα κατάλληλο πρόσωπο που να επιθυμεί και αυτό το ίδιο - έτσι δεν μπορεί κάποιος/α να εξαργυρώσει το μερίδιο της «χρηματικής ενέργειας» που του/της αναλογεί όποτε ο/η ίδιος/α το επιθυμεί. Ο μόνος νόμιμος τρόπος για να μετατρέψει κάποιος/α αυτό το μερίδιο του/της σε τραπεζογραμμάτια είναι το να αλληλεπιδράσει κατάλληλα με τους ανθρώπους γύρω του/της.



Το γεγονός είναι πάντως ότι η «χρηματική ενέργεια» αιωρείται μόνιμα γύρω μας, μας περιβάλλει και μας «εμποτίζει» ολοκληρωτικά. Ο/η καθένας/καθεμιά από εμάς έχει το δικό του «μερίδιο» μέσα σε αυτήν την κολοσσιαία «κοινόχρηστη χρηματική δεξαμενή» – ακριβώς όπως και ο/η καθένας/καθεμιά από μας έχει το δικό του μερίδιο στο σεξ και το θάνατο! Κατά κάποιον τρόπο, είμαστε όλοι/όλες νόμιμοι μέτοχοι αυτής της κολοσσιαίας αξίας «κοινόχρηστης χρηματικής δεξαμενής», ακόμη και αν δεν έχουμε ούτε ένα ευρώ στις τσέπες μας, ακόμη και αν είμαστε άνεργοι εδώ και χρόνια!

Γιατί νομίζετε ότι μπορούμε (μπορούσαμε μάλλον) να πάρουμε τόσο εύκολα ένα δάνειο από μια τράπεζα, να πάρουμε στα καλά καθούμενα στα χέρια μας χιλιάδες ευρώ που θα μας βοηθήσουν να πραγματοποιήσουμε τόσες επιθυμίες μας; Και όλα αυτά τα χρήματα «από το τίποτα», χωρίς να έχουμε εργαστεί ή ανταλλάξει κάτι πολύτιμο! Στην πραγματικότητα, αυτά τα χρήματα του δανείου δεν τα πήραμε «από το τίποτα». Μας ήρθαν από το δικό μας μερίδιο που διαθέτουμε στη μεγάλη «κοινόχρηστη χρηματική δεξαμενή» και που δικαιούμαστε να εξαργυρώνουμε - κάτω από κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Όσοι/ες έχουν στο ωροσκόπιο τους μια ισχυρή παρουσία του ζωδίου του Σκορπιού είναι ισχυρά συνειδητοποιημένοι πάνω στο γεγονός ότι υπάρχει αυτή η «κοινόχρηστη χρηματική δεξαμενή» και στο ότι έχουν δικαιώματα σε αυτήν! Γι’ αυτό και επιδιώκουν συχνά να αποκτήσουν χρήματα μέσα από τρίτες πηγές, μέσα από τον τζόγο, από το χρηματιστήριο κλπ. (ή όπως κάνουν οι λιγότερο εξελιγμένοι εκπρόσωποι του ζωδίου του Σκορπιού κλέβοντας  με οποιονδήποτε τρόπο τα χρήματα των άλλων). Στο «σκορπίσιο» μυαλό όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά «δρόμοι» για να διεκδικήσουν αυτοί/ές δυναμικά το μερίδιο εκείνο που αισθάνονται στα μύχια της ψυχής τους ότι δικαιούνται από την τεράστια «κοινόχρηστη χρηματική δεξαμενή»!

Με τον κίνδυνο να γίνω λιγάκι ιερόσυλος, θα συγκρίνω τα χαρτονομίσματα με τα μωρά! Ένα μωρό αποτελεί απτή απόδειξη ότι πραγματοποιήθηκε μια «αλληλεπίδραση» (σεξουαλική επαφή) ανάμεσα στη μητέρα και στον πατέρα του (με ελάχιστες εξαιρέσεις βέβαια). Παρόμοια, τα χαρτονομίσματα που έχουμε πάνω μας αποτελούν σαφή και απτή απόδειξη ότι έχει λάβει χώρα μια «αλληλεπίδραση», μια «ενεργειακή συναλλαγή» ανάμεσα σε μας και σε κάποιους άλλους ανθρώπους - μέλη της κοινωνίας μας (εφόσον φυσικά δεν τα έχουμε κλέψει τα χρήματα αυτά).

Έτσι, κατά μία έννοια το να κερδίζετε χρήματα είναι σα να κάνετε έρωτα (θυμηθείτε το ρητό: «το χρήμα είναι αφροδισιακό»)! Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι - ειδικά στο παρελθόν - οι γυναίκες προτιμούσαν να ζευγαρώνουν με ευκατάστατους άντρες. Το ένστικτο τους τους έλεγε ότι ένας ευκατάστατος άντρας είναι κατά κάποιο τρόπο πιο ώριμος και ολοκληρωμένος (αφού για να έχει βγάλει τόσα λεφτά σημαίνει ότι διαθέτει μια ικανότητα στο να αλληλεπιδρά δυναμικά και αποτελεσματικά με την κοινωνία).

Όπως εξηγήσαμε ήδη, το μερίδιο «χρηματικής ενέργειας» του κάθε ατόμου δεν μετατρέπεται αυτόματα σε χαρτονομίσματα. Απαιτείται πρώτα να λάβει χώρα κάποιο είδος «αλληλεπίδρασης» ανάμεσα στο συγκεκριμένο άτομο και στην κοινωνία του (δηλαδή να προσεγγίσει ανθρώπους και να καταφέρει να «συχνοτιστεί» σε κάποιο επίπεδο μαζί τους, για να τους πουλήσει τα αγαθά ή τις υπηρεσίες του).

Το κρίσιμο ερώτημα είναι: πόσο είναι αυτό το μερίδιο «χρηματικής ενέργειας» που αντιστοιχεί στον καθένα μας; Πόση «χρηματική ενέργεια» έχουμε το δικαίωμα να υλοποιήσουμε, να εξαργυρώσουμε στη διάρκεια της ζωή μας; Η απάντηση είναι: «μια απροσδιόριστη ποσότητα»! Και σε αυτό ακριβώς το «απροσδιόριστη ποσότητα» ελλοχεύει από τη μια η γλύκα του εύκολου χρήματος που μας έρχεται αφειδώς (αν ξέρουμε τον τρόπο) και από την άλλη η ρίζα του κακού της κολοσσιαίας οικονομικής κρίσης που διανύουμε!


Βλέπετε, το ζώδιο του Σκορπιού είναι υδάτινο, «ωκεάνιο» θα λέγαμε. Είναι ένα ζώδιο που προτιμά την ασάφεια και δεν τα πάει καλά με τα «όρια» και με τις «ποσοτικές μετρήσεις». Επομένως, είναι σα να μας δίνει μία τσάντα και να μας λέει «σου αναλογεί τόσο χρήμα όσο μπορείς να βάλεις μέσα σε αυτήν την τσάντα»! Και εμείς αρχίζουμε να βάζουμε χρήμα στην «σκορπίσια τσάντα». Και πάνω που φτάνουμε στο σημείο να τη γεμίσουμε ανακαλύπτουμε έκπληκτοι ότι αυτή η «τσάντα» διαθέτει μια ασυνήθιστη ελαστικότητα και επομένως μπορούμε να βάλουμε μέσα της ακόμη περισσότερο χρήμα!

Αρχίζουμε τότε να σπρώχνουμε άπληστα μέσα της όλο και περισσότερες δεσμίδες χαρτονομισμάτων. Κάποια στιγμή η τσάντα μας αρχίζει και παραμορφώνεται αλλά αυτό δεν μας απασχολεί γιατί ο βασικός όρος ήταν να βάλουμε εκεί ΟΣΟ ΧΡΗΜΑ ΧΩΡΑΕΙ! Και μεις ξεχειλώνουμε όλο και περισσότερο τη τσάντα βάζοντας και άλλες και άλλες δεσμίδες. Μέχρι που κάποια στιγμή η τσάντα σχίζεται ξαφνικά και όλο το χρήμα «μας» σκορπίζεται στο πάτωμα και το χάνουμε…

Ένα ανάλογο «σχίσιμο της σκορπίσιας τσάντας» συνέβη στα τέλη του 2007 στην Αμερική, με τα λεγόμενα «ενυπόθηκα δάνεια υψηλού κινδύνου». Βλέπετε μια ελίτ «μυημένων» στα μυστικά της «χρηματικής ενέργειας» είχε οσμιστεί την «μη υλικότητα» του σκορπίσιου χρήματος και την παράδοξη αυτή ελαστικότητα της «σκορπίσιας τσάντας». Έτσι οι άνθρωποι αυτοί δημιούργησαν πολυσύνθετα τραπεζικά προϊόντα - «φούσκες» μέσα από τα οποία οι ίδιοι/ες πλούτιζαν πουλώντας κυριολεκτικά αέρα! Μέχρι που αυτές οι φούσκες παραφούσκωσαν και άρχισαν να σκάνε αλυσιδωτά….

Από την αρχή αυτού του άρθρου εξηγήσαμε ότι το χρήμα εκπροσωπείται από δύο ζώδια: από τον Σκορπιό ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΥΡΟ! Έτσι η σκορπίσια τσάντα μπορεί να φουσκώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μοιραία όμως κάποια μέρα θα έρθει αντιμέτωπη με το ζώδιο που βρίσκεται διαμετρικά αντίθετα στον Σκορπιό, με τον Ταύρο! Το ζώδιο αυτό είναι γήινο, ρεαλιστικό, πραγματιστικό και έχει καλή σχέση με τα «όρια» και με τις «ποσοτικές μετρήσεις». Ο Ταύρος θα πει τότε στη «σκορπίσια τσάντα»: «Όπα, έχεις ξεπεράσει κάθε όριο! ΄Εχεις φουσκώσει τόσο πολύ που δεν βρίσκεσαι πια σε συνάφεια με την πραγματική οικονομία! Το ύφασμα σου θα σχιστεί όπου νάναι!»  

Κάπως έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα στην Αμερική του 2007 και οι χρηματοπιστωτικές "φούσκες" άρχισαν να σκάνε η μια μετά την άλλη, πυροδοτώντας αυτή τη διεθνή κρίση που χτύπησε ανελέητα ειδικά την Ελλάδα. Από τη μια, φαίνεται ότι μεταφορτώθηκαν και αδειάστηκαν σκόπιμα στη χώρα μας ξένα "τοξικά οικονομικά προϊόντα". Από την άλλη, οι ίδιες οι Ελληνικές κυβερνήσεις είχαν - επί δεκαετίες - στηρίξει την Ελληνική οικονομία στον υπερδανεισμό και όχι στις απτές επενδύσεις και στις παραγωγικές δραστηριότητες (προφανώς τις παρότρυνε σε αυτή την πολιτική  και το "πλουτωνιο-μαφιόζικου" χαρακτήρα διεθνές χρηματοπιστωτικό κύκλωμα). Το χρήμα που είχαμε τόσα χρόνια εμείς οι Έλληνες ήταν περισσότερο "σκορπίσιο" παρά "ταυρίσιο". Και το σκορπίσιο χρήμα είναι γλυκό γιατί σου δίνεται εύκολα, χωρίς να ιδρώσεις.

Σε τελική ανάλυση όμως, το «σκορπίσιο» χρήμα είναι το ίδιο γλυκό όπως το σεξ που κάνεις χωρίς προφύλαξη με έναν άγνωστο… Ενέχει θανάσιμους κινδύνους! Γιατί εύκολα το γλυκό «σκορπίσιο» χρήμα μπορεί να μεταμορφωθεί σε εφιαλτικό ΧΡΕΟΣ, εξευτελίζοντας και εξοντώνοντας το άτομο που το δανείστηκε - ειδικά αν ο/η δανειστής του δεν διαθέτει περίσσευμα ψυχής και ανθρωπισμού…

Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής