Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Συστημική Αστρολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Συστημική Αστρολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

Το σημαντικό Αστρολογικό έργο του Γιάννη Συμεώνογλου!

Οι περισσότεροι/ες από εσάς δεν έχετε ακούσει ποτέ το όνομα Γιάννης Συμεώνογλου. Πρόκειται για έναν ΚΟΡΥΦΑΙΟ Έλληνα Αστρολόγο, που συνέλαβε μία δική του αστρολογική μέθοδο, αναπτύσσοντας την επονομαζόμενη από τον ίδιο "Συστημική Αστρολογία"! Αν δεν έχετε ακούσει το όνομα του είναι επειδή δεν τον προέβαλαν και δεν τον τίμησαν ποτέ (ως όφειλαν) οι άνθρωποι εκείνοι που κρατάνε "το μαχαίρι και το πεπόνι" της Ελληνικής αστρολογίας. Μιλάω φυσικά για τους/τις γνωστούς/ές  αστρολόγους που προτιμούν να μονοπωλούν οι ίδιοι/ες (χωρίς να τον αξίζουν) τον τίτλο του/της "κορυφαίου/ας Έλληνα/ίδας Αστρολόγου". Ο Γιάννης Συμεώνογλου έφυγε από τη ζωή το 2019, με το παράπονο ότι - εξαιτίας της εν πολλοίς μεθοδευμένης περιθωριοποίησης του - το ευρύτερο κοινό δεν είχε γνωρίσει το έργο του! Παραθέτω λοιπόν εδώ ένα απόσπασμα από το εξαιρετικό του βιβλίο του "Η άλλη Αστρολογία" (εκδόσεις "Έσοπτρον"):
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                              ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ 

Δύο παλαιά προβλήµατα της Αστρολογίας 

Μία βασική προϋπόθεση για να κάνουμε σωστή αστρολογική ερµηνεία είναι να το µην πέφτουµε σε αντιφάσεις και σε διλήµµατα. Για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να βρούμε µια καινούργια κατά κάποιον τρόπο αστρολογική θεωρία, η οποία να βασίζεται σε φιλοσοφικές αρχές, να είναι πλήρης και να δίνει απαντήσεις στα κλασικά προβλήματα που συναντάμε. Μία πρώτη σχετική προσπάθεια είχε κάνει ο αστρολόγος και µαθηµατικός Καρντάνο (Girolamo Cardano, 1501-1576). Τον αμέσως επόµενο δε αιώνα, ο αστρολόγος, µαθηµατικός και φυσικός, Μορίν (Jean Baptiste Morin, 1583-1656) έθεσε τη βάση για την λύση αυτών των ζητημάτων (στο έργο του Astrologia Galica που εκδόθηκε µετά τον θάνατό του στο 1661). Βασικά, υπάρχουν δύο συνήθεις δυσκολίες που δυσχεραίνουν τις αστρολογικές μας ερμηνείες. Οι δυσκολίες αυτές είναι οι εξής:

Α. Ανέκαθεν, οι αστρολόγοι θεωρούν ότι σε κάθε πλανήτη υπάγονται πολλά θέµατα, και γνωµατεύουν για τα θέµατα αυτά σύµφωνα µε την κατάσταση του συγκεκριµένου πλανήτη στον αστρολογικό χάρτη που ερµηνεύουν. Αλλά, ενώ µε αυτά τα κριτήρια η ποιότητα της λειτουργίας ενός πλανήτη είναι µία, οι "εκδηλώσεις" του πλανήτη είναι πολλές και διαφορετικές, ανάλογα με την περίπτωση του ανθρώπου που εξετάζουμε. Βεβαίως, η ποιότητα µε την οποία ένας άνθρωπος ανταποκρίνεται σε µια επιρροή εξαρτάται κυρίως από το επίπεδο της συνειδητότητας του. Ωστόσο, το επίπεδο της συνειδητότητας ενός ανθρώπου δεν µεταβάλλεται τόσο συχνά και τόσο πολύ ώστε σε δύο διαφορετικά θέµατα που υπάγονται στον ίδιο πλανήτη να διαπιστώνουµε ότι στο μεν ένα θέµα η κατάσταση είναι καλή και στο άλλο χάλια. Δημιουργείται μια αντίφαση εδώ και απαιτείται µια λογική λύση, έτσι ώστε να υπερκεράσουμε το συγκεκριμένο πρόβλημα και να καταφέρουμε να κάνουµε τελικά μια σωστή αστρολογική ερµηνεία. 

Σας δίνω ένα παράδειγµα, όπου εμπλέκονται ζητήματα που υπάγονται παραδοσιακά στη Σελήνη: κάθε γυναίκα η οποία έχει κακή σχέση µε τη µητέρα της δεν προσβάλλεται από βαριά πάθηση στους µαστούς της ή στη µήτρα της, ούτε δυσκολεύεται µε όλες τις γυναίκες. Ούτε είναι απαραίτητο φυσικά να μη συµπαθεί το νερό και να αντιμετωπίζει προβλήµατα στις οικιακές ασχολίες της. 

Β. Κατά κανόνα, οι αστρολόγοι θεωρούν ότι ένα θέµα εξαρτάται από δύο τουλάχιστον αστρολογικούς παράγοντες. Αλλά οι δύο αυτοί παράγοντες σπανίως βρίσκονται σε παρόµοια κατάσταση στον αστρολογικό χάρτη. Για παράδειγµα: στον γενέθλιο αστρολογικό χάρτη ενός ατόμου ο Ήλιος (ο οποίος παραδοσιακά αφορά τον πατέρα) µπορεί να βρίσκεται (αστρολογικά) σε άριστη κατάσταση, ενώ ο Κρόνος (ο οποίος και αυτός θεωρείται ενδεικτικός για τον πατέρα) να βρίσκεται σε δύσκολη θέση για την λειτουργία του. Έτσι, βγαίνουν δύο απολύτως διαφορετικά συµπεράσµατα για τον πατέρα του συγκεκριµένου προσώπου. Αυτό είναι ένα από τα προβλήματα που κάνουν την αστρολογική ερµηνεία να φαντάζει ανέφικτη λογικά.

Όπως θα δούµε στη συνέχεια όμως, για κάθε θέµα είναι δυνατόν να έχουµε µία αστρολογική ανάγνωση που θα στηρίζεται σε ακλόνητα θεωρητικά θεµέλια. Από το 1992 επινόησα και ανέπτυξα τις λεγόμενες "κλίµακες", οι οποίες μας παρέχουν δυνατότητες ανταπόκρισης σε κάθε συνδυασµό αστρολογικών παραγόντων. Λύνοντας πλήρως τα προαναφερθέντα δύο προβλήµατα της Αστρολογίας µπορούµε να έχουµε όχι µόνο πεδία πιθανοτήτων αλλά και κάποιες ακλόνητες πλέον βεβαιότητες! Έτσι, η Αστρολογία αποκτά επιτέλους µία στερεή βάση και όση λογικότητα της αναλογεί - σύµφωνα µε τους νόµους του σύµπαντος. Η Αστρολογία δεν µπορεί να είναι σκέτη λογική, αν τη θέλουμε να λειτουργεί σαν ο συνοδός μας προς την πολυεπίπεδη αλήθεια. Βλέπετε, οι Κοσµικοί Νόµοι δεν επιτρέπουν την πλήρη επικράτηση της λογικής, την πλήρη οργάνωση και τάξη των εκδηλωμένων πραγμάτων. Από την άλλη βέβαια. ούτε και το χάος επικρατεί πλήρως και μόνιμα στο σύµπαν. 

Το πρώτο βήµα για µία θεωρία της Αστρολογίας µε την οποία να ερµηνεύουµε τον αστρολογικό χάρτη χωρίς να πέφτουµε σε αντιφάσεις το έκανε ο Μορίν. Σχετικά πρόσφατα (Ιούνιος 2007) έφτασα στην ολοκλήρωση µιας τέτοιας θεωρίας, µε βάση τρεις γενικούς νόµους, από τους οποίους οι δύο πρώτοι είναι αποδεκτοί από τους επιστήµονες. Οι βασικές αρχές οι οποίες μας οδηγούν στην επίλυση των κλασικών προβλημάτων ερμηνείας είναι οι εξής: 

 1. Ο νόµος των σειρών: Σε κάθε ακολουθία παραγόντων, η σειρά τους στον χωρόχρονο έχει ουσιαστική σηµασία. Για παράδειγµα, στις "αλυσίδες" "ακολουθίες") των χηµικών ενώσεων που καθορίζουν την κληρονοµικότητα των πλασμάτων, η τάση για την εκδήλωση µιας χρόνιας πάθησης εξαρτάται από το ποια θέση κατέχει κάθε µία από αυτές τις χηµικές ενώσεις στην ευρύτερη "μοριοβιολογική ακολουθία". Επιπλέον, στις εργασίες εκείνες στις οποίες χρειαζόµαστε δύο ή περισσότερα εργαλεία, το αποτέλεσµα εξαρτάται από τη σειρά µε την οποία τα χρησιµοποιούµε αυτά. Φανταστείτε να προσπαθούµε να φτυαρίσουµε σε σκληρό έδαφος, χωρίς να επιχειρήσουμε πριν να σκάψουµε εκεί.

2. Ο νόµος της διαβάθµισης των πληροφοριών: Για να είναι χρήσιµο ένα σύνολο από πληροφορίες (σε σχέση µε ένα συγκεκριμένο ζήτηµα)  χρειάζεται να είναι "διαβαθµισµένο". Να μη θεωρούνται δηλαδή όλες οι σχετικές πληροφορίες ίσης ισχύος (αξίας) σε σχέση µε το ζήτηµα που µας απασχολεί. Επίσης, χρειάζεται να γνωρίζουµε το αν πολλές πληροφορίες ανάγονται τελικά σε µία συγκεκριμένη βασική πληροφορία. Η ατέρμονη συλλογή και συσσώρευση πληροφοριών που δεν "διαβαθμίζονται" οδηγεί μαθηματικά σε σύγχυση και σε αδυναμία να κάνουμε μια ουσιαστική ερμηνεία του ωροσκοπίου 

3. Ο νόµος του τρίτου παράγοντα στη λειτουργία κάθε ολότητας: Ανάµεσα στο κέντρο µιας ολότητας και στα περιφερειακά της μέρη µεσολαβεί πάντα ένας τρίτος παράγοντας. Στην Αστρολογία, οι πλανήτες αντιπροσωπεύουν τις κύριες Κοσµικές ∆υνάµεις µε τις οποίες εκδηλώθηκε και λειτουργεί το σύµπαν. Αυτές οι Κοσµικές ∆υνάµεις εξακολουθούν να δεσπόζουν στη λειτουργία του σύµπαντος σε όλα τα επίπεδα. Ωστόσο, σε ένα πεδίο ζωής όπως είναι η Γη (που όμως γνωρίζουμε εµφανίστηκε πολύ μετά τη "μεγάλη έκρηξη") οι Κοσµικές ∆υνάµεις δεν λειτουργούν απευθείας αλλά µε τη µεσολάβηση ενός συγκεκριμένου "παράγοντα", που ισχύει ειδικά στο "πυκνό" πεδίο της Γης!

Με τους τρεις αυτούς βασικούς νόµους οδηγήθηκα στην επίλυση των προαναφερθέντων προβληµάτων! Με βάση δε αυτή την επίλυση, διατυπώνω στη συνέχεια την πλήρη µέθοδο για μια ουσιαστική αστρολογική ερµηνεία. ∆εν καταργώ όλες τις υπάρχουσες τεχνικές – απλά, βάζω τα απαραίτητα αστρολογικά εργαλεία στην ιδανική σειρά (διαδοχή). Ποιος είναι λοιπόν ο κατάλληλος µεσάζοντας ώστε οι Κοσµικές ∆υνάµεις (και οι Φάσεις Ζωής, που τις αντιπροσωπεύουντα τα Ζώδια) να εξατομικεύονται "κατεβαίνοντας" εδώ, στο πεδίο ζωής της Γης; 

Από τους αστρολογικούς παράγοντες, αποκλείεται να είναι οι πλανήτες, διότι αυτοί αντιπροσωπεύουν τις βασικές ∆υνάµεις του σύµπαντος. Μήπως είναι τα ζώδια ο µεσάζοντας αυτός; Τα 12 ζώδια αντιπροσωπεύουν τις 12 Ακτίνες της ∆ηµιουργίας, και στο πεδίο των γήινων διαστάσεων μας  αποτελούν τις φάσεις της ετήσιας σχέσης της Γης µε τον Ήλιο. Γι’ αυτό, τα ζώδια εστιάζουν και εξειδικεύουν τις Κοσµικές ∆υνάµεις πάνω σε ολόκληρη τη Γη – και όχι ειδικά στην τοποθεσία για την οποία υπολογίζεται ο αστρολογικός χάρτης.

Και οι όψεις όμως ανάµεσα στους πλανήτες (στον αστρολογικό χάρτη) αφορούν τελικά τη σχέση τους µε ολόκληρη τη Γη - και όχι µε µία συγκεκριμένη τοποθεσία στην επιφάνεια της Γης.  Οι αστρολογικές όψεις υπολογίζονται από το κέντρο της Γης σε σχέση µε τις "προβολές" των πλανητών πάνω στο επίπεδο του Ζωδιακού Κύκλου. Στην πραγματικότητα δηλαδή, οι αστρολογικές όψεις δεν είναι οι αυθεντικές γωνιακές αποστάσεις µεταξύ των κέντρων των πλανητών, όπως αυτές φαίνονται από τον "τόπο" υπολογισμού του ωροσκοπίου (αυτό είναι κάτι που δεν το γνωρίζουν πολλοί επαγγελµατίες αστρολόγοι!) Συµπεραίνουµε λοιπόν ότι ούτε οι όψεις είναι ο ζητούµενος µεσάζοντας. Βλέπουμε δε ότι επιβεβαιώνεται το εξής: 

Οι αστρολογικοί πλανήτες δεν επηρεάζουν απευθείας έναν τόπο επάνω στη Γη, ούτε άµεσα ολόκληρη τη Γη. Οι πλανήτες επηρεάζουν έµµεσα τη Γη, συµµετέχοντας στη διαµόρφωση του πεδίου του Ηλιακού Συστήµατος μέσα στο οποίο "πλέει" η Γη μας,  - πεδίο που μας είναι γνωστό και σαν "Ζωδιακός Κύκλος". 

Ποιος είναι λοιπόν ο αστρολογικός εκείνος παράγοντας που έχει καθαρά τοπικό χαρακτήρα; Μα φυσικά οι αστρολογικοί οίκοι! Ουσιαστικά, οι οίκοι προσδιορίζουν τη σχέση της κάθε επίγειας τοποθεσίας με την ουράνια σφαίρα - δηλαδή µε τον "συµπαντικό χώρο" (ο Μορίν διακήρυξε πρώτος τούτη την αλήθεια).

Οι αστρολογικοί οίκοι είναι εκείνοι που εστιάζουν και εξειδικεύουν τις συµπαντικές "∆υνάµεις" στην τοποθεσία για την οποία καταστρώνεται ο αστρολογικός χάρτης! Οι "Δυνάμεις" αυτές αντιπροσωπεύονται στο Ηλιακό Σύστηµα αφενός μεν από τον Ήλιο και από τους πλανήτες και αφετέρου από το υποσύστημα Σελήνης - Γης. Για μια δεδομένη τοποθεσία πάνω στη Γη, η ουράνια σφαίρα αναπτύσσει µια µοναδική σχέση µε τον ορίζοντα της τοποθεσίας αυτής, σε κάθε διαφορετική χρονική στιγµή. Και φυσικά η σχέση αυτή διαφέρει σημαντικά, ανάλογα με το που ακριβώς πάνω στη Γη βρίσκεται ο τόπος που εξετάζουμε. Από τα δεδοµένα αυτά συµπεραίνουµε το εξής: 

Οι αστρολογικοί οίκοι προηγούνται στην αστρολογική ερµηνεία. Επομένως, είναι κρίσιµη η επιλογή του συστήµατος αστρολογικών οίκων. Το σύστηµα αυτό θα πρέπει να είναι κατάλληλο για το είδος του  θέµατος που εξετάζουμε - ενώ και εμείς θα πρέπει να έχουμε σαφή εικόνα των λόγων για τους οποίους επιλέξαμε το συγκεκριμένο σύστημα οίκων. Γενικά, οι τεχνικές οι οποίες δεν έχουν µια στερεή θεωρητική βάση δεν είναι σωστό να χρησιµοποιούνται. Την θεωρία του Μορίν εφαρµόζουν κάποιοι ικανοί σύγχρονοι αστρολόγοι στις ΗΠΑ (Zoltan Mason, Robert Corre, Penny Seator), ωστόσο οι αστρολόγοι αυτοί δεν διαµόρφωσαν µία ολοκληρωμένη καινούργια µέθοδο η οποία να προσδίδει λογική τάξη στην Αστρολογία, διαχωρίζοντας τις βεβαιότητες από τις πιθανότητες.

Γιάννης Συμεώνογλου
("Αστρογιάννης")

(το δημοσιευμένο εδώ κείμενο είναι επιμελημένο από τον Θωμά Γαζή)