 |
| (Image courtesy of "Cosmopolitan") |
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τα πηγαίνουν καλά με τον ίδιο τους τον εαυτό! Αυτό μπορεί να δημιουργεί έκπληξη, γιατί οι άνθρωποι είναι γενικά αρκετά εγωκεντρικοί και έτσι υποτίθεται ότι φροντίζουν τον εαυτό τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αλλά, σαν να τους μαστίζει κάποιος μυστηριώδης ιός, δεν το κάνουν! Αντίθετα, συχνά βρίσκονται σε πόλεμο με τον εαυτό τους, ενεργώντας με απέχθεια και καταστροφικότητα απέναντι του.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω εδώ ότι οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τον εαυτό τους, να κάνουν πράγματα αποκλειστικά γι' αυτούς τους ίδιους! Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων κάνει αυτό ακριβώς! Επιδιώκουν να ικανοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τον δικό τους εαυτό, μέσα από κάθε είδους απολαύσεις, μέσα από τη συσσώρευση όσο το δυνατόν περισσότερων χρημάτων και αποκτημάτων αλλά και ανθρώπων που να τους αποδέχονται και να τους "αγαπάνε"!
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι τα έχουν καλά με τον εαυτό τους! Ίσα - ίσα, είναι σα να επιχειρούν να χορτάσουν ένα μόνιμα πεινασμένο θηρίο - που θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε το "διαταραγμένο, αδηφάγο ΕΓΩ"!
Ένας άνθρωπος που δεν τα πηγαίνει καλά με τον εαυτό του δίνει υπερβολική έμφαση στο να νιώσει καλά μέσα από τους άλλους! Υπερλειτουργεί , δηλαδή, τον Όγδοο Οίκο στον χάρτη του, που έχει να κάνει με το πόση "αξία" και αποδοχή αποκομίζουμε μέσα από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Ουσιαστικά, όμως, ένας τέτοιος άνθρωπος βρίσκεται "επί ξύλου κρεμάμενος". Περιμένει να νιώσει καλά μέσα από έναν άνθρωπο που είναι γεννημένος για να εξυπηρετεί το δικό του "Εγώ" και τα δικά του συμφέροντα!
Η αντιπαράθεση 'Ογδοου Οίκου - Δεύτερου Οίκου (οι οποίοι - καθόλου τυχαία - βρίσκονται διαμετρικά αντίθετα σε έναν χάρτη) μπορεί να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε καλύτερα το νόημα του τελευταίου. Βλέπετε, αν ο Όγδοος Οίκος μας ωθεί σε ακραίες και συχνά καταστροφικές συμπεριφορές, ο κατάλληλα ενεργοποιημένος Δεύτερος Οίκος καταλαγιάζει τον πόλεμο του ατόμου με τον ίδιο του τον εαυτό και του φέρνει μια υπερπολύτιμη εσωτερική ειρήνη!
Κάτω από τέτοιες συνθήκες, το άτομο αρχίζει να εκτιμά και να «αγαπάει» τον εαυτό του! Και αυτό τελικά μπορεί να τον/την οδηγήσει στο να εκτιμά και να «αγαπάει» και τους άλλους ανθρώπους. Βλέπετε, όσο πιο χαλαρός και προστατευμένος είναι ο «εσωτερικός μας εαυτός», τόσο πιο χαλαροί, συγκροτημένοι και ανοιχτοί γινόμαστε. Και τότε, οι διαπροσωπικές μας σχέσεις και οι αποφάσεις μας για το είδος των ανθρώπων που θέλουμε στη ζωή μας γίνονται πολύ πιο ρεαλιστικές και βιώσιμες!
Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής
