Το "Ωροσκόπιο" είναι ένα ιστορικό αστρολογικό περιοδικό, από την άποψη ότι ήταν το πρώτο του είδους που κυκλοφόρησε στη σύγχρονη Ελλάδα! Τον καιρό που οι περαστικοί έβλεπαν στα "φτωχά" περίπτερα της εποχής το παραπάνω εξώφυλλο την Ελλάδα την κυβερνούσουν οι δικτάτορες (το περιοδικό πρωτο-κυκλοφόρησε το 1969)!
Την ύλη του περιοδικού φαίνεται να την έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου η (συγχωρεμένη) Μαρία Μεταλλινού. Το όνομα της Θεοδώρας Ντάκου (η οποία σε συνέντευξη που της είχα πάρει μου είχε πει ότι συνεργαζόταν στενά με τη Μεταλλινού) δεν αναφέρεται πουθενά (ούτε και κανένα άλλο όνομα συνεργάτη εξάλλου). Το περιοδικό απευθύνεται εμφανέστατα στο ευρύτερο κοινό γι' αυτό και δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα εξειδικευμένα αστρολογικά άρθρα (έτσι κι αλλιώς η αστρολογία ήταν πολύ πίσω στην Ελλάδα πριν 40 χρόνια - εδώ είναι πίσω ακόμη και σήμερα, στο 2011)! Έχει τις κλασικές προβλέψεις για όλα τα ζώδια, οι οποίες χωρίζονται σε πολλούς τομείς (Εργασία, Οικονομικά, Υγεία, Γάμος, Παιδιά, Αισθήματα) και είναι του τύπου: "Εργασία: Καλές ημέρες οι 5,11,15. Δύσκολες ημέρες οι 8,14. Προβλέπεται πολλή εργασία σχεδόν μέχρι εντάσεως. Προς το τέλος του 15νθημέρου κατά την Πανσέληνο (15 Σεπτεμβρίου) υπάρχει περίπτωση να τακτοποιηθεί κάτι ιδιαίτερα καλό από οικονομικής πελυράς και σε σχέση με την εργασία σας"). Οι προβλέψεις δεν αφορούν σε μήνα αλλά σε δεκαπενθήμερο, αφού το "Ωροσκόπιο" κυκλοφούσε κάθε 1η και 15η του μήνα. Δεν υπογράφονται δε, αλλά αν ευσταθεί η λεζάντα του εξωφύλλου "Αστρολογική Ύλη από τη Μαρία Μεταλλινού" τότε προφανώς είναι της ίδιας.
Είναι πάντως συγκινητικό το να ξεφυλλίζεις τις σελίδες ενός τόσο παλιού Ελληνικού αστρολογικού περιοδικού. Αποκτάς μία άλλη συνειδητότητα για το χρόνο, τα πράγματα, τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, στη στήλη της "Μία Αστρολόγος διηγείται" η Μαρία Μεταλλινού (τη βλέπετε στη φωτογραφία, παρακάτω) μιλάει για κάποια πελάτισα ή αναγνώστρια του περιοδικού, της οποίας ο σύζυγος έφυγε στα καλά καθούμενα από το φαινομενικά ευτυχισμένο γάμο τους και εξαφανίστηκε παρατώντας και τη δουλειά του - όπου έπαιρνε γύρω στα 3000 σημερινά Ευρώ! Η Μεταλλινού αποδίδει τη συμπεριφορά αυτού του κυρίου σε επιρροή του διελαύνοντα Ουρανού. Η ιστορία αυτή θα μπορούσε να είναι σημερινή, μόνο που ο συγκεκριμένος κύριος είναι γεννημένος το 1918 και η κυρία το 1924!
Υπάρχουν και κάποια άρθρα με τολμηρό για την εποχή τίτλο, όπως το "Τα ζώδια και το Σεξ". Διαβάζοντας όμως κάποιος που ζει στο 2011 το περιεχόμενο αυτών των "τολμηρών" άρθρων μάλλον μειδιά, αφού π.χ. στις γυναίκες Ιχθείς αναφέρεται ότι θα τα πάνε πολύ καλά στο σεξ και γι' αυτό "να προμηθευτούν...βρεφικό εξοπλισμό"! Ο μόνος αποδεκτός λόγος για τον οποίο επιτρεπόταν να κάνουν σεξ οι γυναίκες εκείνη την εποχή - αποδεκτός από ένα δημόσιο μέσο όπως το περιοδικό (έστω και αστρολογικό) - ήταν εκείνος προς τεκνοποίηση!
Κάτι άλλο που αντανακλά το πνεύμα της εποχής είναι ότι στο "Ωροσκόπιο" δημοσιεύονταν σε σειρές διάφορα μυθιστορήματα, διηγήματα κ.λ.π. Αυτό σημαίνει ότι τότε κυριαρχούσε ακόμη ο "λόγος" - και όχι η "εικόνα" όπως σήμερα - και ότι ο κόσμος γενικά διάβαζε!
Πολλοί ενδιαφέρουσες είναι οι αποκλειστικές συνεντεύξεις διάσημων ηθοποιών του Ελληνικού κινηματογράφου, κάποιοι/ες από τους οποίους ασχολούνταν από τότε με την αστρολογία. Όντας ακόμη νέοι/νέες παρείχαν αφειδώς πληροφορίες για το γενέθλιο χάρτη τους μέσα από τις οποίες μπορεί εύκολα ένας αστρολόγος σήμερα να βρει τα στοιχεία γέννησης τους.
Στο περιοδικό υπήρχαν ελάχιστες διαφημίσεις (2-3 ανά τεύχος, κάποιες για να αγοράσει το κοινό το πολυπόθητο εκείνη την εποχή "διαμέρισμα με λουτροκαμπινέ"!). Αυτό αποτέλεσε προφανώς και την αχίλλειο πτέρνα του, αφού χωρίς διαφημίσεις (και με μικρό αγοραστικό κοινό) η Μεταλλινού δεν είχε τα απαραίτητα κεφάλαια για να πληρώνει τα έξοδα έκδοσης και κυκλοφορίας του περιοδικού. Το "Ωροσκόπιο" έκλεισε οριστικά στο 43ο τεύχος του (Ιούνιος 1971) - με την προοπτική να συνεχίσει με καινούργια μορφή (τον περιβόητο "Ουρανό") και μόνο με συνδρομητές. Λίγο μετά η Μεταλλινού έφυγε από τη ζωή. Ο εξαίρετος "Ουρανός" υλοποιήθηκε τελικά υπό τη διεύθυνση της μαθήτριας της Μεταλλινού (και στενής συνεργάτη της, όπως μου έχει αναφέρει η ίδια) Θεοδώρας Ντάκου.
Θωμάς Γαζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου