Για έναν σημερινό άνθρωπο ακούγεται τουλάχιστον περίεργο η Αγία Γραφή να εμπλέκει έμμεσα την αστρολογία στην ιστορία της γέννησης του Ιησού Χριστού! Για όσους, όμως, έχουν ασχοληθεί με την ιστορία της αστρολογίας αυτό φαντάζει ολότελα φυσικό. Η αστρολογία στην εποχή του Χριστού γνώριζε μία πρωτοφανή άνθιση! Είχε μόλις "γεννηθεί" τότε - κυρίως από τους Έλληνες - μία καινούργια, ιδιαίτερα λόγια, εξαιρετικά εξελιγμένη για τα δεδομένα της εποχής αστρολογία: η "Ελληνιστική" εκείνη! Αυτή η αστρολογία εξαπλώθηκε γρήγορα μέχρι την Ινδία και την Ιαπωνία και κυριάρχησε σε παγκόσμιο επίπεδο για 16 ολόκληρους αιώνες!
Ας δούμε, όμως, τι αναφέρει γι' αυτό το γεγονός η μοναδική επίσημη πηγή που έχουμε στη διάθεση μας, το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (το μόνο από τα 4 που κάνει σχετική αναφορά):
"Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο ες Ἱεροσόλυμα λέγοντες: Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ."
(Ματθαίος 2.1)
Μπορούμε να βγάλουμε κάποια αρχικά συμπεράσματα από αυτό το απόσπασμα:
1) ο όρος "μάγοι" που αναφέρει ο Ματθαίος είναι διαφορετικός νοηματικά από αυτόν που χρησιμοποιούμε σήμερα. Εκείνη την εποχή "μάγοι" ονομάζονταν οι σοφοί ιερείς της Μεσοποταμίας, οι οποίοι ανάμεσα στα άλλα καθήκοντα τους ήταν και αυτό της παρατήρησης και ερμηνείας των άστρων (οι "μάγοι" ήταν και αστρολόγοι δηλαδή. Το αναφέρουν αυτό στα έργα τους σημαντικοί και αξιόπιστοι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Στράβων και ο Κικέρων ).
2) ότι ο Χριστός είχε ήδη γεννηθεί όταν έφτασαν οι μάγοι στην Ιουδαία. Άρα αυτό που είχαν δει στον ουρανό θα πρέπει να σχηματίστηκε τουλάχιστον εβδομάδες πριν φτάσουν οι βαβυλώνιοι μάγοι στην Ιουδαία και να είχε μεγάλη χρονική διάρκεια.
3) Ότι οι μάγοι δεν είχαν καμία αμφιβολία ότι το συγκεκριμένο ουράνιο "σημάδι' συνδεόταν με τη γέννηση του μεγάλου βασιλιά των Ιουδαίων!
Ας δούμε, όμως, και το υπόλοιπο κείμενο του Ματθαίου που κάνει αναφορά στους "μάγους":
"Τότε Ἡρῴδης λάθρᾳ καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσεν παρ’ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστρος, καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλέεμ εἶπεν: Πορευθέντες ἐξετάσατε ἀκριβῶς περὶ τοῦ παιδίου· ἐπὰν δὲ εὕρητε ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως αὐτῷ κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω .
οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως ἐπορεύθησαν, καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτοὺς ἕως ἐλθὼν ἐστάθη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον. ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα."
(Ματθαίος 2.7)
Μας προκαλεί εντύπωση εδώ αυτό που έκανε ο Ηρώδης: εξακρίβωσε από τους "μάγους" το πότε ακριβώς εμφανίστηκε το ιδιαίτερο αυτό ουράνιο "σημάδι" που παρακολουθούσαν οι ίδιοι. Και λίγο μετά έδωσε τη διαταγή να σκοτώσουν οι στρατιώτες του όλα τα μωρά στη Βηθλεέμ που ήταν κάτω από 2 χρονών! Άρα, συμπεραίνουμε ότι το σπάνιο αυτό ουράνιο φαινόμενο που παρακολουθούσαν οι μάγοι δεν ήταν κάτι το παροδικό αλλά είχε μεγάλη διάρκεια μέσα στο χρόνο (για να έχουν "σφραγιστεί' από αυτό όλα τα μωρά της Βηθλέεμ που ήταν εκείνη τη στιγμή κάτω από 2 χρονών)!
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για το τι πραγματικά μπορεί να ήταν το αστέρι της Βηθλεέμ. Εύκολα μπορούμε να εικάσουμε τι δεν ήταν: δεν ήταν κομήτης (οι κομήτες θεωρούνταν στην αρχαιότητα προάγγελοι του θανάτου μεγάλων αντρών και όχι της γέννησης τους. Επιπλέον, έχουν αναλυθεί με τους ισχυρότατους σημερινούς υπολογιστές οι τροχιές όλων των κομητών και βγήκε το συμπέρασμα ότι κανένας από αυτούς δεν εμφανίστηκε στον ουρανό το διάστημα 8 - 4 π.Χ., μέσα στο οποίο γνωρίζουμε από ιστορικά στοιχεία ότι έγινε η απογραφή του Ηρώδη και ότι γεννήθηκε ο Χριστός). Δεν ήταν υπερκαινοφανής (ή σούπερνοβα). Αν ήταν θα υπήρχε κάποια σχετική ιστορική μαρτυρία και επιπλέον θα ανιχνεύονταν ακόμη στον ουρανό - από τα εξαιρετικά εξελιγμένα σημερινά αστρονομικά όργανα - τα "απομεινάρια" μίας τέτοιας τεράστιας έκρηξης. Δεν ήταν κάποιο "μετέωρο" που κάηκε στην ατμόσφαιρα (τέτοια φαινόμενα διαρκούν λίγα μόνο δευτερόλεπτα).
Κάποιοι υποθέτουν μήπως το αστέρι των Χριστουγέννων προέκυψε από τη σπανιότατη ένωση των πλανητών Δία και Αφροδίτης στον ουρανό. Οι 2 αυτοί πλανήτες είναι οι πιο λαμπεροί και έρχονται κάποιες στιγμές στην ιστορία τόσο κοντά που μοιάζουν να "χύνονται" ο ένας μέσα στον άλλο, σχηματίζοντας ένα ολότελα ασυνήθιστο, απίστευτα φωτεινό "αστέρι"! Η μοναδική όμως φορά εκείνα τα χρόνια που συνέβη ένα τέτοιο φαινόμενο ήταν το 2 π.Χ., έξω από το ιστορικό πλαίσιο που έχουμε ορίσει (ο Ηρώδης πέθανε το 4 π.Χ.). Άρα τι ήταν τελικά αυτό το "αστέρι";
Θα πρέπει να ανατρέξουμε στην αστρολογία - που όπως είπαμε βρισκόταν σε μεγάλη άνθιση τότε - για να αποκρυπτογραφήσουμε τα μυστικά του "αστεριού" της Βηθλεέμ. Στην αρχαιότητα ο Δίας θεωρείτο ο πλανήτης των βασιλιάδων. Παράλληλα, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Κρόνος συνδεόταν με τους Ιουδαίους. Μία ιδιαίτερων χαρακτηριστικών σύνοδος (ένωση στον ουρανό) των 2 αυτών πλανητών δεν θα μπορούσε παρά να σημαίνει ότι επρόκειτο να γεννηθεί ο πολυαναμενόμενος μεγάλος βασιλιάς των Ιουδαίων!
Από αυτή τη σκέψη ορμώμενος ο μεγάλος αστρονόμος και αστρολόγος (δεν είναι τόσο γνωστή αυτή η ιδιότητα του) Γιοχάνες Κέπλερ έκανε σχετικές μελέτες και έβγαλε τελικά το συμπέρασμα ότι το ουράνιο φαινόμενο που είδαν οι μάγοι ήταν μία τριπλή σύνοδος του Δία και του Κρόνου στους Ιχθείς (στο ζώδιο που συνδέεται με το Χριστιανισμό αλλά και με τη μεγάλη Εποχή των Ιχθύων, που ξεκινούσε μόλις τότε)! Τριπλή σύνοδος σημαίνει ότι ο Δίας βρέθηκε 3 φορές πολύ κοντά στον Κρόνο: την πρώτη φορά όταν τον πλησίασε και τον ξεπέρασε, τη δεύτερη φορά όταν επέστρεψε σε αυτόν - από ανάδρομη κίνηση - καθώς πήγαινε προς τα πίσω και την τρίτη φορά όταν ξανάγινε ορθόδρομος και τον προσπέρασε πάλι, κινούμενος κανονικά μπροστά. Αυτό ακριβώς το φαινόμενο θα μπορούσε να περιγράφει αλληγορικά ο Ματθαίος, όταν αναφέρει ότι το "άστρο" για κάποιο διάστημα "πήγαινε μπροστά από τους μάγους" ενώ αργότερα "στάθηκε' στον ουρανό. Η τριπλή αυτή σύνοδος Δία - Κρόνου στους Ιχθείς έγινε το έτος 7 π.Χ.
Με βάση αυτή τη χρονιά και γνωρίζοντας ότι ο Χριστός γεννήθηκε 25 Δεκεμβρίου (τι γιορτάζουμε τα "Χριστούγεννα"; Tη γέννηση του Χριστού!) μήπως μπορούμε να φτιάξουμε και το ωροσκόπιο του Χριστού; Όχι, για δύο λόγους. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι ο Χριστός γεννήθηκε το 7 π.Χ. (η χρονιά αυτή προκύπτει απλά σαν υπόθεση εργασίας του Κέπλερ). Και ύστερα, ο Χριστός μάλλον δεν γεννήθηκε τα Χριστούγεννα. Αυτή την ημερομηνία την υιοθέτησε η χριστιανική εκκλησία μόλις στον 4ο αιώνα μ.Χ., για να αντικαταστήσει μία σημαντική αντίστοιχη παγανιστική γιορτή.
Μήπως πάλι το 7 π.Χ. ο Δίας και ο Κρόνος πλησίασαν τόσο πολύ κοντά ώστε και αυτοί "διαχύθηκαν" ο ένας μέσα στον άλλο σχηματίζοντας έτσι ένα πολύ φωτεινό και παράξενο "αστέρι"; Κάνοντας μία προσωπική μελέτη (και χρησιμοποιώντας το εξαιρετικά ισχυρό και αξιόπιστο αστρολογικό πρόγραμμα Solar Fire Gold) βρήκα ότι ποτέ στο διάστημα 8-4 π.Χ. οι Δίας και Κρόνος δεν ήρθαν τόσο κοντά. Το περισσότερο κοντά που ήρθαν ήταν μία απόσταση ίση με 2 Πανσέληνους στον ουρανό (στις 29 Μαίου, 12 Σεπτεμβρίου και 5 Δεκεμβρίου του 7 π.Χ.).
Μία άλλη εκδοχή προτείνει ο αστρονόμος Michael Molnar. Έχοντας βρει ένα νόμισμα της εποχής του Χριστού από την Αντιόχεια που αναπαριστά ένα Κριάρι, το οποίο έχει στραμμένο το κεφάλι του και κοιτάει προς τα πίσω ένα φωτεινό αστέρι - και γνωρίζοντας από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο ότι η περιοχή της Ιουδαίας κυβερνάται αστρολογικά από το ζώδιο του Κριού - ο Molnar υπέθεσε ότι ο Χριστός γεννήθηκε στο διάστημα εκείνο ανάμεσα στο 8 και το 4 π.Χ. που ο Δίας (το πιο φωτεινό και ταυτόχρονα βασιλικό "αστέρι") βρισκόταν στον Κριό, μαζί με άλλους πλανήτες σε αυτό το ζώδιο. Αυτό συνέβη έντονα στις 17 Απριλίου του 6 π.Χ. , όταν και η Σελήνη βρισκόταν στον Κριό, περνώντας ακριβώς πάνω από το Δία. Ο Molnar θεωρεί πολύ σημαντικές αυτές τις συγκυρίες. Δεν δηλώνουν βέβαια την ημερομηνία που γεννήθηκε ο Χριστός αλλά το "σημάδι" στον ουρανό που είδαν οι "μάγοι" - αστρολόγοι στη Βαβυλώνα, το οποίο τους έκανε να καταλάβουν ότι επρόκειτο σύντομα να γεννηθεί ο μεγάλος βασιλιάς των Ιουδαίων!
Θωμάς Γαζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου