Κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. η ρωμαϊκή αυτοκρατορία εισέρχεται σε μια φάση παρακμής η οποία θα την οδηγήσει τελικά στην πτώση της. Έτσι, δεν μας εκπλήσσει ιδιαίτερα το γεγονός ότι το 324 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος έκανε τη ριζοσπαστική (και κάπως αιρετική) κίνηση του να μεταφέρει την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη - χίλια πεντακόσια σχεδόν χιλιόμετρα προς τα ανατολικά! Η τοποθεσία που θα γινόταν η μελλοντική Κωνσταντινούπολη ήταν τότε μία πολίχνη που έφερε το όνομα που της είχαν δώσει οι Μεγαρείς άποικοι της: "Βυζάντιο". Όμως, χάρη σε έναν παροξυσμό οικοδόμησης που διήρκεσε επί έξι χρόνια χτίστηκαν θαυμάσια κτίρια, φόρα, λουτρά και ένας ιππόδρομος και έτσι ο Κωνσταντίνος κατάφερε να μεταμορφώσει την ταπεινή πολίχνη σε μια μεγαλούπολη που ανταγωνιζόταν πλέον την ίδια τη Ρώμη!
Και να που η ημέρα των εγκαινίων της Κωνσταντινούπολης έφτασε! Η οποία ημέρα είχε καθοριστεί από έναν αστρολόγο (η αστρολογία ήταν εξαιρετικά διαδεδομένη στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και θα διαδιδόταν επίσης και στη Βυζαντινή αυτοκρατορία - παρ' όλο το θεοκρατισμό της τελευταίας)! Υπάρχουν δύο σημαντικοί βυζαντινοί ιστορικοί (Ζωναράς και Κεδρηνός) που αναφέρουν την ημερομηνία των εγκαινίων της Κωνσταντινούπολης: είναι η 11η Μαΐου 330 μ.Χ. (παλαιό ημερολόγιο φυσικά, που ακόμη όμως δεν έχανε πολύ σε σχέση με το δικό μας)! Η συγκεκριμένη ημερομηνία επιλέχθηκε από τον προσωπικό αστρολόγο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ουάλη που - όπως αναφέρουν οι ιστορικοί - εργάστηκε σκληρά και επί μακρόν για να βρει μια μοναδικά ευνοϊκή ημερομηνία για τα "εγκαίνια" της νέας Ρώμης.
Για καλή μας τύχη, έχουμε μια βυζαντινή πηγή που αναφέρει και την ώρα των εγκαινίων (βλέπε Paul Magdalino - Maria Mavroudi "The occult sciences in Byzantium", σελίδα 168 - όπου έχει γράψει ένα εξαίρετο άρθρο και η δική μας πανεπιστημιακός Μάρω Παπαθανασίου). Είναι «στις δύο ώρες και 26 λεπτά». Η φράση "στις δύο ώρες" δεν σημαίνει "στις δύο το μεσημέρι - ή το βράδυ». Οι βυζαντινοί θεωρούσαν τότε σαν ξεκίνημα της καινούργιας ημέρας όχι τα μεσάνυχτα αλλά την αυγή. Έτσι, "στις δύο ώρες και 26 λεπτά" σημαίνει "δύο ώρες και 26 λεπτά μετά την ανατολή του ήλιου". Αλλά υπάρχει και μια ακόμη κρίσιμη λεπτομέρεια εδώ. Οι βυζαντινές ώρες και λεπτά δεν είναι ακριβώς σαν τις ώρες και τα λεπτά που γνωρίζουμε εμείς. Μια βυζαντινή ημερήσια "ώρα" για παράδειγμα είναι το αποτέλεσμα της διαίρεσης της φυσικής ημέρας (όσο έχει φως) σε 12 ίσα τμήματα. Έτσι, μια βυζαντινή "ώρα" θα μπορούσε κάλλιστα να κυμαίνεται σε διάρκεια από 45 έως και 75 δικά μας λεπτά (ανάλογα με την εποχή και το γεωγραφικό πλάτος της τοποθεσίας)!
Κάνοντας τους σχετικούς υπολογισμούς βρίσκει κανείς ότι δύο βυζαντινές "ημερινές" ώρες (όπως τις έλεγαν τότε) και 26 λεπτά (για το γεωγραφικό πλάτος της Κωνσταντινούπολης και για την 11 Μαΐου) ισούνται τελικά με δικές μας 2 ώρες και 53 λεπτά! Και επειδή ο ήλιος ανατέλλει τη συγκεκριμένη ημερομηνία στην Κωνσταντινούπολη στις 5:51 π.μ. η ώρα των εγκαινίων είναι θεωρητικά η 08.44 π.μ. Λέω θεωρητικά γιατί η ώρα που είχε υπολογίσει ο Ουάλης μπορεί να διέφερε κατά αρκετά λεπτά, επειδή οι βυζαντινοί δεν είχαν ρολόγια ακριβείας και βασίζονταν σε χονδροειδή ηλιακά ρολόγια και σε κλεψύδρες).
Έχοντας στα χέρια μας την ακριβή ημερομηνία και ώρα των εγκαινίων της Κωνσταντινούπολης μπορούμε πλέον να καταστρώσουμε το σχετικό ωροσκόπιο! Το βλέπετε αμέσως παρακάτω (σε μία κατά κάποιον τρόπο ελληνιστική εκδοχή - δεν υπάρχουν π.χ. σύγχρονοι πλανήτες σε αυτό):
Έτσι, η Κωνσταντινούπολη είναι Ταύρος με Σελήνη στον Λέοντα και Ωροσκόπο στον Καρκίνο. Πίσω στο 330 μ.Χ. οι αστρολόγοι χρησιμοποιούσαν ακόμη το σύστημα οικοθεσίας του "Οίκου - ολόκληρο ζώδιο" . Υπολόγιζαν βέβαια τον Ωροσκόπο (19 μοίρες του Καρκίνου σε αυτή την περίπτωση), αλλά το ζώδιο του Ωροσκόπου γινόταν (ολόκληρο) ο "Πρώτος Οίκος" (ή για να το πω πιο σωστά "Ο Πρώτος Τόπος"), το αμέσως επόμενο ζώδιο γινόταν ο "Δεύτερος Τόπος" και ούτω καθεξής. Στον παραπάνω χάρτη, ο Πρώτος Τόπος αντιστοιχεί σε ολόκληρο το ζώδιο του Καρκίνου! Και χωρίς αμφιβολία, η συγκεκριμένη εκλογή η οποία βάζει τους δύο ευεργέτες (την Αφροδίτη και τον Δία - με την Αφροδίτη να είναι ο σημειοδότης του Ήλιου και του Κλήρου της Τύχης και με το Δία να βρίσκεται σε "Αίρεση") στον Πρώτο Τόπο δείχνει να είναι εξαιρετική!
Η Σελήνη και ο Κρόνος βρίσκονται στον Δεύτερο Τόπο των υλικών αγαθών" (και η νέα αυτοκρατορία έπρεπε να έχει πολλά από αυτά!). Θα ήθελα να προσθέσω κάτι σημαντικό εδώ. Ο βυζαντινός αυτοκράτορας του 11ου αιώνα Μανουήλ Κομνηνός ήταν ένας ικανότατος αστρολόγος. Διάβαζα μια μακρά επιστολή που έγραψε υπερασπιζόμενος την αστρολογία ενάντια σε έναν θεολόγο - μοναχό ο οποίος την απέρριπτε (επιστολή που διατηρείται στον CCAG V.1, 108). Για να δώσει μεγαλύτερο κύρος στην αστρολογία ο Μανουήλ Κομνηνός αναφέρει ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος εγκαινίασε την Κωνσταντινούπολη σύμφωνα με την ημερομηνία που του υπέδειξε ο αστρολόγος του Ουάλης. Και ο Κομνηνός αφήνει ένα αιχμηρό υπονοούμενο εδώ όταν γράφει στην επιστολή που προανέφερα: "Ο Ουάλης που ήταν μοναχός επέλεξε σκόπιμα τον Κρόνο της Κωνσταντινούπολης να είναι στον Δεύτερο Τόπο, έτσι ώστε τα χρήματα των πολιτών να πηγαίνουν στους μοναχούς - όπως βλέπουμε να συμβαίνει και στην εποχή μας!" Νάτο λοιπόν! Ο Κρόνος στον Δεύτερο Τόπο! Είχα την επιβεβαίωση ότι το παραπάνω ωροσκόπιο των εγκαινίων της Κωνσταντινούπολης είναι το σωστό!
Θα πρέπει βέβαια να έχουμε κάποια γνώση της ελληνιστικής αστρολογίας για να αναγνωρίσουμε το αν ήταν καλή τελικά η "εκλογή" αυτή του Ουάλη. Ο Ήλιος βρίσκεται «σε Αίρεση» και μέσα στον εξαιρετικά ευνοϊκό κατά την Ελληνιστική αστρολογία Ενδέκατο Τόπο, τον Τόπο του "καλού πνεύματος". Επιπλέον, ο λεγόμενος "δαίμων" βρίσκεται μάλλον κι αυτός στον Ενδέκατο Τόπο (είναι το σύμβολο που θυμίζει το Φ και που βρίσκεται στην πρώτη μοίρα του Ταύρου. Ο '"δαίμων" είναι γνωστός και σαν «Κλήρος του Πνεύματος" και τον χρησιμοποιούσαν πολύ οι βυζαντινοί). Η συγκεκριμένη πάντως είναι μια ιδανική οικοθεσία, γιατί δείχνει ότι η νέα πρωτεύουσα θα έχει προστασία και θα γίνει μια λαμπερή πόλη που θα έχει για οδηγούς της καλά πνεύματα (πάντως αν ο Ουάλης δεν είχε υπολογίσει σωστά τις θέσεις του Ήλιου και της Σελήνης και είχε πέσει έξω έστω και για 2-3 μοίρες τότε ο "δαίμων" θα μπορούσε να βρίσκεται στον 'Ενατο Τόπο του «Θεού» - μια πολύ καλή θέση επίσης)! Ο ευεργετικός Βόρειος Δεσμός της Σελήνης βρίσκεται στον Δέκατο Τόπο και αυτό είναι ένδειξη ότι η καινούργια πρωτεύουσα θα υπερέχει σε όλα και ότι η φήμη της θα εξαπλωθεί παντού!
Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου