(του Θωμά Γαζή)
Η οδύσσεια της αναζήτησης του ωροσκοπίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου ξεκίνησε στα φοιτητικά μου χρόνια, στο Τορίνο της βόρειας Ιταλίας. Παράλληλα με το πολυτεχνείο παρακολουθούσα τότε και μαθήματα αστρολογίας. Κάποια μέρα η δασκάλα μου Grazia Mirti μου έφερε - με ένα αινιγματικό χαμόγελο στο πρόσωπο της - ένα παλιό κιτρινισμένο Ιταλικό βιβλίο και μου το άφησε ανοιχτό σε μία συγκεκριμένη σελίδα. Κοίταξα με περιέργεια και είδα ένα ωροσκόπιο, στην "παλαιϊκή" τετράγωνη μορφή που συνήθιζαν να το σχεδιάζουν οι αστρολόγοι των προηγούμενων αιώνων. Πάνω του, με μεγάλα γράμματα, έγραφε: GENITURA ALEXANDRI MAGNI. Δεν χρειάστηκε και πολύ για να καταλάβω ότι ήταν το ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου!
M' έπιασε μεγάλος ενθουσιασμός και συγκίνηση! Πολλά χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, σε εκείνη την παγωμένη βιομηχανική πόλη της βόρειας Ιταλίας είχα στα χέρια μου ένα παλιό αστρολογικό βιβλίο (του 1652 μ.Χ.) που μέσα του κρατούσε τον απόηχο της δόξας και του μεγαλείου του Μακεδόνα στρατηλάτη, ενός απόηχου που πολλούς αιώνες πριν είχε φτάσει και εκεί πάνω!
Ζήτησα περισσότερες πληροφορίες γι΄ αυτό το βιβλίο. Ήταν μία συλλογή με ωροσκόπια διασημοτήτων της εποχής, συγγραφέας του οποίου ήταν ο Andrea Argolo, ο «μικρός Πτολεμαίος», όπως τον αποκαλούσαν στην εποχή του. Στο κέντρο του το ωροσκόπιο έγραφε στα λατινικά : "Σωτήριον έτος 355, 12 Αυγούστου, ώρα 16:40 μετά μεσημβρίας" (που με το σύστημα της εποχής σημαίνει 16 ώρες και 40 λεπτά μετά το μεσημέρι, δηλαδή στις 5 και 40 τα ξημερώματα). Το ωροσκόπιο αυτό με είχε ενθουσιάσει αλλά υπήρχε πάνω του μια λεπτομέρεια που μου δημιουργούσε μία κάποια επιφύλαξη. Ήξερα ότι ο Αλέξανδρος είχε γεννηθεί το 356 π.Χ.
Με τη χρονιά γέννησης του είχαν ασχοληθεί αρκετοί μελετητές του 19ου και του 20ου αιώνα και όλοι τους είχαν καταλήξει - διασταυρώνοντας ιστορικά γεγονότα – ότι η χρονιά γέννησης του ήταν το 356 π.Χ. Πως το ωροσκόπιο αυτό έδινε άλλη χρονιά; Μήπως υπήρχε κάποιο συγκλονιστικό στοιχείο που οι ιστορικοί μας αγνοούσαν; Μήπως κάποιος από τους δεκάδες αντιγραφείς αυτού του ωροσκοπίου στο πέρασμα των αιώνων μετέτρεψε κατά λάθος το τελικό 6 σε 5 ; Μήπως κάποιος βυζαντινός χρονολόγος αντιστοίχισε με λανθασμένο τρόπο τη χρονιά γέννησης του Αλεξάνδρου από το βυζαντινό στο σύγχρονο ημερολόγιο; Όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν συμβεί. Εκείνη τη στιγμή όμως με «έκαιγε» περισσότερο να δω το ηλιακό ζώδιο και τα άλλα αστρολογικά στοιχεία που έδινε το ωροσκόπιο αυτό. Έβαλα έτσι προσωρινά τις αμφιβολίες μου στην άκρη.
Το ζώδιο που απέδιδε αυτό το ωροσκόπιο στο Μέγα Αλέξανδρο ήταν ο Λέων! Δεν ένιωσα καμία έκπληξη γι' αυτό. Ίσα - ίσα το περίμενα να είναι έτσι, αφού κάθε φορά που σκεφτόμουν την αίγλη, το μεγαλείο, τον ηρωισμό, τις ηγετικές ικανότητες του Μεγάλου Αλέξανδρου το μυαλό μου πήγαινε κατευθείαν στον Λέοντα. Κοίταξα τότε για τον Ωροσκόπο του και είδα ότι και αυτός βρισκόταν στον Λέοντα, κάτι που σημαίνει ότι το παρουσιαστικό του Αλέξανδρου δημιουργούσε έναν ισχυρότατο αντίκτυπο γύρω του και ότι θα πρέπει να εξέπεμπε μία εκτυφλωτική ακτινοβολία, που καθήλωνε τους πάντες. Η Σελήνη του βρισκόταν στο ζώδιο του Ταύρου. Ήμουν ενθουσιασμένος, το ήθελα οπωσδήποτε αυτό το ωροσκόπιο στο αρχείο μου και γι' αυτό παρακάλεσα τη δασκάλα μου να μου το φωτοτυπήσει. Μου έκανε λιγάκι απρόθυμα τη χάρη, μια και το βιβλίο αυτό ήταν πολύτιμο.
Λίγες ημέρες μετά κρατούσα τη φωτοτυπία του ωροσκοπίου στα χέρια μου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα να κάνω ήταν να επαληθεύσω τις θέσεις των πλανητών για την χρονιά που γεννήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος. Το σκεπτικό μου ήταν το εξής: αν τον Αύγουστο του 356 π.Χ. οι πλανήτες βρίσκονταν περίπου στις θέσεις που έδινε αυτό το ωροσκόπιο τότε οι πιθανότητες ότι είχαμε να κάνουμε με το γνήσιο ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν μεγάλες. Αν όμως το ωροσκόπιο αυτό δεν ήταν παρά ένα διαφημιστικό "κόλπο" του συγγραφέα του συγκεκριμένου παλιού βιβλίου (με σκοπό να δελεάσει τους υποψήφιους αγοραστές του, βάζοντας τους σα δόλωμα το ωροσκόπιο μίας τόσο μεγάλης προσωπικότητας) τότε οι πλανητικές θέσεις που ανέφερε ο Andrea Argolo θα πρέπει να ήταν άσχετες με την πραγματικότητα. Ένας αστρολόγος του 1600 μ.Χ. δεν είχε τη δυνατότητα να υπολογίσει με ακρίβεια τις θέσεις που είχαν οι πλανήτες 20 σχεδόν αιώνες πριν τη δική του εποχή. Για να πετύχει λοιπόν το σκοπό του θα έβαζε κάποιες λίγο-πολύ τυχαίες πλανητικές θέσεις στο υποτιθέμενο ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Αν όμως τα πράγματα ήταν δύσκολα για έναν αστρολόγο του 17ου αιώνα δεν ήταν και πολύ καλύτερα για έναν αστρολόγο του 1984 μ.Χ.! Με τα μέσα που είχα στη διάθεση μου τότε ήταν σχεδόν αδύνατο να βρω τις θέσεις των πλανητών το 356 π.Χ. Χρειαζόταν ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής με κατάλληλο λογισμικό αλλά τέτοιους υπολογιστές είχαν τότε μόνο τα μεγάλα πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα, στα οποία δεν είχα πρόσβαση. Επικοινώνησα με ορισμένους αστρονόμους, οι οποίοι όμως ήταν απρόθυμοι να με βοηθήσουν σε μία έρευνα αστρολογικού χαρακτήρα. Έτσι αναγκαστικά εγκατέλειψα την προσπάθεια, ρίχνοντας πλέον βάρος στην ιστορική έρευνα γύρω από τη γέννηση του Αλέξανδρου.
Μερικά χρόνια αργότερα, που είχαν πια διαδοθεί οι προσωπικοί υπολογιστές και υπήρχαν και τα κατάλληλα αστρολογικά προγράμματα, κατάφερα να επαληθεύσω αυτό το ωροσκόπιο και βρήκα ότι δεν ήταν αυθεντικό, γιατί οι θέσεις των πλανητών που αναφέρει δεν αντιστοιχούν σε ημερομηνίες του 356 π.Χ. (αντιστοιχούν μέσες - άκρες σε κάποια ημερομηνία προς τα τέλη Αυγούστου του 355 π.Χ.) Επρόκειτο λοιπόν για ένα πλαστό ωροσκόπιο, για ένα "κόλπο" αυτού του αστρολόγου των μέσων του 17ου αιώνα, που προσπάθησε και αυτός - ανάμεσα σε πολλούς άλλους - να οικειοποιηθεί κάτι από την αίγλη και την ακτινοβολία του Μεγάλου Αλεξάνδρου (είναι απορίας άξιο βέβαιο το πώς κατάφερε ο Argolo να υπολογίσει με σχετική ακρίβεια τις θέσεις των πλανητών 20 ολόκληρους αιώνες πριν από αυτόν!). Στην πορεία της έρευνας μου ανακάλυψα και ένα άλλο πολυσυζητημένο ωροσκόπιο του 1662, από την Εγγλέζικη συλλογή ωροσκοπίων Gadbury με τίτλο: "Collection of divers choice Nativity’s".
Στο ωροσκόπιο αυτό διαβάζουμε στα λατινικά: "Μέγας Αλέξανδρος, γεννήθηκε 357 χρόνια πριν από το Χριστό, την 1η Ιουλίου, στις 9 και 26 μ.μ.". Μας εντυπωσιάζει αναμφίβολα η ακρίβεια της ώρας γέννησης! Μας εντυπωσιάζει επίσης το ότι οι πλανητικές θέσεις σε αυτό το ωροσκόπιο είναι - με μία μικρή παρέκκλιση - σωστές! Προσοχή, όμως. Είναι σωστές για την ημερομηνία 1 Ιουλίου 357 π.Χ. Σήμερα είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε το 356 π.Χ. και όχι το 357 π.Χ. Παρ’ όλη λοιπόν την απίστευτη δεξιότητα του αστρολόγου που συνέταξε σωστά - πριν τρεισήμισι αιώνες - το ωροσκόπιο αυτό, δεν παύει να είναι ένα ωροσκόπιο πλαστό. Αν είχε φτάσει στα χέρια μας το αυθεντικό ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου θα βλέπαμε σε αυτό τις πλανητικές θέσεις που ίσχυαν το 356 π.Χ. και όχι το 357 π.Χ.
Επομένως και το περιβόητο αυτό ωροσκόπιο της συλλογής Gadbury μοιάζει να είναι ένας ακόμη εντυπωσιακός "κράχτης" για να αγοράσει το κοινό το βιβλίο! Δεν γνωρίζω βέβαια το κατά πόσο πίστευε ο Gadbury ότι αυτό ήταν το πραγματικό ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο ίδιος αναφέρει ότι το συγκεκριμένο ωροσκόπιο ήρθε στα χέρια του μέσω κάποιου "Lyndholt". Αργότερα ανακάλυψα ότι το ίδιο ακριβώς ωροσκόπιο το είχε δημοσιεύσει 66 χρόνια πριν τον Gadbury ο Γερμανός "γιατρός και μαθηματικός (αστρολόγος ουσιαστικά)" Johann Rothmann, στο βιβλίο του "Chriromancia". Θα είχε αξία να μάθουμε το τι στοιχεία είχε στα χέρια του ο τελευταίος, που φαίνεται να πρωτοδημοσίευσε το συγκεκριμένο ιστορικό ωροσκόπιο το 1596.
Αν και πλαστά αυτά τα ευρωπαικά ωροσκόπια με έκαναν να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα κατάφερνα να βρω τις αυθεντικές "πηγές", κάποιο ελληνιστικό ωροσκόπιο δηλαδή του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή ακόμη και κάποιο αρχαίο περσικό / μεσοποτάμειο ωροσκόπιο, σκαλισμένο ίσως σε πήλινη πλάκα με σφηνοειδή γραφή. Βλέπετε, όταν ο στρατός του Αλεξάνδρου εισήλθε νικηφόρα στην πόλη της Βαβυλώνας, η αστρολογία (στη μη ωροσκοπιακή της μορφή) είχε φτάσει στην πλήρη ανάπτυξη της στη Μεσοποταμία. Οι Έλληνες έδειξαν ζωηρή περιέργεια γι' αυτήν. Κατακτώντας δε τη Βαβυλώνα έγιναν ουσιαστικά οι κληρονόμοι των τεράστιων αστρολογικών γνώσεων που είχαν συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια των αιώνων σε εκείνη τη μυθική γη, ανάμεσα στον Τίγρη και τον Ευφράτη.
Οι έλληνες με τα φιλοσοφικά και εφευρετικά μυαλά τους, έχουν αναθεωρήσει αυτές τις έννοιες, εφάρμοσαν μαθηματικές και γεωμετρικές αρχές και τελικά μεταμόρφωσαν την "οιωνοσκοπική" μεσοποτάμεια αστρολογία στην "ωροσκοπιακή" αστρολογία που γνωρίζουμε σήμερα. Και όλα αυτά ξεκίνησαν με τον Μέγα Αλέξανδρο! Η προώθηση της αστρολογίας δεν ήταν βέβαια στους στόχους του, όταν αυτός ξεκίνησε την εκστρατεία του κατά της Περσικής αυτοκρατορίας. Ωστόσο, από ότι γνωρίζουμε, η αστρολογία δεν ήταν αντίθετη με τις πεποιθήσεις του. Ο Αλέξανδρος είχε μυηθεί σε διάφορα μυστήρια, έτσι είναι πολύ πιθανό να είχε κάποια γνώση της αστρολογίας. Και καθώς ακολουθούσε τις τοπικές παραδόσεις, θα πρέπει να είχε αστρολόγους στο παλάτι του (όπως συνήθιζαν να έχουν οι πέρσες βασιλείς πριν από αυτόν).
Υπάρχουν ιστορικές ενδείξεις για το ενδιαφέρον του Αλεξάνδρου στην αστρολογία, που προέρχονται όχι μόνο από μία αλλά από τις τρεις διαφορετικές πηγές (Πλούταρχο, Αρριανό και Διόδωρο Σικελιώτη). Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Διόδωρου:
"Όταν ο Αλέξανδρος έφτασε στα περίχωρα της Βαβυλώνας ήλθαν να τον γνωρίσουν οι λεγόμενοι Χαλδαίοι. Αυτοί οι Χαλδαίοι είχαν αποκτήσει μεγάλη φήμη και δόξα μέσω της αστρολογίας, καθώς μπορούσαν να προβλέψουν - μέσα από τη μακραίωνη παρατήρηση των άστρων - τα μελλοντικά γεγονότα! Οι Χαλδαίοι λοιπόν προέβλεψαν το θάνατο του βασιλιά μέσα στην πόλη της Βαβυλώνας"1.
Όπως αναφέρουν λοιπόν οι παραπάνω ιστορικοί, ο Αλέξανδρος έλαβε πολύ σοβαρά υπόψη του τη συγκεκριμένη πρόβλεψη, σαν να πίστευε πραγματικά στην αστρολογία! Έτσι, είναι πολύ πιθανό να είχε διατηρήσει Χαλδαίους αστρολόγους στο παλάτι του, οι οποίοι θα είχαν καταστρώσει φυσικά το ωροσκόπιο του - και θα το είχαν κληροδοτήσει στους διαδόχους τους. Η αστρολογική ταυτότητα αυτού του υπέρτατου ξανθιού κατακτητή που ήλθε από τη δύση θα πρέπει να ήταν θέμα πρωταρχικού ενδιαφέροντος για τους αστρολόγους αυτής της Περσο-ελληνιστικής περιόδου. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί κανένα αυθεντικό ωροσκόπιο του Αλέξανδρου.
Τα χρόνια περνούσαν και δεν είχα συναντήσει κανένα απολύτως αξιόπιστο ωροσκόπιο του μεγάλου Αλεξάνδρου. Σιγά - σιγά όμως είχα αρχίσει να αποκτώ σημαντικές γνώσεις για τη ζωή και την προσωπικότητα αυτού του ανυπέρβλητου στρατηλάτη και να συλλέγω δεκάδες βιβλία που αναφέρονταν σε αυτόν. Μου είχε γίνει εμμονή το να καταφέρω να βρω το πραγματικό του ωροσκόπιο.
ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
Απογοητευμένος από τα πλαστά ωροσκόπια αφοσιώθηκα καθαρά στην ιστορική πλευρά του θέματος, ψάχνοντας κάποιο αρχαίο κείμενο, ανάγλυφο ή οτιδήποτε άλλο που να ανέφερε την ημερομηνία γέννησης του Αλεξάνδρου. Δυστυχώς δεν έχουν σωθεί τα αυθεντικά έργα των βιογράφων του Αλέξανδρου. Ότι ξέρουμε γι' αυτόν μας έρχεται μέσα από την μαρτυρία μεταγενέστερων ιστορικών, εκ των οποίων μόνο ένας - ο Πλούταρχος - αναφέρει την ημερομηνία γέννησης του Αλέξανδρου. Λέει λοιπόν ο Πλούταρχος (σε δική μου απόδοση) : "Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε την έκτη του μήνα Εκατομβαιώνα, τον οποίο οι Μακεδόνες καλούν Λώο."2
Η πρόταση αυτή είναι πολύ σημαντική γιατί στοιχειοθετεί μια ιστορική μαρτυρία για την ημερομηνία γέννησης του Μεγάλου Αλεξάνδρου! Δεν μας λέει το χρόνο γέννησης του. Από τη χρονική συσχέτιση διαφόρων γεγονότων είμαστε βέβαιοι ότι ο Αλέξανδρος γεννήθηκε το 356 π.Χ. Καταλήγουμε, λοιπόν, στο ότι η πλήρης ημερομηνία γέννησης του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι η 6η του Λώου του 356 π.Χ.
Είχα αυτή την ημερομηνία στα χέρια μου αλλά δεν ένιωθα ιδιαίτερα ικανοποιημένος. Τριγυρνούσαν βλέπετε στο μυαλό μου πολλά ερωτηματικά . Πρώτα απ' όλα, δεν υπήρχε τρόπος να μετατρέψω τις 6 του Μακεδονικού μήνα Λώου στην αντίστοιχη ημερομηνία του δικού μας ημερολογίου (θα εξηγήσω στη συνέχεια το γιατί). Ύστερα, είχα τις αμφιβολίες μου για το κατά πόσο η 6η του Λώου ήταν η πραγματική ημερομηνία γέννησης του Αλέξανδρου. Ο Πλούταρχος έζησε τρεις ολόκληρους αιώνες μετά τον Αλέξανδρο. Πως μπορούσε λοιπόν να γνωρίζει με βεβαιότητα την ημερομηνία γέννησης του; Εμείς σήμερα γνωρίζουμε π.χ. με βεβαιότητα την ημερομηνία γέννησης του Κολοκοτρώνη; Και εκτός αυτού, η ημερομηνία γέννησης ήταν άραγε σημαντική για τους αρχαίους Έλληνες, τόσο σημαντική ώστε να την θυμούνται και να την γιορτάζουν κάθε χρόνο;
Βρήκα σχετικά εύκολα απάντηση σε αυτό, γιατί σε πολλά αρχαία ελληνικά κείμενα γίνεται αναφορά στον εορτασμό των γενεθλίων κάποιου ατόμου! Μια σαφής σχετική αναφορά υπάρχει π.χ. στη διαθήκη του φιλόσοφου Επίκουρου. Αφού ο Επίκουρος ορίζει πρώτα τους κληρονόμους του, γράφει στη συνέχεια:
"...και να ξοδεύετε όσα χρήματα χρειάζονται για τα γενέθλια μου, που συνηθίζαμε να τα γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 10 του μήνα Γαμηλιώνα..."3.
Οι αρχαίοι γιόρταζαν τα γενέθλια τους, όπως τα γιορτάζουμε και εμείς σήμερα! Τα γενέθλια του Μεγάλου Αλεξάνδρου θα πρέπει να ήταν γνωστά σε πολύ κόσμο, πόσο μάλλον στους ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος, που έγραψαν τη βιογραφία του. Ο Πλούταρχος (όπως φαίνεται και από το έργο του) είναι ένας πολύ σοβαρός ιστορικός και έζησε σε μία εποχή άνθισης των γραμμάτων, που υπήρχαν παντού δημόσιες βιβλιοθήκες ενώ τα σπουδαία κείμενα αντιγράφονταν διαρκώς και κυκλοφορούσαν ευρύτατα. Να γιατί πιστεύω ότι η ημερομηνία που αναφέρει ο Πλούταρχος είναι η πραγματική.
Το πρώτο από μία σειρά πέπλων κάτω από τα οποία κρυβόταν το ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το είχα σηκώσει. Ο δρόμος όμως ήταν ακόμη μακρύς. Το δεύτερο πράγμα για το οποίο έπρεπε να βεβαιωθώ ήταν για το ότι ο Αλέξανδρος είχε πράγματι γεννηθεί στις 6 του μακεδονικού μήνα Λώου. Έπρεπε να βρω και μία δεύτερη ιστορική πηγή - εκτός από τον Πλούταρχο - που να αναφέρει την ίδια ημερομηνία γέννησης, έτσι ώστε να μπορέσω να διασταυρώσω την ημερομηνία. Πέρασαν και πάλι χρόνια και τέτοια δεύτερη πηγή δεν εύρισκα πουθενά!
Ο Πλούταρχος, πέρα από το ότι μας δίνει την ημερομηνία γέννησης του Αλέξανδρου, μας δίνει ταυτόχρονα και μία άλλη σημαντική πληροφορία. Ότι ο μακεδονικός μήνας Λώος ισοδυναμεί με τον αθηναϊκό μήνα Εκατομβαιώνα. Υπάρχει μία εκτενής βιβλιογραφία πάνω στο ημερολόγιο της αρχαίας Αθήνας και έτσι ξέρουμε ότι ο Εκατομβαιών αντιστοιχεί χοντρικά στη δική μας περίοδο μέσα Ιουλίου - μέσα Αυγούστου. Άρα ο Λώος θα έπρεπε επίσης να αντιστοιχεί στην ίδια περίοδο. Και λέω θα έπρεπε γιατί τα ημερολόγια των αρχαίων λαών ήταν ελαττωματικά. Συνήθως έχαναν πολλές ημέρες ή και ολόκληρους μήνες! Επιπλέον, κάθε πόλη - κράτος διατηρούσε το δικό της ημερολόγιο που το ρύθμιζε ανεξάρτητα από τις άλλες πόλεις. Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί είναι τόσο δύσκολο το να αντιστοιχήσει επακριβώς κάποιος τον αρχαίο μακεδονικό μήνα Λώο σε μία συγκεκριμένη σημερινή χρονική περίοδο.
Είχα αρχίσει να πονοκεφαλιάζω και χρειαζόμουν επειγόντως τη βοήθεια και άλλων πηγών. Και να που βρήκα μία στα ιστορικά κείμενα του Αρριανού: αναφέροντας σαν πηγή αυτής της πληροφορίας έναν από τους επιτελείς του Αλεξάνδρου, τον Αριστόβουλο, ο Αρριανός μας αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος έζησε ακριβώς 32 χρόνια και οκτώ μήνες5 (οκτώ μήνες συμπληρωμένους). Αυτή μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη πληροφορία γιατί γνωρίζουμε με αρκετή ακρίβεια την ημερομηνία θανάτου του Αλεξάνδρου (η οποία καταγράφηκε εκτός από τα μακεδονικά βασιλικά χρονικά και σε αντίστοιχα βαβυλωνιακά και αιγυπτιακά χρονικά). Ο ίδιος ο Πλούταρχος μας αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος πέθανε την πρώτη μέρα του Μακεδονικού μήνα Δαισίου, το 323 πΧ.6 Οι περισσότεροι ιστορικοί/χρονολόγοι τοποθετούν την ημερομηνία θανάτου του Αλεξάνδρου στις 10 ή στις 13 Ιουνίου του 323 π.Χ.7. Επομένως, με μια απλή πράξη αφαίρεσης μπορούμε να βρούμε το πότε περίπου γεννήθηκε ο Αλέξανδρος: στο χρονικό διάστημα Σεπτέμβριος - πρώτο μισό Οκτώβρη του 356 π.Χ.
Υπέρ αυτής της περιόδου είναι και μία άλλη ιστορική μαρτυρία: μία αναφορά που κάνει ο Δημοσθένης στον λόγο του "Περί του Στεφάνου" σε ένα γράμμα που έστειλε ο Φίλιππος (ο πατέρας του Αλέξανδρου) στους Πελοποννήσιους και που τους ζητούσε να τον συναντήσουν στη Φωκίδα "τον μήνα Λώο που οι Αθηναίοι καλούν Βοηδρομιών…"8. Ο αθηναϊκός μήνας Βοηδρομιών αντιστοιχεί κανονικά στην περίοδο μέσα Σεπτεμβρίου - μέσα Οκτωβρίου. Δεν ξέρουμε όμως αν ο μακεδονικός μήνας Λώος αντιστοιχούσε πάντοτε με τον Βοηδρομιώνα ή αν έτυχε να αντιστοιχεί ειδικά εκείνη τη χρονιά, το 339 π.Χ. δηλαδή που έγραψε το γράμμα ο Φίλιππος. Τρεις άλλες μαρτυρίες πάντως υποστηρίζουν μια νωρίτερη γέννηση.
Την πρώτη από αυτές την αναφέρει ο Πλούταρχος. Σύμφωνα με τα γραφόμενα του, ο Φίλιππος έλαβε ταυτόχρονα τρεις ευχάριστες ειδήσεις: 1) ότι ο στρατηγός του Παρμενίων κατήγαγε μια σημαντική νίκη κατά των Ιλλυριών 2) ότι ένα από τα άλογα του κέρδισε μια κούρσα στους Ολυμπιακούς αγώνες και 3) ότι γεννήθηκε ο Αλέξανδρος.9
Οι Ολυμπιακοί αγώνες γίνονταν πάντοτε καλοκαίρι (κατά τον επιφανή Βρετανό ιστορικό George Thomson συνήθως τον Αύγουστο και σπανιότερα στις αρχές Σεπτέμβρη).10 Η "κινητή" ημερομηνία έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων προσδιοριζόταν αστρονομικά (με έναν τρόπο ανάλογο εκείνου με τον οποίο η εκκλησία προσδιορίζει στη δική μας εποχή την "κινητή" ημερομηνία του Πάσχα). Συγκεκριμένα, οι Ολυμπιακοί αγώνες ξεκινούσαν κατά την πρώτη ή τη δεύτερη Πανσέληνο μετά το θερινό Ηλιοστάσιο! Το 356 π.Χ. (χρονιά που γεννήθηκε ο Αλέξανδρος) οι Ολυμπιακοί αγώνες φαίνεται να ξεκίνησαν (σύμφωνα με δικούς μου υπολογισμούς) γύρω στις 30 Ιουλίου!
Κανονικά, ένας αγγελιαφόρος θα χρειαζόταν - με τους δρόμους και τα μέσα εκείνης της εποχής - δύο με τρεις εβδομάδες για να φτάσει από την Ολυμπία στην Ποτίδαια (όπου βρισκόταν ο Φίλιππος). Τα νέα όμως της νίκης του αλόγου του και της γέννησης του γιου του έφτασαν ταυτόχρονα στον Φίλιππο, που σημαίνει ότι ο Αλέξανδρος δεν θα μπορούσε να έχει γεννηθεί αργά τον Σεπτέμβριο και πόσο μάλλον τον Οκτώβριο.
Η δεύτερη μαρτυρία προκύπτει από το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος έγινε βασιλιάς αμέσως μετά τη δολοφονία του πατέρα του, όταν σύμφωνα με τον Πλούταρχο είχε μόλις συμπληρώσει το εικοστό έτος της ηλικίας του11. Ο Φίλιππος δολοφονήθηκε σε ένα ανοιχτό θέατρο - γεμάτο από κόσμο - νωρίς το πρωί12. Νωρίς το πρωί όμως στα τέλη Σεπτεμβρίου και ακόμη χειρότερα στις αρχές Οκτωβρίου κάνει αρκετή ψύχρα στη Βεργίνα, δεν είναι η πιο κατάλληλη εποχή για να κάνεις εκδηλώσεις σε ανοιχτό θέατρο. Άρα ο Φίλιππος θα πρέπει να δολοφονήθηκε είτε στα τέλη Αυγούστου είτε στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτέμβρη, που σημαίνει ότι ο Αλέξανδρος θα πρέπει να είχε τα γενέθλια του πριν από αυτές τις ημερομηνίες. Ο επιφανής ιστορικός/χρονολόγος Beloch μας επιβεβαιώνει ότι ο Αλέξανδρος έγινε βασιλιάς τον Σεπτέμβριο του 336 π.Χ., όταν είχε ήδη συμπληρώσει το εικοστό έτος της ηλικίας του.13
Επιπλέον, ένα ζωτικό στοιχείο έχει διατηρηθεί σε ένα βυζαντινό χρονικό γραμμένο το 630 μ.Χ. το οποίο είναι γνωστό σαν «Πασχάλιο Χρονικό». Όπως μαρτυρεί αυτό το χρονικό, το μακεδονικό ημερολόγιο εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται στην Κωνσταντινούπολη του 4ου αιώνα μ.Χ. Διαβάζουμε λοιπόν σε μία από τις σελίδες του:
"... και κατά το ίδιο έτος (367 μΧ.) ο Γρατιανός Αύγουστος ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας στη Γαλλία τον μήνα Λώο, εννέα ημέρες πριν από τις Καλένδες του Σεπτέμβρη!"14
Καθώς λοιπόν οι Ρωμαϊκές Καλένδες αντιστοιχούν στην πρώτη ημέρα του μήνα, οι Καλένδες του Σεπτέμβρη αντιστοιχούν στην 1η Σεπτεμβρίου. Αν αφαιρέσουμε τώρα εννέα ημέρες από αυτή την ημερομηνία θα βρεθούμε στις 23 Αυγούστου (με προσέγγιση 2-3 ημερών στη μετατροπή αυτής της "παλιάς" ημερομηνίας στην αντίστοιχη σύγχρονη της - γνωρίζουμε ότι το ρωμαϊκό ημερολόγιο δεν ήταν πολύ "εκτός φάσης" στη συγκεκριμένη περίοδο). Έτσι, το «Πασχάλιο Χρονικό» αποδεικνύεται πολύτιμο επειδή αποτελεί μία αυθεντική, ιστορική πηγή που εξισώνει τον Μακεδονικό μήνα Λώο με τον σημερινό Αύγουστο!
Η τρίτη μαρτυρία μου προέκυψε μέσα από το βυζαντινό βιβλίο , Στο βιβλίο αυτό ο μακεδονικός μήνας Λώος εξισώνεται με το δικό μας μήνα Αύγουστο! Αν συνυπολογίσουμε όλες αυτές τις μαρτυρίες θα καταλήξουμε στο ότι το δεύτερο μισό του Αυγούστου είναι η περίοδος που ανταποκρίνεται καλύτερα στις προδιαγραφές που θέσαμε, όταν ξεκινήσαμε την έρευνα για τη γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πιστεύω ότι ο Αριστόβουλος έκανε λάθος όταν δήλωνε ότι ο Αλέξανδρος έζησε 32 χρόνια και οκτώ μήνες (συμπληρωμένους). Προφανώς παραπλανήθηκε από το ελαττωματικό μακεδονικό ημερολόγιο. Κανονικά θα έπρεπε να πει ότι ο Αλέξανδρος έζησε 32 χρόνια και εννέα συμπληρωμένους μήνες (εννοώντας ότι τη στιγμή του θανάτου του είχε ήδη μπει στον δέκατο μήνα ζωής, μετά από τα τριακοστά δεύτερα γενέθλια του).
Μια άλλη πολύτιμη για μας πληροφορία είναι το ότι το ημερολόγιο των αρχαίων Μακεδόνων ήταν Σεληνο-ηλιακό, βασιζόταν δηλαδή στις φάσεις της Σελήνης. Ο μήνας τους ξεκινούσε με τη Νέα Σελήνη. Η Πανσέληνος γινόταν στα μέσα του μήνα τους. Η γνώση αυτή μας προσφέρει ανεκτίμητη βοήθεια. Χάρη στους υπολογιστές, μπορούμε σήμερα να μάθουμε εύκολα το πότε έγινε μία Νέα Σελήνη ή Πανσέληνος, σε οποιαδήποτε ιστορική περίοδο. Μπορούμε έτσι να «αναβιώσουμε» τους μήνες εκείνης της εποχής. Όλα αυτά βέβαια λιγάκι θεωρητικά, γιατί στην πράξη συνέβαιναν διαφόρων ειδών «ανωμαλίες» (για παράδειγμα, τόσο ο Φίλιππος όσο και ο Αλέξανδρος φαίνεται ότι πρόσθεταν αυθαίρετα μέρες στο μακεδονικό ημερολόγιο για να μη συμπίπτουν π.χ. οι εκστρατείες τους με σημαντικές θρησκευτικές επετείους κλπ.)15 Το γεγονός είναι πάντως βότι οι ανωμαλίες αυτές ενοχλούσαν και τους ίδιους τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι προσπαθούσαν (όσο μπορούσαν) να τις διορθώνουν. Συνήθως λοιπόν η πρώτη μέρα ενός δικού τους μήνα συνέπιπτε - έστω και με λίγες ημέρες διαφορά - με τη Νέα Σελήνη.
Αυτή είναι μια βασική πληροφορία, που μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία της έρευνας μας! Βλέπετε, η Νέα Σελήνη του μήνα Αυγούστου του 356 π.Χ. έγινε στις 13 του μηνός16. Άρα, κάτω από ιδανικές συνθήκες η 6η του Λώου 356 π.Χ. αντιστοιχεί στις 19 Αυγούστου 356 π.Χ. (13 + 6 = 19). Ο Ήλιος ήταν τότε στο ζώδιο του Λέοντα και η Σελήνη μεταξύ του Ζυγού και του Σκορπιού.17
Προσωπικά όμως θα επέλεγα μία άλλη ημερομηνία, όχι πολύ μακρινή: την 24 Αυγούστου. Μία διαφορά πέντε μόνο ημερών από την "ιδανική" θεωρητικά ημερομηνία 19 Αυγούστου είναι περισσότερο από θεμιτή, δεδομένων των ανωμαλιών του μακεδονικού ημερολογίου που ήδη αναφέραμε. Στις 24 Αυγούστου του 356 π.Χ. ο Ήλιος βρισκόταν στον Λέοντα και η Σελήνη μεταξύ Τοξότη και Αιγόκερου.
Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στον Ζυγό, στον Σκορπιό, στον Τοξότη και στον Αιγόκερο σαν ζωδιακές θέσεις της Σελήνης του Αλέξανδρου θα διάλεγα χωρίς δισταγμό τη Σελήνη στον Τοξότη. Η Σελήνη στον Τοξότη «δένει» άριστα με την ενθουσιώδη και πληθωρική ψυχή του Αλέξανδρου, με τα μακρυνά ταξίδια που έκανε και που του άρεσαν τόσο πολύ (δεν επέστρεψε ποτέ στο σπίτι του), με το φλογερό του ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία, με τη βαθιά πίστη του στο θείο, με τη μάνα του που ήταν ιέρεια και με τις τρεις νόμιμες γυναίκες του που ήταν όλες ξένης εθνικότητας και θρησκεύματος! Όλα αυτά εκπροσωπούνται άριστα αν βάλουμε τη Σελήνη του στον Τοξότη. Ιδού λοιπόν το (πιο πιθανό, κατά τη μελέτη μας) ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου:
 |
| το (πιθανό) Γενέθλιο Ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου |
Τον Αύγουστο του 356 π.Χ. η Σελήνη βρισκόταν στο ζώδιο του Τοξότη σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο: από τις 19:24 της 21ης του μήνα ως τις 6:31 τα χαράματα της 24ης Αυγούστου18. Ανάμεσα στις τέσσερις αυτές διαφορετικές ημερομηνίες προτίμησα εκείνη της 24ης Αυγούστου, γιατί τότε και μόνο τότε η Σελήνη - αν και βρίσκεται στο ζώδιο του Τοξότη - πλησιάζει στον άξονα της αντίθεσης Άρη - Ουρανού, δημιουργώντας μια εκρηκτική όψη που ταιριάζει με την εκρηκτική ψυχή του Αλεξάνδρου (θυμηθείτε ότι πάνω σε μία έκρηξη θυμού ο Αλέξανδρος βούτηξε το ακόντιο ενός φρουρού του και και το εκτόξευσε με βία στο σώμα του αγαπημένου του φίλου Κλείτου, φονεύοντας τον ακαριαία - πράξη για την οποία μετανόησε οικτρά μετά. Η "ηλεκτρική" και ηφαιστειώδης αντίθεση του πλανήτη 'Αρη με το "ντουέτο" Σελήνης - Ουρανού δημιουργεί τέτοιου είδους απρόβλεπτα εκρηκτικούς ψυχισμούς!)
Ο ΩΡΟΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Εάν λοιπόν η ημερομηνία γέννησης του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι η 24η Αυγούστου και η Σελήνη του βρίσκεται στον Τοξότη τότε έχουμε έμμεσα προσδιορίσει ένα χρονικό πλαίσιο για την ώρα γέννησης του. Και αυτό γιατί στις 6:32 το πρωί της 24ης Αυγούστου 356 π.Χ. η Σελήνη βγαίνει από το ζώδιο του Τοξότη και μπαίνει σε εκείνο του Αιγόκερου. Επομένως, ο Αλέξανδρος (αν θέλουμε να έχει Σελήνη στον Τοξότη) θα πρέπει να έχει γεννηθεί μεταξύ 12 το βράδυ και 6:31 το πρωί της 24ης Αυγούστου!
Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε καμία ιστορική μαρτυρία για την ώρα γέννησης του. Ο Ψευδο - Καλλισθένης, που έγραψε τον 3ο μ.Χ. αιώνα μία σαφώς μυθιστορηματική βιογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, υποστηρίζει ότι γεννήθηκε το ξημέρωμα και πέθανε στη δύση του Ήλιου. Από ιστορικές μαρτυρίες γνωρίζουμε ότι ο Αλέξανδρος όντως πέθανε στη δύση του Ήλιου. Ίσως λοιπόν να έχει πραγματικά γεννηθεί το ξημέρωμα. Σε μία τέτοια περίπτωση θα είχε Ωροσκόπο Λέοντα, έναν Ωροσκόπο που του ταιριάζει πολύ περισσότερο από εκείνους των Διδύμων ή του Καρκίνου (αυτούς τους Ωροσκόπους θα είχε, αν είχε γεννηθεί νωρίτερα).
Ας υποθέσουμε ότι έχει γεννηθεί γύρω στις 5 το πρωί. Σε μία τέτοια περίπτωση ο Αλέξανδρος θα είχε Ήλιο, Ερμή, Αφροδίτη και Ποσειδώνα στον Πρώτο του Οίκο! Ο Αλέξανδρος ήταν πάνω απ’ όλα ένας ηγέτης, ο μεγαλύτερος ίσως ηγέτης που γνώρισε η ανθρωπότητα. Θα το περιμέναμε από έναν ηγέτη να έχει ενισχυμένο τον Πρώτο του Οίκο. Ο Ήλιος, ο Ερμής, η Αφροδίτη και ο Ποσειδώνας στον Πρώτο Οίκο του Αλεξάνδρου εξηγούν με το παραπάνω τη χαρισματική προσωπικότητα αυτού του άντρα, τον ισχυρό μαγνητισμό που απέπνεε και που τύφλωνε τους στρατιώτες του, τόσο ώστε να τον ακολουθούν σαν υπνωτισμένοι στα πέρατα της τότε γνωστής οικουμένης. Ο γενέθλιος Κρόνος του στον Ταύρο θα έπεφτε κοντά στο Μεσουράνημα του, ενώ ο κυβερνήτης του Δέκατου Οίκου του (η Αφροδίτη) θα έπεφτε στον Πρώτο Οίκο του. Οι θέσεις αυτές των πλανητών είναι απόλυτα σύμφωνες τόσο με το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος δέχτηκε από μικρός μεγάλες ευθύνες όσο και με το γεγονός της παντοτινής και αιώνιας φήμης του.
Επί χρόνια πάντως πίστευα ότι ο Ωροσκόπος που ταιριάζει περισσότερο στο Μέγα Αλέξανδρο είναι ο Λέων - χωρίς να έχω βρει όμως κάποια αξιόπιστη πηγή που να το υποστηρίζει αυτό (το ωροσκόπιο του Andrea Argolo έδινε Ωροσκόπο Λέοντα αλλά ήταν πλαστό). Ώσπου κάποια μέρα διάβασα στο κείμενο ενός Βυζαντινού αστρολόγου του 11ου αιώνα (του Γεώργιου Καματερού) την έκφραση που βλέπετε παρακάτω:
"Ο δεύτερος δεκανός (του Λέοντος) γεννήσει Αλεξάνδρου του κτίστου και Μακέδονος υπήρχεν ωροσκόπος!"
Απ' όσο γνωρίζω, αυτή είναι η πρώτη ιστορική μαρτυρία για κάποιο στοιχείο του ωροσκοπίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου! Βέβαια, κάποιος θα μπορούσε να φέρει αρκετές αντιρρήσεις. Πρώτα απ' όλα, οι αστρολόγοι στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου δε χρησιμοποιούσαν καν τον Ωροσκόπο (ο οποίος είναι μία μεταγενέστερη Ελληνιστική εφεύρεση - πιθανότατα του 1ου π.Χ. αιώνα). Είναι βέβαιο λοιπόν ότι οι αστρολόγοι εκείνης της εποχής δεν άφησαν καμία γραπτή μαρτυρία σχετική με τον Ωροσκόπο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό όμως δε σημαίνει απαραίτητα κάτι. Σε κάποια (χαμένη πλέον) αρχαία βιογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου θα μπορούσε να είχε διασωθεί η ώρα γέννησης του (π.χ. ακριβώς στο ξημέρωμα) και την πληροφορία αυτή θα μπορούσαν να την είχαν αξιοποιήσει οι αστρολόγοι της μεταγενέστερης Ελληνιστικής εποχής, για να προσδιορίσουν εκ των υστέρων τον Ωροσκόπο του μεγάλου Αλεξάνδρου. Από αυτούς τους αρχαίους αστρολόγους η πληροφορία θα μπορούσε να είχε περάσει μετά στο Βυζαντινό αστρολόγο Καματερό. Αυτή ήταν μια συνηθισμένη διαδρομή μετάδοσης της γνώσης από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο.
Και πάλι όμως κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η πληροφορία αυτή που μας δίνει ο Καματερός (ο οποίος έζησε 14 ολόκληρους αιώνες μετά τον Αλέξανδρο) δε μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη. Ότι δεν την έμαθε από κάποια αξιόπιστη προγενέστερη πηγή αλλά την έβαλε έτσι απλά στο βιβλίο του για χάρη εντυπωσιασμού. Σε άλλα σημεία όμως όπου είναι εύκολο να τα επαληθεύσει κανείς ο Γεώργιος Καματερός αποδεικνύεται ιδιαίτερα αξιόπιστος. Επιπλέον, ο Καματερός θα πρέπει να θεωρηθεί σα μία ξεχωριστή πηγή, επειδή σα Βυζαντινός βρισκόταν σε άμεση επαφή με τις ελληνιστικές πηγές - που χωρίς καμία αμφιβολία θα πρέπει να είχαν καταγράψει τα στοιχεία του ωροσκοπίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Γενικά, η βυζαντινή γραμματεία είναι κατά κάποιον τρόπο συνέχεια της ελληνιστικής και οι Βυζαντινοί είχαν στη διάθεση τους πολλά από τα "βιβλία" της ελληνιστικής γραμματείας τα οποία έχουν χαθεί σήμερα (απλά σκεφτείτε τους πολλούς αστρολογικούς τόμους που έχουν διατηρήσει κυρίως σκόπιες αναφορές στη σειρά CCAG ("Catalogus Codicum Astrologorum Graecorum"). Επιπλέον, έχω μελετήσει προσωπικά τα πολλά πλαστά ωροσκόπια του μεγάλου Αλεξάνδρου που κυκλοφορούν (με τα πιο διάσημα από αυτά να είναι του Cadbury και του Argoli ). Αλλά αυτά τα ωροσκόπια εκτός από το γεγονός ότι μυρίζουν «πλαστογραφία» δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που δεν ήταν άμεσα συνδεδεμένοι με τον ελληνιστικό πολιτισμό. Ο Καματερός από την άλλη είχε άμεση πρόσβαση στη λαμπρή ελληνιστική αστρολογική γραμματεία και σε αστρολόγους όπως ο Πτολεμαίος, ο Ηφαιστίωνας, ο Μάξιμος και ο Ρητόριος (τους δύο τελευταίους πρέπει να τους θεωρήσουμε περισσότερο βυζαντινούς παρά ελληνιστικούς αστρολόγους). Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, προσωπικά θεωρώ αξιόπιστη και πολύτιμη την πληροφορία που μας έχει διασώσει ο Καματερός σχετικά με τον Ωροσκόπο του Μεγάλου Αλεξάνδρου!
ΟΙ ΔΙΕΛΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΟΔΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Ο ισχυρός Πρώτος Οίκος του Αλεξάνδρου εκφράζει άριστα τον παρορμητικό του χαρακτήρα, το αρκετά πολεμοχαρές πνεύμα του, την επιθυμία του να είναι ο πρώτος των πρώτων σε κάθε περίσταση. Ακόμη και η μετριοπάθεια του στα ζητήματα του φαγητού και η όχι ιδιαίτερα ζωηρή σεξουαλική του ζωή (απείχε των οργίων που έκαναν οι αξιωματικοί του) θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν από την Αφροδίτη του στο ζώδιο της Παρθένου. Το τελειωτικό όμως τεστ για να επαληθεύσουμε αυτό το ωροσκόπιο είναι να μελετήσουμε τις Διελεύσεις και τις Προόδους του για τα σημαντικότερα γεγονότα στη ζωή του Αλεξάνδρου. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να δούμε το κατά πόσο αυτές οι Διελεύσεις και οι Πρόοδοι ανταποκρίνονται στα καθοριστικά γεγονότα της ζωής του μεγαλειώδους αυτού ανθρώπου.
Ας ξεκινήσουμε με το πιο σημαντικό ίσως γεγονός, το θάνατο του. Η πιο πιθανή ημερομηνία του θανάτου του είναι η 11η Ιούνη του 323 π.Χ. Παρακάτω βλέπουμε το "τρίκυκλο" της ημέρας του θανάτου του (στον πιο εσωτερικό κύκλο ο γενέθλιος χάρτης του, στο μεσαίο κύκλο οι Πρόοδοι του για τη συγκεκριμένη ημέρα και στον εξωτερικό κύκλο οι αντίστοιχες Διελεύσεις του):
 |
| ο "τρίκυκλος" χάρτης του Αλεξάνδρου για τη στιγμή του θανάτου του |
Οι πλανητικές Διελεύσεις γι΄ αυτή τη μέρα είναι μοναδικές! Οι Διελαύνοντες Πλούτωνας και Ουρανός - σε στενή μεταξύ τους σύνοδο στο ζώδιο του Ταύρου - σχηματίζουν όψη τετραγώνου με τον Ήλιο του Αλέξανδρου, που βρίσκεται στις 25 μοίρες του Λέοντα! Ο Διελαύνων Ποσειδώνας στις 28 μοίρες του Σκορπιού επίσης σχηματίζει όψη τετραγώνου με τον Ήλιο του Αλεξάνδρου (και αυτή η όψη γίνεται ακόμη πιο σημαντική, αν σκεφτούμε ότι ο Ποσειδώνας είναι ο κυβερνήτης του Όγδοου Οίκου στο ωροσκόπιο του Αλέξανδρου).
Δεν τελειώνουμε όμως εκεί. Ο Διελαύνων Κρόνος στις 29 μοίρες των Διδύμων σχηματίζει μία στενότατη όψη αντίθεσης («μοιρικώς», όπως λέγεται) με τη γενέθλια Σελήνη του Αλέξανδρου. Παράλληλα, ο ίδιος πλανήτης σχηματίζει σύνοδο με τον γενέθλιο Άρη του και τετράγωνο με τον γενέθλιο Δία του. Ο Διελαύνων Δίας στις 15 μοίρες του Καρκίνου σχηματίζει τετράγωνο με το γενέθλιο Πλούτωνα του. Ο Διελαύνων Άρης - που για μια μοίρα θα μπορούσε να βρίσκεται και μέσα στον Πρώτο Οίκο του - σχηματίζει σύνοδο τόσο με την Αφροδίτη του (που είναι κυβερνήτης του Δέκατου Οίκου του) όσο και με τον Ποσειδώνα του. Ο Διελαύνων Ερμής σχηματίζει σύνοδο με τον Άρη του και στενή αντίθεση με τον Ουρανό του. Τέλος, ο Διελαύνων Ήλιος (που εκείνη την ημέρα βρισκόταν στις 14 μοίρες των Διδύμων) τετραγωνίζει τον γενέθλιο Ποσειδώνα του! Μεγάλη ενεργειακή κινητοποίηση, δεν συμφωνείτε;
Όπως βλέπουμε, ο Ποσειδώνας εμπλέκεται έντονα στις Διελεύσεις της ημέρας του θανάτου του Μεγάλου Αλέξανδρου, κάτι που δένει απόλυτα με το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος πέθανε είτε από κάποια μόλυνση είτε τον δηλητηρίασαν. Αυτό που στην ουσία αποτελεί ένα υποθετικό ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ανταποκρίνεται - με έναν ιδανικό θα λέγαμε τρόπο - στις Διελεύσεις της ημερομηνίας του θανάτου του!
Εντυπωσιάζουν και οι Πρόοδοι των πλανητών του για την ημερομηνία του θανάτου του: η Προοδευμένη του Σελήνη σχηματίζει όψη αντίθεσης με το γενέθλιο Ποσειδώνα του (που είναι ο κυβερνήτης του Όγδοου Οίκου του). Ο Προοδευμένος Ήλιος τετραγωνίζει τη γενέθλια Σελήνη του (που είναι ο κυβερνήτης του Δωδέκατου Οίκου του). Οι Προοδευμένοι Ερμής και Αφροδίτη σχηματίζουν όψη αντίθεσης με το γενέθλιο Πλούτωνα του και ο Προοδευμένος Άρης σχηματίζει όψη τετραγώνου με το γενέθλιο Πλούτωνα του. Ο δε προοδευμένος Ωροσκόπος του κάνει σύνοδο με τον γενέθλιο Ποσειδώνα του! Και πάλι δηλαδή οι καταλυτικοί πλανήτες Ποσειδώνας - Πλούτωνας και οι ανάλογης επιρροής Όγδοος - Δωδέκατος Οίκος είναι έντονα ενεργοποιημένοι στο "Τρίκυκλο" του!
Ένα άλλο πολύ σημαντικό γεγονός στη ζωή του Αλεξάνδρου ήταν η δολοφονία του πατέρα του και η ανάληψη του θρόνου από τον ίδιο, το Σεπτέμβριο (κάπου γύρω στις 10 του μηνός) του 336 π.Χ. Ας δούμε τις Διελεύσεις που δεχόταν ο Αλέξανδρος τότε:
 |
| οι "διελεύσεις" για τη δολοφονία του πατέρα του Αλεξάνδρου |
Ο Διελαύνων Ουρανός βρισκόταν τότε στον Όγδοο Οίκο του Αλεξάνδρου και σχημάτιζε στενή όψη τετραγώνου με τη γενέθλια Σελήνη του (όψη δηλωτική κατά κάποιον τρόπο του γεγονότος ότι με τη δολοφονία του πατέρα του άλλαξε ριζικά η οικογενειακή του κατάσταση). Ο γενέθλιος Άρης του σχημάτιζε σύνοδο με τον Διελαύνοντα Δία του και αντίθεση με το Διελαύνοντα Κρόνο του. Αυτή η "διπολική" επίδραση των πλανητών Δία και Κρόνου πάνω στον Άρη του δείχνει από τη μια τις πολλές ευθύνες που ανέλαβε ξαφνικά ο Αλέξανδρος αλλά από την άλλη και το ότι τις ευθύνες αυτές τις επωμίστηκε σχεδόν με ενθουσιασμό, ότι αγωνιούσε να αναλάβει δράση!
Μια παρόμοιου τύπου "διπολική" επίδραση συναντάμε και στις Προόδους του ωροσκοπίου του Αλέξανδρου, τη στιγμή της δολοφονίας του πατέρα του:
 |
| οι "πρόοδοι" για τη δολοφονία του πατέρα του Αλέξανδρου |
Ο Προοδευμένος Ήλιος του σχημάτιζε τότε μια συγκλίνουσα σύνοδο με το γενέθλιο Ποσειδώνα του (που όπως θυμόμαστε, είναι ο κυβερνήτης του Όγδοου Οίκου του) ενώ η Προοδευμένη Σελήνη του σχημάτιζε μια στενή σύνοδο με τον γενέθλιο Δία του. Από τη μια ο Αλέξανδρος ένιωθε διαλυμένος αλλά από την άλλη αγωνιούσε να εκστρατεύσει, να βγει έξω από τα σύνορα της Ελλάδας!
Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα του 333 π.Χ. (ίσως στα μέσα του Αυγούστου) ο Αλέξανδρος βούτηξε απερίσκεπτα για να δροσιστεί στα παγωμένα νερά του ποταμού Κύδνου, κοντά στα σημερινά (παράλια) σύνορα Τουρκίας - Συρίας. Αμέσως μετά τον έπιασε πυρετός και έμεινες για πολλές ημέρες στο κρεβάτι, βαριά άρρωστος. Διέφυγε τελικά το θάνατο χάρη στη φροντίδα ενός άξιου γιατρού του! Όπως βλέπετε παρακάτω, ο Διελαύνων Κρόνος σχημάτιζε τότε αντίθεση με τον γενέθλιο Ήλιο του ενώ μάλλον ο Ήλιος και ο Άρης διέλαυναν στο Δωδέκατο Οίκο του! Ο δε Προοδευμένος Ήλιος του σχημάτιζε ακόμη (σχετικά στενή) σύνοδο με τον γενέθλιο Ποσειδώνα του!
 |
| οι "διελεύσεις" για τη ασθένεια του Αλέξανδρου μετά τη βουτιά στον Κύδνο ποταμό |
Γύρω στο Γενάρη του 325 π.Χ. ο Αλέξανδρος είχε φτάσει στο πιο μακρινό σημείο της θυελλώδους εκστρατείας του - στην ενδοχώρα σχεδόν της Ινδίας - και ήθελε να προχωρήσει ακόμη περισσότερο (ο Διελαύνων Δίας είχε περάσει στον Ένατο Οίκο του). Ο στρατός του αναμετρήθηκε τότε με το λαό των Μαλλών. Ο Αλέξανδρος - που συνήθιζε να βαδίζει μπροστά από τους στρατιώτες του - συμπεριφέρθηκε επιπόλαια, τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στο στήθος και έμεινε για πολλές εβδομάδες στο κρεβάτι, χωρίς κανείς να ξέρει αν θα σηκωνόταν πάλι!
 |
| ο "τρίκυκλος" χάρτης για τον βαρύ τραυματισμό του Αλέξανδρου στους Μαλλούς |
Ο Διελαύνων Ποσειδώνας ήταν στις 25 μοίρες του Σκορπιού και σχημάτιζε μια τέλεια όψη τετραγώνου με τον Ήλιο του! Παράλληλα, ο Διελαύνων Κρόνος σχημάτιζε επίσης τετράγωνο με τον γενέθλιο Ήλιο του. Ο Άρης διέλαυνε στο Δωδέκατο Οίκο του και ο Ήλιος στον Έκτο Οίκο του.
Το τελευταίο γεγονός που θα επαληθεύσουμε εδώ είναι οι περιβόητοι συλλογικοί γάμοι που τέλεσε ο Αλέξανδρος στα Σούζα, μεταξύ δέκα χιλιάδων ελλήνων στρατιωτών και άλλων τόσων Περσίδων γυναικών! Οι συλλογικοί αυτοί γάμοι έγιναν στις αρχές του Απρίλη του 324 π.Χ. Ήταν μία ιδέα του Αλέξανδρου, για να ενώσει συμβολικά αλλά και ουσιαστικά τον ελληνικό με τον ασιατικό κόσμο! Στους γάμους αυτούς παντρεύτηκε και ο ίδιος!
 |
| ο "τρίκυκλος" χάρτης για τους συλλογικούς γάμους στα Σούσα |
Εφαρμόζοντας και εδώ τις Δευτερεύουσες Προόδους βλέπουμε ότι η Προοδευμένη Σελήνη του έκανε τότε σύνοδο με την ακμή του Έβδομου Οίκου του! Για πρώτη φορά τότε ο Αλέξανδρος περνούσε ουσιαστικά από την ατομικού τύπου συνειδητότητα στη «συλλογική» εκείνη. Αυτή η μεγάλη εσωτερική του μεταμόρφωση καθρεπτίστηκε εξωτερικά τόσο στο γάμο του ίδιου όσο και στους μοναδικούς αυτούς συλλογικούς γάμους των 10.000 στρατιωτών του!
Αναμφίβολα, μας εντυπωσιάζει η θέση της διελαύνουσας Αφροδίτης του Αλέξανδρου εκείνες τις ημέρες, που βρίσκεται επίσης στον Έβδομο Οίκο του, σε αντίθεση με το γενέθλιο Ποσειδώνα του. Παράλληλα, οι διελαύνοντες πλανήτες Δίας και Κρόνος τετραγωνίζουν τη γενέθλια Αφροδίτη του. Και εδώ έχουμε λοιπόν πλανητικές όψεις που δηλώνουν ριζική μεταβολή του τρόπου με τον οποίο ο Αλέξανδρος συναλλασσόταν ενεργειακά με τους ανθρώπους γύρω του. Για πρώτη ίσως φορά ο μεγάλος αυτός στρατηλάτης άρχισε να «μοιράζεται» ουσιαστικά τον εαυτό του.
Τέλος, ο διελαύνων Ουρανός - κυβερνήτης του Έβδομου Οίκου του - κάνει σύνοδο με το Μεσουράνημα του. Το στοιχείο αυτό - μαζί με το τετράγωνο του διελαύνοντα Κρόνου στην Αφροδίτη του που είδαμε πριν - καθρεπτίζει ξεκάθαρα αυτούς τους συλλογικούς γάμους σκοπιμότητας που έκανε ο Αλέξαντρος. Ο λαμπρός αυτός άντρας είχε οραματιστεί να βασίσει τα θεμέλια της μελλοντικής του αυτοκρατορίας στους απογόνους αυτών των 10.000 ελληνο-ασιατικών ζευγαριών, δημιουργώντας έτσι μία αυτοκρατορία ομογενή, παγκόσμια, και αιώνια!
Σκέφτομαι συχνά ότι κάποια μέρα μπορεί να έρθει στο φως ένας πάπυρος ή ένα ανάγλυφο με το ωροσκόπιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, φτιαγμένο από τους βαβυλώνιους αστρολόγους που διατηρούσε στην αυλή του. Έχοντας μελετήσει σε βάθος την προσωπικότητα αυτού του μεγάλου στρατηλάτη, όπως και όλα τα ιστορικά και αστρολογικά στοιχεία γύρω από αυτόν, πιστεύω ότι η ημερομηνία γέννησης που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να προκύψει από το αυθεντικό ωροσκόπιο του θα είναι η 24 Αυγούστου του 365 π.Χ. (Ιουλιανό ημερολόγιο). Αν υπήρχε μία μηχανή του χρόνου και μεταφερόμαστε στη συγκεκριμένη ημερομηνία είμαι σχεδόν απόλυτα βέβαιος ότι θα ακούγαμε - στη χαραυγή ίσως της ημέρας - να βγαίνει από το παλάτι της Πέλλας το ηχηρό, δραματικό κλάμα (λιονταρίσιο γαρ) αυτού του ιδιαίτερου μωρού, που έμελλε να γίνει η λαμπερότερη φυσιογνωμία στην ιστορία της Ελλάδας - και ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους όλων των αιώνων!
Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής
NOTES
1. Διόδωρος Σικελιώτης: "Ιστορική Βιβλιοθήκη", βιβλίο ΙΖ', 112.1
2. Πλούταρχος: Αλέξανδρος, III-5.
3. Επίκουρος: "Η Διαθήκη", 18
4. Κλαύδιος Αιλιανός: Varia Historia, B,25,28-34.
5. Αρριανός: "Αλεξάνδρου Ανάβασις", VII-28.
6. Πλούταρχος: "Αλέξανδρος", 75, 6.
7. Beloch,Samuel,Hamilton etc.
8. Δημοσθένης: "Περί Στεφάνου",157.
9. Πλούταρχος: "Αλέξανδρος", III-8.
10. George Thomson: "Ancient Greek Society", V,5.
11. Πλούταρχος: "Αλέξανδρος", XI-1.
12. Διόδωρος Σικελιώτης: "Ιστορική Βιβλιοθήκη", βιβλίο ΙΣΤ΄, 92-2.
13. Julius Beloch, “Griechische Geschichte“, III,2, 59-60.
14. Απόστολος Καρπόζηλος: "Βυζαντινοί Ιστορικοί και Χρονογράφοι", (εκδόσεις Κανάκη), τόμος Α, σελ. 525
15. Τόσο ο Φίλιππος όσο και ο Αλέξανδρος πρόσθεταν αυθαίρετα μέρες στο μακεδονικό ημερολόγιο, για να ανταποκρίνεται αυτό στις ανάγκες τους (να μη συμπίπτουν οι εκστρατείες τους με θρησκευτικές γιορτές κλπ.)
16. Όλες οι ημερομηνίες είναι με το Ιουλιανό (παλιό) ημερολόγιο.
17. Οι πλανητικές θέσεις και τα ωροσκόπια έχουν υπολογιστεί με το έγκυρο αστρολογικό πρόγραμμα "Solar Fire".
18. Οι αναφερόμενες ώρες σε "ωριαία ζώνη E.E.T."
Σ.Σ. (Το άρθρο αυτό είναι ένα απόσπασμα της διάλεξης που έδωσε ο Θωμάς Γαζής στο διεθνές Αστρολογικό συνέδριο της Βενετίας το 1994. Πρωτοδημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο το 2005, στα Ελληνικά και στα Αγγλικά. Σήμερα η ωσάνω μελέτη, τα στοιχεία και το ωροσκόπιο που προκύπτουν από αυτήν θεωρούνται σημεία αναφοράς στη διεθνή βιβλιογραφία. Όσοι/ες προσεγγίζουν αστρολογικά τον Μέγα Αλέξανδρο κάνουν συνήθως αναφορά στη συγκεκριμένη μελέτη - που έχει καθιερωθεί διεθνώς σαν: "The "Gazis" Rectification for the horoscope of Alexander the Great").
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου