Το περιοδικό "΄Αστρα και Όραμα" είχε κάνει μια προσπάθεια το 1999 να κινηθεί σε κάπως πιο ποιοτικά πλαίσια και είχε οργανώσει και ένα "φεστιβάλ αστρολογίας" (που δεν επανέλαβε ποτέ από ότι ξέρω). Έγραφα τότε στο "'Αστρα και Όραμα" και είχα κάνει και μια ομιλία στο φεστιβαλ αυτό πάνω στο ιδιαίτερα επίκαιρο τότε θέμα της αστρολογικής πρόβλεψης των σεισμών - μια και μόλις ένα μήνα πριν είχε συμβεί ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας!
Είχα παρατηρήσει τότε ότι και ο προηγούμενος μεγάλος σεισμός της Αθήνας (του 1981) έμοιαζε σε πολλά σημεία αστρολογικά με το σεισμό του 1999. Το στοιχείο δε που με είχε εντυπωσιάσει πιο πολύ είναι οι λεγόμενοι "Δεσμοί της Σελήνης". Τόσο στο σεισμό του 1981 όσο και στο σεισμό του 1999 ο Βόρειος Δεσμός βρισκόταν στο ζώδιο του Λέοντα, σχεδόν στην ίδια μοίρα! Το θέμα είναι τώρα ότι μέσα στο 2017 ο Βόρειος Δεσμός της Σελήνης θα επιστρέψει - για πρώτη φορά μετά το 1999 - στο ζώδιο του Λέοντα! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε θα συμβεί και πάλι μεγάλος σεισμός στην Αθήνα. Είναι όμως ένα σημαντικό στοιχείο που εμείς οι αστρολόγοι οφείλουμε να το καταγράψουμε! Μπορείτε να διαβάσετε στη συνέχεια τη σχετική ομιλία μου σε αυτό το αστρολογικό φεστιβάλ (που επαναλαμβάνω έγινε τον Οκτώβριο του 1999).
H χώρα μας φαίνεται να έχει μπει σε μία φάση σεισμικής έξαρσης. Ο σεισμός αποτελεί μια εξαιρετικά οδυνηρή εμπειρία, απέναντι στην οποία ο άνθρωπος παραμένει ακόμη απροστάτευτος. Παρόλα τα τεχνολογικά μας επιτεύγματα - και ενώ σε δύο μήνες πατάμε το κατώφλι της τρίτης χιλιετίας - απέναντι στο φαινόμενο των σεισμών παραμένουμε ακόμη το ίδιο αδύναμοι, τρωτοί και ευάλωτοι όσο περίπου και οι άνθρωποι των σπηλαίων!
Μπορεί στην εποχή μας να κατασκευάζουμε πλέον πιο γερά κτίρια αλλά σε ότι αφορά την έγκαιρη προειδοποίηση ενός μεγάλου σεισμού (που θα έσωζε πολλή κόσμο) βρισκόμαστε ακόμη λίγο πολύ στην παλαιολιθική εποχή. Βλέπετε, δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη καμία αποτελεσματική μέθοδος πρόβλεψης αυτού του φοβερού φυσικού φαινομένου. Ο σεισμός μας πιάνει σχεδόν πάντοτε “στον ύπνο”, στην πιο ανυποψίαστη μας στιγμή. Όχι τυχαία άλλωστε το φαινόμενο αυτό συνδέεται αστρολογικά με το μυστηριώδες και απόκρυφο ζώδιο του Σκορπιού!
Αν όμως ισχύει το βασικό αξίωμα της αστρολογίας (και του εσωτερισμού) “όπως πάνω έτσι και κάτω” τότε θα πρέπει να εμφανίζονται πάνω στον ουρανό κάποια προμυνήματα των σεισμών! Αφού η Γη και ο “κόσμος” βρίσκονται σε συνάφεια και “τα τεκταινόμενα στη Γη αντανακλούν τα τεκταινόμενα στον ουρανό” τότε θα πρέπει να αναπτύσσονται πάνω εκεί κάποια συγκεκριμένα “σημάδια” που να προαναγγέλλουν έναν σεισμό. Ήδη από τα προιστορικά χρόνια ο άνθρωπος αναζητούσε εναγωνίως αυτά τα σημάδια. Και ειδικά στην εποχή μας δεν είναι μόνο οι αστρολόγοι που ψάχνουν τα αίτια των σεισμών πάνω στον ουρανό αλλά και κάποιοι κορυφαίοι επιστήμονες, οι οποίοι επιχειρώντας να βρουν μια αποτελεσματική μέθοδο πρόβλεψης για τους σεισμούς διασυνδέουν τις κινήσεις του φλοιού της Γης με την τροχιά της Σελήνης αλλά και των πλανητών!
Είπαμε προηγούμενα ότι ο σεισμός βρίσκεται κάτω από την κυριαρχία του ζωδίου του Σκορπιού. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να τον προσδιορίσεις και να τον προβλέψεις. Αν και η αστρολογία γενικά είναι πολύ αποτελεσματική στο να προσδιορίζει τον χαρακτήρα των ανθρώπων και τα γεγονότα που είναι πιθανό να συμβούν στη ζωή τους, μέχρι πρόσφατα δεν ήταν ανάλογα αποτελεσματική και στο θέμα της πρόβλεψης των σεισμών. Ίσως γιατί οι αστρολόγοι των προηγούμενων αιώνων δεν είχαν στη διάθεση τους τα «εργαλεία» που έχουμε εμείς σήμερα στη διάθεση μας, (όπως π.χ. τους νεο-ανακαλυφθέντες πλανήτες).
Ειδικά τα τελευταία χρόνια αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι οι τρεις εξωτερικοί (υπερβατικοί) πλανήτες (Ουρανός, Ποσειδώνας, Πλούτωνας) παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εκδήλωση ενός σεισμού. Οι πλανήτες αυτοί είναι «συλλογικοί» και όπως είναι φυσικό συνδέονται στενά με ένα κατεξοχήν μαζικό και συλλογικό φαινόμενο όπως είναι ο σεισμός. Ομως μόλις πριν τρεις αιώνες οι συγκεκριμένοι πλανήτες ήταν παντελώς άγνωστοι στους αστρολόγους, αφού κανείς τους δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμη!
Αφού λοιπόν οι πλαιότεροι αστρολόγοι δεν είχαν στη διάθεση τους αυτά τα τρία βασικά ερμηνευτικά εργαλεία ήταν φυσικό να μην μπορούν να φτάσουν σε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο πρόγνωσης σε ότι αφορά τους σεισμούς. Παρόλα αυτά, μερικές φορές έφταναν σε εντυπωσιακά αποτελέσματα! Τα τρία ουράνια σημάδια που συνέδεε στενά ένας αστρολόγος παλαιότερων εποχών με τους σεισμούς ήταν τα εξής: 1) οι εκλείψεις (και ιδιαίτερα οι εκλείψεις Ηλίου) 2) οι κομήτες 3) η κάθε ανεπάντεχη αλλαγή που σημειωνόταν στο ουράνιο στερέωμα (καταιγίδες διαττόντων αστέρων, ορατές από τη Γη εκρήξεις καινοφανών αστέρων κ.λ.π.).
Ειδικά οι ηλιακές εκλείψεις - και μάλιστα εκείνες που ήταν ορατές από την Ελλάδα - προοιώνιζαν σχεδόν πάντοτε μεγάλους σεισμούς για τη χώρα μας, μια χώρα το έδαφος της οποίας σπάνια μένει άσειστο. Η δοξασία αυτή ήταν ευρύτατα αποδεκτή και διαδομένη και από την αρχαιότητα πέρασε αυτούσια στα χρόνια του Βυζαντίου - και στους διάφορους μοναχούς και ιερωμένους. Βλέπουμε λοιπόν στις λεγόμενες «ενθυμήσεις» που κατέγραφαν οι μοναχοί στα περιθώρια των θρησκευτικών τους βιβλίων να γίνεται αρκετές φορές λόγος για κάποια έκλειψη ηλίου που προηγήθηκε ενός μεγάλου σεισμού (θα συναντήσετε πολλές τέτοιες αναφορές π.χ. στο βιβλίο του Π. Σπυρόπουλου «Χρονικό των σεισμών της Ελλάδος»)!
Η έκλειψη ηλίου παραμένει και σήμερα η πιο ισχυρή ένδειξη για το ότι είναι πολύ πιθανό να συμβεί σεισμικό γεγονός. Και όπως γνωρίζουμε, όσο πιο σημαντική είναι η έκλειψη τόσο πιο σημαντικά γεγονότα πυροδοτεί. Ειδικά η μεγάλη ηλιακή έκλειψη της 11ης Αυγούστου 1999 ήταν μία από τις πιο σημαντικές που έγιναν στην ιστορία της ανθρωπότητας! Και αυτό γιατί στη συγκεκριμένη έκλειψη “συντονίστηκαν ενεργειακά” (σχηματίζοντας ισχυρές όψεις μεταξύ τους) όλοι σχεδόν οι πλανήτες, καταλαμβάνοντας - παραδόξως - κάποιες ιδιαίτερες θέσεις πάνω στον ουρανό που αντιστοιχούσαν στο σχήμα ενός Σταυρού! Σπάνια συμβαίνει κάτι τέτοιο!
Προσωπικά πιστεύω ότι η έκλειψη της 11ης Αυγούστου 1999 αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο για την ανθρωπότητα και θα αλλάξει ριζικά τη συνειδητότητα των ανθρώπων. Το βέβαιο είναι ότι άλλαξε ριζικά και παντοτινά την αντίληψη που είχαν οι αστρολόγοι για τις εκλείψεις. Πολλοί περίμεναν τη συγκεκριμένη έκλειψη να πυροδοτήσει σημαντικά γεγονότα την ίδια μέρα που έγινε. Δεν έφερε όμως την ίδια μέρα μεγάλα γεγονότα (εκτός ίσως από το σεισμό που συνέβη στην Κύπρο).
Από τα μετέπειτα γεγονότα όμως συνειδητοποιήσαμε ότι αυτή η έκλειψη ήταν τόσο ισχυρή που δεν εξαλείφτηκε αμέσως ενεργειακά από τον ουρανό αλλά κατά κάποιον τρόπο «χαράκτηκε» πάνω εκεί, χάραξε έναν τεράστιο “Σταυρό” αόρατης αλλά πανίσχυρης κοσμικής ενέργειας. Στους επόμενους μήνες λοιπόν (γιατί η επενέργεια μία τέτοιας έκλειψης μπορεί να διατηρηθεί για πολλούς μήνες ή και για χρόνια) κάθε φορά που η Σελήνη περνούσε από ένα από τα τέσσερα σκέλη αυτού του κοσμικού σταυρού - ο οποίος ακουμπούσε στα ζώδια Ταύρος, Λέων, Σκορπιός και Υδροχόος, στα ζώδια που συνδέονται με τους τέσσερις ευαγγελιστές - μας έδινε και από ένα συγκλονιστικό παγκόσμιο γεγονός!
Συγκεκριμένα, η Σελήνη στον Σκορπιό μας έδωσε τον μεγάλο σεισμό της Τουρκίας, η Σελήνη στον Λέοντα μας έδωσε τον σεισμό της Αθήνας, η Σελήνη ξανά στον Σκορπιό μας έδωσε τον μεγάλο μετασεισμό της Τουρκίας, η Σελήνη στον Υδροχόο μας έδωσε τον σεισμό της Ταϊβάν, η Σελήνη προσεγγίζοντας το ζώδιο του Λέοντα μας έδωσε τον μεγάλο μετασεισμό της Αθήνας κ.ο.κ.! Είναι εντυπωσιακή αυτή η ακουλουθία γεγονότων, που εκδηλώνονταν κάθε φορά που η διελαύνουσα Σελήνη ακουμπούσε στον ουρανό κάποιο από τα συγκεκριμένα αυτά 4 ζώδια, που όποιος έχει ενασχοληθεί με τις πιο εσωτερικές πτυχές του χριστιανισμού γνωρίζει ότι αντιστοιχούν στα λεγόμενα 4 “θηρία” που αναφέρει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος ("άδοντα, βοώντα, κεκραγόντα και λέγοντα").
Έχουμε λοιπόν στη διάθεση μας μία σημαντική πρώτη ένδειξη για την πρόγνωση των σεισμών, τις εκλείψεις! Αν το σκεφτούμε καλά όμως οι εκλείψεις δεν αφορούν σε όλη την ανθρωπότητα; Γιατί να κτυπηθούν από τη μεγάλη έκλειψη του Αυγούστου ειδικά η Αθήνα και η ευρύτερη περιοχή της Κωνσταντινούπολης και όχι κάποιες άλλες περιοχές του πλανήτη μας; Η απάντηση είναι απλή, αρκεί να θυμηθούμε ότι η αστρολογία συνδέει πάντοτε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή με έναν συγκεκριμένο τόπο. Είναι αδύνατο να καταστρώσεις ένα ωροσκόπιο αν δεν ξέρεις τόσο τον χρόνο όσο και τον τόπο που έγινε το γεγονός, που γεννήθηκε ένας άνθρωπος, μία κατάσταση κ.λ.π.
Ο σταυρός της έκλειψης μπορεί να έμεινε μετέωρος πάνω από όλη γενικά τη Γη, σηματοδοτώντας έτσι μία καινούργια φάση στην ιστορία της ανθρωπότητας όμως το κάθε σημείο της Γης δέχτηκε διαφορετικά τις ενέργειες αυτού του σταυρού. Η Αθήνα, για παράδειγμα, «εισέπραξε» πολύ έντονα την έκλειψη μια και αυτή έγινε το μεσημέρι, την ώρα που ο Ήλιος (και η Σελήνη ) ήταν κατακόρυφα πάνω από τα κεφάλια μας. Και όχι μόνο αυτό. Τη στιγμή ακριβώς της έκλειψης ανέτελλε πίσω από τον Υμηττό το ζώδιο του Σκορπιού μαζί με τον Άρη και τον Πλούτωνα! Μία συγκυρία που θα ανησυχούσε τον κάθε αστρολόγο και που δεν εκδηλώθηκε πουθενά αλλού στον πλανήτη μας παρά μόνο τοπικά στην περιοχή μας, στα (ήδη πολύπαθα) Βαλκάνια και φυσικά στην Τουρκία (μέσα από την οποία περνούσε και η σκιά της έκλειψης και επομένως τα πράγματα εκεί ήταν ακόμη πιο δύσκολα)!
Στο άρθρο που είχα γράψει στο τεύχος του περασμένου Αυγούστου (Σ.Σ. εννοώ το περιοδικό "Άστρα και Όραμα" που βγήκε τον Αύγουστο του 1999) αναρωτιόμουν τι να σημαίνει άραγε αυτή η συγκυρία για την Αθήνα μια και αυτή δέχεται τη στιγμή της έκλειψης «…τρία σκληρά αστρολογικά στοιχεία το καθένα από τα οποία θεωρείται από την παραδοσιακή αστρολογία ως προάγγελος βίαιων, ακραίων και τραγικών γεγονότων.» Και να που 28 μέρες μετά, ακριβώς όταν συμπληρώθηκε ένας σεληνιακός κύκλος και η Σελήνη ξαναβρέθηκε στο ζώδιο του Λέοντα - στο σημείο περίπου που ήταν και την ημέρα της έκλειψης- που έγινε ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας και ξεκίνησε ένας κύκλος πρωτοφανών καταστάσεων για τους κατοίκους της πρωτεύουσας.
Οι περίοδοι των εκλείψεων , λοιπόν, ενδέχεται να προσδιορίζουν επικείμενους σεισμούς. Τώρα, οι σεισμοί δεν συμβαίνουν χρονικά πάντοτε κοντά σε μία έκλειψη αλλά αν το αναλύσουμε λιγάκι θα δούμε ότι το ωροσκόπιο ενός σεισμού μπορεί να συνδέεται στενά με το ωροσκόπιο της κοντινότερης σε αυτό ηλιακής έκλειψης. Ας πάρουμε, για παράδειγμα τους δύο μεγάλους σεισμούς της Αθήνας, εκείνον του 1981 (24/2/1981, 22:53) και τον πρόσφατο του 1999 (7/9/99, 14:56, θερινή ώρα). Και οι δύο αυτοί σεισμοί έγιναν λίγο μετά από ηλιακές εκλείψεις. Στις 5 Φλεβάρη του 1981 έγινε μία ηλιακή έκλειψη στον Υδροχόο και στις 24 του ίδιου μήνα έγινε ο πρώτος μεγάλος σεισμός της Αθήνας.
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφτηκε και το 1999. Οι ομοιότητες, όμως, δεν σταματούν εκεί. Οι δύο αυτοί μεγάλοι σεισμοί απέχουν χρονικά μεταξύ τους 18 χρόνια και έξι μήνες περίπου. Το διάστημα αυτό είναι χαρακτηριστικό τόσο στην αστρολογία όσο και στην αστρονομία. Είναι ακριβώς ο χρόνος που χρειάζονται οι δεσμοί της Σελήνης για να κάνουν μία πλήρη περιφορά, έναν ολόκληρο κύκλο μέσα στον ζωδιακό! Όταν έγινε ο πρώτος μεγάλος σεισμός -το 1981- ο Βόρειος δεσμός της Σελήνης ήταν στις 11 περίπου μοίρες του Λέοντα. Στα επόμενα 18,5 χρόνια έφερε μία φορά βόλτα όλο τον ζωδιακό και στις 7 Σεπτεμβρίου 1999 -εκείνη τη μοιραία βραδιά- ξαναβρέθηκε στο ίδιο σημείο! Το γεγονός πάντως είναι ότι οι δεσμοί της Σελήνης λαμβάνονται σοβαρά υπόψη στην αστρολογική μελέτη των σεισμών (όπως και η Σελήνη, γενικότερα).
Ένα άλλο σημαντικό αστρολογικό στοιχείο για τη μελέτη των σεισμών είναι οι πλανήτες Δίας και Κρόνος. Οι πλανήτες αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι και βαρύτεροι ολόκληρου του ηλιακού μας συστήματος επομένως επηρεάζουν περισσότερο από τους άλλους τον Ήλιο και έμμεσα ίσως και τη Γη μας. Υπάρχουν ενδείξεις που λένε ότι όταν ο Δίας και ο Κρόνος σχηματίζουν μία κύρια αστρολογική όψη μεταξύ τους μπορεί να επηρεάσουν τη σεισμικότητα ενός τόπου. Όπως γνωρίζετε, ο Δίας και ο Κρόνος σχηματίζουν τους τελευταίους μήνες μία όψη άτυπης συνόδου, μια και βρίσκονται πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, μέσα στο ζώδιο του Ταύρου. Το περίεργο είναι ότι και στον σεισμό του 1981 ο Δίας και ο Κρόνος βρίσκονταν πάλι κοντά ο ένας στον άλλο (στο ζώδιο του Ζυγού τότε). Η λεπτομέρεια είναι ότι η σύνοδος αυτή συμβαίνει κάθε 18 περίπου χρόνια!
Είχαμε, όμως, πει ότι σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση των σεισμών φαίνεται να παίζουν και οι εξωτερικοί (υπερβατικοί ή συλλογικοί) πλανήτες, ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας. Οι πλανήτες αυτοί βρίσκονται στα όρια του ηλιακού μας συστήματος και διαμεσολαβούν ανάμεσα στην τοπική μας, ηλιακή πραγματικότητα και στην αχανή και ερεβώδη συμπαντική διάσταση. Επομένως, είναι δίαυλοι πανίσχυρων ενεργειών. Γι΄ αυτό, όταν σχηματίζουν μεταξύ τους όψεις και σχηματίζουν ταυτόχρονα όψεις με τα Φώτα ή τον Ωροσκόπο ενός τόπου τότε ανοίγονται κατά κάποιον τρόπο κοσμικοί δίαυλοι από τους οποίους κατεβαίνουν «συμπαντικά» μηνύματα στον εκάστοτε «επιλεγμένο» τόπο. Άλλωστε ο σεισμός, αν και είναι εξαιρετικά βίαιος και οδυνηρός παρόλα αυτά είναι η πιο άμεση και αποτελεσματική κατάσταση που αλλάζει ριζικά τους ανθρώπους και διευρύνει την κατά κανόνα προσκολλημένη στα υλικά αγαθά συνείδηση τους! Επομένως, δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στις όψεις που σχηματίζουν οι εξωτερικοί πλανήτες.
Στην περίπτωση τώρα των δύο μεγάλων σεισμών της Αθήνας οι θέσεις των εξωτερικών πλανητών δημιουργούν μία καινούργια αλληλουχία συμπτώσεων. Στον σεισμό του 1981 οι πλανήτες Ουρανός και Ποσειδώνας βρίσκονταν στο ίδιο ζώδιο (στον Τοξότη) σχηματίζοντας μεταξύ τους σύνοδο. Στον σεισμό του 1999 βρίσκουμε και πάλι τους πλανήτες Ουρανό και Ποσειδώνα στο ίδιο ζώδιο (στον Υδροχόο) να σχηματίζουν μεταξύ τους μία ευρεία σύνοδο!
Οι συμπτώσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Και στους δύο σεισμούς συναντάμε τον πλανήτη Πλούτωνα στο ίδιο ακριβώς σημείο, λίγο κάτω από τον ανατολικό ορίζοντα (περίπου δέκα μοίρες ) και έτοιμο τη στιγμή του σεισμού να ανατείλει (σαν να δείχνει το τραγικό και το μοιραίο που είναι έτοιμο να αναβλύσει - με τη μεσολάβηση του συμπαντικού Πλούτωνα - από τα έγκατα της γης και να εξαπλωθεί στην ορατή γήινη επιφάνεια)!
Για να επανέλθουμε, όμως, στη Σελήνη - η οποία όπως είπαμε φαίνεται να παίζει μεγάλο ρόλο στη δημιουργία των σεισμών αλλά και των μετασεισμών- ο δορυφόρος μας και στους δύο σεισμούς είχε μία ποιότητα Σκορπιού. Και αυτό γιατί το μεν 1981 βρισκόταν στο ζώδιο του Σκορπιού, το δε 1999 βρισκόταν μεν στον Λέοντα αλλά στον Όγδοο Οίκο του «σεισμικού» ωροσκοπίου - και όπως ίσως γνωρίζετε ο Όγδοος Οίκος “συγγενεύει” ποιοτικά με το ζώδιο του Σκορπιού. Γνωρίζουμε ότι στην πολιτική αστρολογία η Σελήνη εκφράζει τη μάζα, τον λαό. Μία Σελήνη λοιπόν με ποιότητα Σκορπιού δείχνει έναν λαό που βιώνει έκτακτα και ακραία συναισθήματα, που βρίσκεται σε μία κατάσταση υπερδιέγερσης. Σε τέτοια διάθεση βρίσκεται ο κόσμος μετά από έναν μεγάλο σεισμό.
Η Σελήνη λοιπόν «διαποτίζεται» με την ενέργεια του Σκορπιού είτε όταν βρίσκεται στο ζώδιο του Σκορπιού, είτε όταν βρίσκεται μέσα στον Όγδοο Οίκο του ωροσκοπίου του σεισμού, είτε όταν σχηματίζει ισχυρή όψη με τον Πλούτωνα. Επειδή υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να συμβαίνει το ένα από τα τρία παραπάνω, θα πρέπει να αναλύουμε προσεκτικά ειδικά τη θέση και τις όψεις της Σελήνης. Βλέπετε, η Σελήνη λειτουργεί στην αστρολογική πρόβλεψη σαν "μικρομετρητής", που μας βοηθάει να μικρύνουμε το χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να συμβεί ένα γεγονός. Αναμφίβολα, η μελέτη των εκλείψεων και των όψεων των εξωτερικών πλανητών μπορούν να μας δώσουν χοντρικά το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο είναι περισσότερο πιθανό να γίνει ένας σεισμός με απόκλιση εβδομάδων ή μηνών. Η Σελήνη όμως είναι εκείνη που μπορεί να μας προσδιορίσει την ακριβή ημέρα ή και ώρα του γεγονότος!
Βέβαια, δεν συμβαίνει πάντοτε η Σελήνη τη στιγμή του σεισμού να έχει «σκορπίσια» χροιά. Πολλές φορές συμβαίνει να κάνει όψη με έναν από τους δύο άλλους υπερβατικούς πλανήτες.
Για να τελειώσουμε όμως με τις αστρολογικές ομοιότητες ανάμεσα στους δύο σεισμούς της Αθήνας προσθέτουμε τα εξής στοιχεία: Και στις δυο περιπτώσεις ο Ήλιος σχημάτιζε όψη με τον Άρη. Και στις δυο περιπτώσεις ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας βρίσκονταν σχεδόν στον Δεύτερο Οίκο του ωροσκοπίου του σεισμού. Η θέση αυτή έχει σημασία γιατί ο Δεύτερος οίκος έχει να κάνει με τη σταθερότητα και τη μονιμότητα. Η παρουσία του επαναστατικού Ουρανού και του διαλυτικού Ποσειδώνα σε αυτόν τον Οίκο σημαίνει την κατάλυση της ασφάλειας και της σταθερότητας! Τέλος, οι δύο σεισμοί έγιναν σε διαμετρικά αντίθετ σημεία του ζωδιακού, σα να ήθελαν να λειτουργήσουν διπολικά και να συμπληρώσουν κατά κάποιον τρόπο ο ένας τον άλλο!
Λένε ότι συνήθως τα δύο περιστατικά τριτώνουν. Πραγματικά οι δύο σεισμοί της Αθήνας σχετίζονται αστρολογικά πολύ στενά μεταξύ τους, σε τέτοιο βαθμό που είναι σχετικά απίθανο να πρόκειται για μία απλή σύμπτωση. Υπάρχει όμως και ένας τρίτος παράγων, ένας παράγων που τονίσαμε από την αρχή αυτού του άρθρου. Είναι ο τόπος! Όταν μιλάμε για σεισμούς στην Ελλάδα θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να γνωρίζουμε το ωροσκόπιο της Ελλάδας. Προσωπικά πιστεύω - σε αντίθεση με ότι έχει διαδοθεί - ότι η Ελλάδα ανήκει στο (ηλιακό) ζώδιο του Αιγόκερου. Υπάρχουν τεκμηριωμένα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το κράτος μας γεννήθηκε την πρώτη Γενάρη 1822 (παλαιό ημερολόγιο) , όταν έγινε η πρώτη Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και διακηρύχτηκε η ανεξαρτησία μας από τους Οθωμανούς Τούρκους. Εάν ισχύει αυτό το γενέθλιο ωροσκόπιο της Ελλάδας τότε συμβαίνει το εξής περίεργο: η χώρα μας έχει μία σύνοδο Δία-Κρόνου (που την συναντάμε και στους δύο μεγάλους σεισμούς) και παράλληλα μία σύνοδο Ουρανού-Ποσειδώνα (που επίσης την συναντάμε και στους δύο μεγάλους σεισμούς) ! Πέρα από αυτό, όμως, ο Κρόνος της Ελλάδας (ο πλανήτης των κακουχιών και των δοκιμασιών) βρίσκεται στις 16 μοίρες του Λέοντα, σε σχεδόν τέλεια αντίθεση με τον Ήλιο της έκλειψης του 1981 και σε σύνοδο με τον Ήλιο της έκλειψης του 1999! Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε εδώ είναι ότι στη μελέτη μας για την πρόγνωση ενός σεισμού θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και το ωροσκόπιο της χώρας (ή ακόμη καλύτερα και της πόλης που μας ενδιαφέρει) γιατί από αυτό μπορεί να προκύψουν σημαντικές ενδείξεις.
Ας ελπίσουμε ότι όποια γεγονότα συμβούν θα λειτουργήσουν τελικά θετικά για μας, διευρύνοντας τη συνείδηση μας και προετοιμάζοντας μας να γίνουμε οι εξελιγμένοι άνθρωποι της τρίτης χιλιετίας!
Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου